Leśne odosobnienie w górach

Witam

Zainspirował mnie post użytkownika dendrobates...

Co myslicie o zorganizowaniu takiego odosobnienia w lesie/górach? Plusem takiego odosobnienia jest to że jego koszta są niewielkie, by nie powiedzieć żadne. Można wziąść zapas jakiegoś jedzenia typu ryż (w Lidlu 1kg za 2 zł, starczy na 10 dni

, poza tym w lesie jest pełno grzybów, borowek, malin, itp. Jedzenia aż nadto. Spanie pod namiotem lub pod chmurką, mycie w potoku, no i medytacja na świeżym powietrzu pod jakimś drzewem, lub na polanie - tak samo jak starożytni

Jak będzie burza w nocy to gwarantowana motywacja do praktyki nocnej

Minusem mogą być np. komary, ale odpowiednio dobrane miejsce może zminimalizować tego typu problem. Poza tym zawsze można praktykować w namiocie w razie deszczu.
Mozna zorganizować takie odosobnienie powiedzmy w grupie 2-4 osobowej, ewentualnie samemu, czas trwania: ile kto może/chce, termin: w polskich warunkach powiedzmy maj-pażdziernik.

Pozadrawiam

Doskonaly pomysl, Nezz: mój mistrz i moja pierwsza (po Buddzie) inspiracja, Czcigodny Ajahn Chah, tak wlasnie praktykowal przez lata w tajskim lesie (za wyjatkiem namiotu i ryzu z Lidla, ma sie rozumiec

).

Jego uczen, Ajahn Brahm, powiada, ze najlepszy sposób na komary to osiagniecie jhan: pomimo tego, ze kilku moich Szanownych Kolegów temu tutaj zaprzecza, juz wkroczenie w pierwsza jhane powoduje zanik odczucia zewnetrznych bodzców (a wiec i klucia komarów).

Ajahn Chah opowiadal, ze jak tak wedrowal sam po lesie, to szukal miejsc do nocowania blisko wody (picie, kapiel, oczywiscie). I jak tak siedzial bez ruchu wystarczajaco dlugo, to pojawialy sie tam wtedy bardzo dziwne zwierzeta, które tez przychodzily tam pic wode. Te zwierzete byly wprost nie do pomyslenia fantastyczne; on nigdy nie przypuszczal ze takowe mogly w ogóle istniec. Warunkiem jednak, zeby je zobaczyc bylo, dlugie i nieporuszone siedzenie. Podobnie jest z umyslem, mówi A. Brahm: nieporuszony umysl zobaczy w koncu te "fantastyczne zwierzeta" (czyt. blogoslawione stany mentalnej absorbcji, czyli jhany). Czego Ci w tym lesie goraco zycze!!

Jak się nie osiągnęło jhan to można np. komarom wysyłać mettę, tak jak to robił Ajaan Lee do bodajże tygrysa, ale podejrzewam, że odbywało się to w głębokim samadhi. Ale zawsze można wziąść środek na komary, to tak na wszelki wypadek, na zasadzie: używać w ostateczności.
Podejrzewam, że taka medytacja w lesie nie jest łatwa i wymaga odwagi, szczególnie w miejscach, gdzie są niebezpieczne zwierzęta, typu wilki czy niedźwiedzie.
Zamierzam spróbować, ale to raczej na wiosnę, jak się ciepło zrobi.

komentarze komentarzami ale tak długo jak ma się poczucie ciała (a ono znika w 4 jhanie) nie ma powodu by nie odczuwać użądleń komarów. Odniosłem takie wrażenie że dla mnicha Brahmałamso
nie ma innych tematów jak jhana, nie wim tylko kiedy ją praktykuje skoro cały czas naucza?
Według mnie nie jest łatwo dorównać uczniom do poziomu Achan Czah.

Przeszedles juz przez trzy jhany z odczuwaniem ciala, dendrobates i dopiero w czwartej ono zaniklo? Twój kategoryczny osad y wzmianka, ze "komentarze komentarzami" wskazuja na to, ze Ty nie komentujesz tylko mówisz o swoich w wlasnych doswiadczeniach. Wprawdzie, Ajahn Brahm tez, ale wtedy pojawilaby sie juz watpliwosc, komu z dwóch doswiadczajacych czwartych jhan osób, wierzyc.

A z drugiej strony, to zyjesz tak bardzo blisko Ajahna Brahma, zeby móc stwierdzic, ze nie praktykuje on medytacji z braku czasu? Czy jest to tylko Twoje przypuszczenie?

KAAATZ!

Panowie, bo się off topic zrobił!
Piszcie na temat...

Pisząc komentarze miałem na myśli Tradycję Komentarzy np Visuddimagę, ale oczywiście zgadzam się, że moje słowa są też komentarzem, który teraz pozwolę sobie rozwinąć.Po pierwsze nie koniecznie muszę odnosić się do własnego doświadczenia pisząc o dżanach, Sutty wystarczą. A te mówią:
Kiedy tego nie ma tego nie ma, z wstrzymaniem tego to zostaje wstrzymane.
To bardzo ważna relacja współzależnego wstrzymania. A jest zależne od B bez tego jest nie-powstałe czy wstrzymane. I sutty podają, że taką parą jest wdech i wydech
z jednej strony a ciało z drugiej ta para występuje razem. No i w czwatrej jhanie wdech i wydech zostają wstrzymane z czego można wnioskować, że doświadczenie ciała również.
Dodatkowo kiedy zajżysz np do M36 zauważysz np że przyjemność mentalna zostaje wstrzymana w trzeciej dżanie a ból i przyjemność cielesna dopiero w czwartej, tak mówi Sutta i teraz wszysko zależy od tego komu wierzysz bardziej Buddzie czy mnichowi Brahmałamso, co akurat jest mi obojętne ale ponieważ ten topik jest o odosobnieniu a na odosobnieniu się przeważnie medytuje to chiałem tylko zauważyć że większość tego co mówi mnich Brahmałamso o jhanah czy np współzależnym powstawaniu jest w mniejszym lub większym stopniu bezwartościowe i odosbnienie pod przewodnictwem takiego " guru" wiele nie da.
Nie wykluczam wcale że ten mnich nie odczówa ukłuć komarów gdy medytuje jest to możliwe w różnego rodzaju transach i wcale nie znaczy że ktoś osiągnął jhanę. Dlatego moja rada dla potencjalnych osób udających się na odosobnienie by na pierwszym miejscu opierali się na Suttach

Isidatta pisze: Ajahn Chah opowiadal, ze jak tak wedrowal sam po lesie, to szukal miejsc do nocowania blisko wody (picie, kapiel, oczywiscie). I jak tak siedzial bez ruchu wystarczajaco dlugo, to pojawialy sie tam wtedy bardzo dziwne zwierzeta, które tez przychodzily tam pic wode. Te zwierzete byly wprost nie do pomyslenia fantastyczne; on nigdy nie przypuszczal ze takowe mogly w ogóle istniec. Warunkiem jednak, zeby je zobaczyc bylo, dlugie i nieporuszone siedzenie. Podobnie jest z umyslem, mówi A. Brahm: nieporuszony umysl zobaczy w koncu te "fantastyczne zwierzeta" (czyt. blogoslawione stany mentalnej absorbcji, czyli jhany). Czego Ci w tym lesie goraco zycze!!

Ale Polska to nie Tajlandia tu nie ma takich zwierzat, chyba ze w ZOO.

miglance pisze:Ale Polska to nie Tajlandia tu nie ma takich zwierzat, chyba ze w ZOO.

Isidatta pisze:"fantastyczne zwierzeta" (czyt. blogoslawione stany mentalnej absorbcji, czyli jhany).

Widzę kolejny minus w opieraniu się na Komentarzach, jeżeli chodzi o jhanę. Wykluczają one jej osiagnięcie inaczej niż przez siedzenie i człowiek który opiera się na komentarzach bedzie naturalnie podchodził do chodzonej medytacji z pewnym lekceważeniem. Jednak jeżeli zaadoptujemy pogląd w oparciu o Sutty nie widać żadnej przeszkody w osiągnięciu 3 jhany spacerując i zamiast siedzenia pod namiotem, możemy się zdecydować na wakacje wędrowne np po Beskidzie Niskim, wybierając mało uczęszczane trasy, gdzie nawet idąc parę godzin nie napotyka sie człowieka, spokojnie obserwując doświdczenie.

dendrobates pisze:Widzę kolejny minus w opieraniu się na Komentarzach, jeżeli chodzi o jhanę. Wykluczają one jej osiagnięcie inaczej niż przez siedzenie i człowiek który opiera się na komentarzach bedzie naturalnie podchodził do chodzonej medytacji z pewnym lekceważeniem. Jednak jeżeli zaadoptujemy pogląd w oparciu o Sutty nie widać żadnej przeszkody w osiągnięciu 3 jhany spacerując i zamiast siedzenia pod namiotem, możemy się zdecydować na wakacje wędrowne np po Beskidzie Niskim, wybierając mało uczęszczane trasy, gdzie nawet idąc parę godzin nie napotyka sie człowieka, spokojnie obserwując doświdczenie.

Pewnie tak można, ale trzeba połączyć siedzenie z chodzeniem. Mówiąc szczerze to planuje coś takiego zrobić, połączyć medytację z wędrowaniem, czyli przyjemne z pożytecznym. Ale ścisłe odosobnienie to dla mnie coś innego, i wg. mnie lepiej przebywać w jednym miejscu, żeby się nie rozpraszać (np. pięknymi widokami), a poza tym takie wędrowanie po górach kosztuje sporo energii, więc należałoby je dozować bardzo umiarkowanie.

Witaj Nezz,

a poza tym takie wędrowanie po górach kosztuje sporo energii, więc należałoby je dozować bardzo umiarkowanie.

podobno w Tajlandii wędrówka z jednej góry na drugą i spowrotem jest popularnym ćwiczeniem dla mnichów medytujących w lasach.

Pozdrawiam,
Piotr

piotr pisze:Witaj Nezz,

a poza tym takie wędrowanie po górach kosztuje sporo energii, więc należałoby je dozować bardzo umiarkowanie.
podobno w Tajlandii wędrówka z jednej góry na drugą i spowrotem jest popularnym ćwiczeniem dla mnichów medytujących w lasach.

Pozdrawiam,
Piotr

Dobrze wiedzieć

Próbowałem tak robić podczas moich wędrowek po Tatrach, ale po kilku godzinach wędrówki umysł stawał się trochę otępiały i trudno mi było utrzymać ciągłą uwagę.

na takie odosobnienie polecam Bory Dolnośląskie w okolicach Zielonej Góry są jeziorka, w lecie jest cieplutko, ludzi nie dużo, kiedyś kiedyś jak byłem harcerzem to tam zawsze jeździliśmy, pod szałasy sie pakowaliśmy praktycznie wszystko robiąc samemu, super zabawa

Witam. Chciałbym się zapytać czy coś wyszło z tego odosobnienia? Sam też chciałbym dołączyć.

Witam

macqo pisze:Witam. Chciałbym się zapytać czy coś wyszło z tego odosobnienia? Sam też chciałbym dołączyć.

Plany są, i jako, że obecnie robi się coraz cieplej to niedługo powinny dojść do skutku, np. w weekend majowy, wtedy prawdopodobnie będę miał więcej czasu. Jeżeli byś reflektował to super - daj znać:) Oprócz tego są plany na krótkie weekendowe odosobnienia "leśne", gdzieś w górach albo w puszczy. Najbliższe można zrobić nawet za tydzień. Trzeba się tylko zmobilizować.

Ostatnio znalazłem fajne miejsce do odosobnień w lesie nad brzegiem jeziora. Skąd jestes tak w ogóle?

Ogólnie jestem z Wawy, ale obecnie mieszkam w Wielkiej Brytanii... Tym nie mniej zamierzam wrócić, jak również w lato w tym roku będe przez długi czas przebywał w Polsce, więc może się uda...
Jeśli chodzi o leśne odosobniena, to idea ta mimo, że nie do końca uświadamiana, była mi bardzo bliska. Jestem miłośnikiem dzikiej przyrody, od kilku lat zaangażowany w jej obronę w ruchu ekologicznym. Zawsze widziałem pewną ciekawą relację, którą nie wszyscy dostrzegają. Przebywanie sam na sam w przyrodzie daje wspaniałą możliwość, praktyki duchowej. Zawsze lubiłem miejsca odosobnione, w których łatwo jest osiągać stan spokoju i równowagi.
Na Podkarpaciu mam kawałek ziemi, i stary dom, na skraju wsi. Jest tam bardzo cicho i spokojnie, rzadko kiedy ktokolwiek przechodzi. Bardzo dobre miejsce na praktykę, a nieopodal las bukowy. Może by dało radę tam. Zobaczymy. Tak czy inaczje fajnie, że ktoś podziela moje poglądy. Połączenie praktyki duchowej, z przebywaniem w przyrodzie - to jest to!

Połączenie praktyki duchowej, z przebywaniem w przyrodzie - to jest to!

Tak praktykowali dawni mistrzowie

Trzeba podtrzymywać ich praktykę

Właśnie wróciłem z wycieczki po Beskidzie Wyspowym - świetny rejon do odosobnień - nie spotkałem nikogo po drodze, jedynie dwie wiewiórki

Połączenie praktyki duchowej, z przebywaniem w przyrodzie - to jest to!

Zgadzam się

Tak praktykowali dawni mistrzowie Trzeba podtrzymywać ich praktykę Właśnie wróciłem z wycieczki po Beskidzie Wyspowym - świetny rejon do odosobnień - nie spotkałem nikogo po drodze, jedynie dwie wiewiórki

Ja ostatnio pojechałem na swoją działkę, i szukałem tam jakiegoś drzewa, pod którym mógłbym usiąść, i spotkałem dwa jelenie

Zupełnie jak tu :

http://img2.travelblog.org/Photos/1878/ ... heel-3.jpg[/img]

Nezz pisze:
Połączenie praktyki duchowej, z przebywaniem w przyrodzie - to jest to!
Tak praktykowali dawni mistrzowie Trzeba podtrzymywać ich praktykę Właśnie wróciłem z wycieczki po Beskidzie Wyspowym - świetny rejon do odosobnień - nie spotkałem nikogo po drodze, jedynie dwie wiewiórki

oj to gratuluje i zazdroszczę

ja to jak poszedłem ostatnio do lasu z silną chęcią żeby się odosobnić, to wszędzie jakieś maszyny mi hałasowały, po pewnym czasie poczułem się jednak głęboko w lesie i w końcu odczułem spokój, jednak spokój został przerwany bo na asfalt wszedłem.... takie jaja

uroki CentralPoland

Był kiedyś klasztor znajdujący się w środku miasta. Pewien mnich medytujący w tym klasztorze narzekał na hałas dobiegający zza okna. Mówił, że przez ten hałas nie może się skupić tak jak należy. Powiedział o tym swojemu mistrzowi, a ten odparł: "To nie hałas zza okna ci przeszkadza, ale hałas w twoim umyśle!"

Ostatnio podczas świąt wielkanocnych spacerowałem sobie po lesie. Dookoła panowała kompletna cisza i spokój. Jedynie mój umysł był niespokojny... Ciąglę o czymś myślał, ciągle się czymś przejmował. Tak więc spokój na zewnątrz nic nie daje, jeżeli nie uspokoimy samych siebie...

No tak ja rozumiem, ale miałem akurat ochotę posiedzieć w akompaniamencie śpiewu ptaków, a jakieś kopary mi las rozkopują. Miałem silne PRAGNIENIE ciszy, spokoju i odosobnienia. Trudny okres akurat mam teraz. Chciałem miejsca bez cywilizacji. Dlatego zazdroszczę ludziom, którzy mają taką możliwość. Ja chyba będę musiał trochę jeszcze poszukać takiego miejsca...

Anatman pisze:No tak ja rozumiem, ale miałem akurat ochotę posiedzieć w akompaniamencie śpiewu ptaków, a jakieś kopary mi las rozkopują. Miałem silne PRAGNIENIE ciszy, spokoju i odosobnienia. Trudny okres akurat mam teraz. Chciałem miejsca bez cywilizacji. Dlatego zazdroszczę ludziom, którzy mają taką możliwość. Ja chyba będę musiał trochę jeszcze poszukać takiego miejsca...

Cóż, obecnie żyjemy w takim hałasie, że takie pragnienia są w pełni zrozumiałe. Jak się jest w odosobnionym miejscu przez dłuższy czas np. w górach lub w głębokim lesie to kompletnie zmienia się perspektywa. Ostatnio miałem takie same wrażenie będąc na Wawelu. Tak jakby czas się zatrzymał, bo nie było się dokąd spieszyć...
Popatrzyłem w dół na przejeżdzający sznur samochodów i pomyslałem sobie: "co to jest ten świat, tam na dole? Strasznie dziwne to wszystko..."

wszystko dlatego, ze spróbowałeś leśnego odosobnienia w górach, a powinieneś górskiego odosobnienia w lesie

No tak, zapomniałem, że w górach to niekoniecznie las jest

wszystko dlatego, ze spróbowałeś leśnego odosobnienia w górach, a powinieneś górskiego odosobnienia w lesie

Hmmm..... A jakie polskie góry byście mi polecili i dlaczego. Zamierzam jechać w góry na wakacje, widzę, że tu jakieś propozycje odosobnienia się sypią(dopiero pierwszy post przeczytałem

). Ja jestem zakochany w Tatrach, ale szczerze mówiąc to nie znam zbyt dobrze innych okolic (a chętnie poznam jakieś piękności), więc rzućcie coś na ruszt (o ile offa nie sieje).

Cóż, to jesteśmy zakochani w tych samych górach

Poza Tatrami piękne są Gorce, Pieniny, choć moim zdaniem Tatr nic nie przebije. Jeśli chcesz wiedzieć dlaczego to idź i zobacz

Jeżeli Tatry to polecam słowacką część, nie ma takich tłoków,a i góry trochę wyższe...

Dla mnie Bieszczady. Tatry też owszem, ale problem związany jest z olbrzymim tłokiem i ruchem turystycznym, choć w Bieszczadach też niestety już się zaczeło. Poza tym mimo wszystko, w Bieszczadach jeszcze łatwo o odosobnione miejsca.

macqo pisze:Dla mnie Bieszczady. Tatry też owszem, ale problem związany jest z olbrzymim tłokiem i ruchem turystycznym, choć w Bieszczadach też niestety już się zaczeło. Poza tym mimo wszystko, w Bieszczadach jeszcze łatwo o odosobnione miejsca.

No zależy kiedy. Poza sezonem nie jest tak źle z tymi tłokami. Na Słowacji nawet w sezonie w Tatrach Zachodnich dość niewielki ruch , mozna iść przez dobrych kilka godzin i nikogo nie spotkać. Jeszcze większe pustki są w Niżnych Tatrach... W jednym z przewodników pisze, że na niektórych szlakach jest większe prawdopodobieństwo spotkania niedźwiedzia niż człowieka...
Poza tym, w celu uniknięcia tłumów można spróbować chodzić pozaszlakowo (co jest dozwolone tylko dla taterników, ale praktykowane jest również przez innych..)

Wszystko fajnie, tylko czy próbowałeś biwakować "na dzikusa" gdzieś na terenie TPN? Wydaje mi się, że jeśli robić odosobnienie medytacyjne, to trzeba byłby zatrzymać się gdzieś na kilka dni.

Wszystko fajnie, tylko czy próbowałeś biwakować "na dzikusa" gdzieś na terenie TPN?

Tylko na terenie TANAP.

Wydaje mi się, że jeśli robić odosobnienie medytacyjne, to trzeba byłby zatrzymać się gdzieś na kilka dni.

Też tak myślę. Najlepiej to chyba w jaskinii

Bardziej niż zwierząt, obawiam się służb mundurowych, które mogą mieć coś przeciwko naszemu biwakowi. Z tego co wiem, TPN jest dość dobrze strzeżony i monitorowany. Oczywiście zawsze można się jakoś zakamuflować...

A co to jest TANAP?

TANAP - w skrócie to słowacki TPN

Można zrobić odosobnienie w innych górach niż Tatry, np. w Gorcach. Wczoraj penetrowałem tamten rejon, trochę pod tym kontem, i trudno sobie wyobrazić lepszą okolicę. Jedyne co to wypadałoby wybrać takie miejsce, żeby był stosunkowo dobry dostęp do wody. W głębi lasu można conajwyżej spotkać miejscowych zbieraczy jagód/grzybów, a oni nam generalnie nie przeszkadzają, chyba, że będą chcieli robić inkwizycję

Co prawda, spotkałem tam mundurowego (to był raczej jakiś leśniczy) , ale w zasadzie na szlaku i to często uczęszczanym. No i ponoć niedźwiedzi nie ma

Dodam tylko, że nie bez znaczenia jest pod jakim drzewm się medytuje. Lipa może działać zbyt uspokajająco i nasennie. Ja lubię dęby, które potrafią nieźle doenergetyzować. A jak się czuje, że przebudzenie już niebawem, to dobrze jest praktykować pod drzewami owocowymi, tak jak Budda pod figowcem. Niektórzy mogą pomyśleć, że to co napisałem to żart, ale tak nie jest. Interesuje się wpływem drzew na zdrowie, umysł i psychikę i poczyniłem już jakieś obserwacje. Drzewa są naprawdę extra!

Czyli medytowanie pod lipą jest dobre dla osób nerwowych lub zbyt pobudzonych! A jak juz się czlek uspokoi - to pod jablonkę lub śliwkę.
A w Gorcach niestety można także mieć spotkanie z motocyklistą lub quadowcem - taki znak naszych czasów.

Witam

macqo pisze:Ja lubię dęby, które potrafią nieźle doenergetyzować.

Podobnie rzecz ma się z grabem.

macqo pisze:Drzewa są naprawdę extra!

Ano są

miluszka pisze:Czyli medytowanie pod lipą jest dobre dla osób nerwowych lub zbyt pobudzonych!

Tak

Brzoza także wspiera wyciszenie.

Pozdrawiam
kunzang

Jakby sie ukonstytuowala jakas grupka do letniej medytacji na lonie natury, to chetnie bym dolaczyla. Bardzo lubie samotnosc, natomiast bedac mloda (cokolwiek to znaczy

) kobieta boje sie sama wloczyc i bytowac w lesie...

Wiec towarzystwo jest bardzo pozadane! A poza tym, last but not least, to dodatkowa motywacja do medytacji!

miluszka pisze:A w Gorcach niestety można także mieć spotkanie z motocyklistą lub quadowcem - taki znak naszych czasów.

Z pewnością można wybrać taki teren, że quadowcy tam nie dotrą

Ja osobiście nigdy na nich nie trafiłem...

Poetessa pisze:A poza tym, last but not least, to dodatkowa motywacja do medytacji!

A z tym to jest jak najbardziej prawda!

Postessa pisze:boje sie sama wloczyc i bytowac w lesie...

Imho, miejska ulica jest bardziej niebezpieczna. Jak się zaszyjesz gdzieś głęboko w lesie to naprawdę nikła szansa, że kogoś spotkasz. To jest chyba bardziej kwestia psyche, warto więc się z tym zmierzyć...

Poetessa pisze:Jakby sie ukonstytuowala jakas grupka do letniej medytacji na lonie natury, to chetnie bym dolaczyla.

No ja również.

Nezz pisze:
Postessa pisze:boje sie sama wloczyc i bytowac w lesie...
Imho, miejska ulica jest bardziej niebezpieczna. Jak się zaszyjesz gdzieś głęboko w lesie to naprawdę nikła szansa, że kogoś spotkasz. To jest chyba bardziej kwestia psyche, warto więc się z tym zmierzyć...

Nie sadze. Troche zyje na tym swiecie, wiec wiem, co mowie. Podpity palant zawsze sie gdzies moze zaplatac. W kazdym razie w Polsce, gdzie lasy sa ogolnodostepne. Facet co najwyzej moze dostac po mordzie, kobieta zostac zgwalcona. No, thanks! :zly:

miluszka pisze:Czyli medytowanie pod lipą jest dobre dla osób nerwowych lub zbyt pobudzonych! A jak juz się czlek uspokoi - to pod jablonkę lub śliwkę.
A w Gorcach niestety można także mieć spotkanie z motocyklistą lub quadowcem - taki znak naszych czasów.

Coś w tym rodzaju... Oczywiście najlepiej samemu wypróbować różne drzewa i poczuć które i jak wpływa, dlatego najlepsze są lasy mieszane obfitujące w różnorodność gatunków drzew. Ogólnie myślę sobie że medytacja leśno-drzewna to ciekawy teren poszukiwan duchowo-ogólnorozwojowych. W przyszłości będę chciał zamieszkać w jakims fajnym lesie i głównie tam praktykować choć nie tylko (w zimę czy w czasie deszczu może być to trudne. Fajny pomysł z zawiązaniem jakiejś grupy leśnych medytatorów, jeno niezbyt licznej co by się to wszystko nie wypaczyło...

Poetessa pisze:
Nezz pisze:
Postessa pisze:boje sie sama wloczyc i bytowac w lesie...
Imho, miejska ulica jest bardziej niebezpieczna. Jak się zaszyjesz gdzieś głęboko w lesie to naprawdę nikła szansa, że kogoś spotkasz. To jest chyba bardziej kwestia psyche, warto więc się z tym zmierzyć...
Nie sadze. Troche zyje na tym swiecie, wiec wiem, co mowie. Podpity palant zawsze sie gdzies moze zaplatac. W kazdym razie w Polsce, gdzie lasy sa ogolnodostepne. Facet co najwyzej moze dostac po mordzie, kobieta zostac zgwalcona. No, thanks! :zly:

Tak, to jest kwestia psyche

Bylam juz w polskich lasach, wiec moge Cie uspokoic - nie spotkalam w nich ani razu palanta

Nezz pisze:
miluszka pisze:A w Gorcach niestety można także mieć spotkanie z motocyklistą lub quadowcem - taki znak naszych czasów.
Z pewnością można wybrać taki teren, że quadowcy tam nie dotrą
Ja osobiście nigdy na nich nie trafiłem...

Quadowcy to nic wobec komarów i inszych mieszkańców lasu. Wybierając medytację w lecie trzeba mieć świadomość tego że współczesny homo sapiens jest tam gościem i powinien się umiec dostosować do obyczajów owadzich i zwierzęcych. Wydaje mi się, że medytacja leśna bardzie sprzyja rozwijaniu wglądu aniżeli uspokojenia umysłu, wobec naprawdę dużej ilości zjawisk tam występujących i doświadczanych na własnej skórze.

Witam

Poetessa pisze:Nie sadze. Troche zyje na tym swiecie, wiec wiem, co mowie. Podpity palant zawsze sie gdzies moze zaplatac. W kazdym razie w Polsce, gdzie lasy sa ogolnodostepne. Facet co najwyzej moze dostac po mordzie, kobieta zostac zgwalcona. No, thanks! :zly:

Odbyłem kilkudniowe odosobnienia sam w beskidzie niskim /a i w bieszczadach/ - wychodzi na to, że miałem niefart

Zdarzało mi się widzieć, czy to jakąś istotę ludzką /czy grupę/, że tak powiem ''w tle'', ale bezpośredni kontakt nigdy nie miał miejsca. Rozumiem Twe obawy, jednak nie stawiałbym tego, aż tak kategorycznie. Skoro masz takie obawy - ok

Znaczy to tyle, że samotne odosobnienie, takie Twe obawy mogą posłać do piachu, natomiast będąc pozbawiona takich obaw w grupie, możesz mieć bardzo konstruktywne odosobnienie.

Powodzenia

kunzang

atomuse pisze:Tak, to jest kwestia psyche Bylam juz w polskich lasach, wiec moge Cie uspokoic - nie spotkalam w nich ani razu palanta

Oczywiście zawsze można spotkać jakiegoś wariata, ale to samo może cię spotkać na ulicy, w pociągu, na dyskotece, w pubie, itp.

macqo pisze: Quadowcy to nic wobec komarów i inszych mieszkańców lasu.

Komary to nic, w górach ich raczej nie ma. Na nizinach całe mnóstwo.
A insi mieszkańcy lasu przeważnie uciekają przed człowiekiem...

Poetessa pisze:Facet co najwyzej moze dostac po mordzie

Nic bardziej mylnego...

Witam

Nezz pisze:A insi mieszkańcy lasu przeważnie uciekają przed człowiekiem...

Przeważnie, acz nie jest to regułą

Pewnego ranka, obudziłem się twarzą w twarz z sarną, która pochyliła się nade mną.
Jakby to dziwnie nie zabrzmiało, zauważyłem, że podczas takiego odosobnienia /gdy ma miejsce praktyka, rzecz jasna/, mieszkańcy lasu zaczynają się zachowywać inaczej, niż wtedy gdy jest się ''turystą''' w lesie. Jest możliwym swego rodzaju kontakt - ma to swój urok.

Pozdrawiam
kunzang