Część ostatnia: dolny panel, czyli nie-medytacyjne dobra - dziewięć rang aspirantów:
Mamy tu przedstawione dziewięć scen, przedstawiające poziomy różnych rang (są trzy rangi - wysoka, średnia i niska, a z nich każda ma trzy poziomy - najwyższy, środkowy i najniższy).
Poczynając od prawej strony mamy jako pierwszy najwyższy poziom wysokiej rangi. Aspiranci należący do tej grupy to ci, którzy powstrzymali się od zabijania, przestrzegali przykazań, recytowali sutry Mahajany i praktykowali uważność aspirując do narodzin w Czystej Krainie. Gdy umierają tutaj na ziemi, widzą oni Amidę, dwóch towarzyszących Mu bodhisattwów i niezliczonych przeobrażonych buddów witających ich (umierających) w Czystej Krainie. Rodząc się w niej, widzą Buddę i bodhisattwów z wszystkimi ich fizycznymi cechami, usłyszawszy Dharmę posiadają wgląd w niepowstawanie wszystkich dharm i otrzymują od wszystkich buddów dziesięciu kierunków przepowiednię ich przeszłości wstąpienia w stan buddy:
Aspiranci wchodzący w skład środkowego poziomu najwyższej rangi to ci, krórzy niekoniecznie zachowywali i recytowali sutry Mahajany ale rozumieli Dharmę, mieli głęboką wiarę w prawo karmy i nie wypowiadali się lekkomyślnie o Mahajanie. Przed śmiercią, Amida pojawia się przed nimi w towarzystwie Awalokiteśwary, Mahasthamaprapty i niezliczonych mędrców oraz towarzyszy, niosących lotosowe siedzisko dla każdego z aspirantów. Amida i tysiąc przeobrażonych buddów wyciągają swoje ręce witając ich w Czystej Krainie. Gdy rodzą się w siedmioklejnotowych jeziorach Czystej Krainy, kwiaty w których są zamknięci otwierają się po jednej nocy. Wtedy zobaczą oni światło Buddy i bodhisattwów, usłyszą Dharmę i po siedmiu dniach osiągną stan z którego już się nie cofną (tzn. że będą już się tylko doskonalić, nie staną się bardziej skalani i niedoskonali). Po czasie mniejszej kalpy, osiągną wgląd w niepowstawanie wszystkich dharm i otrzymają od każdego buddy przepowiednię osiągnięcia stanu buddy w przyszłości:
Trzecia scena przedstawia najniższy poziom najwyższej rangi. Aspiranci którzy zaliczają się do tej grupy to ci, którzy akceptują prawo karmy, nie wypowiadają się lekkomyślnie o Mahajanie, obudzili w sobie aspirację do oświecenia i do narodzenia się w Czystej Krainie. W momencie poprzedzającym ich śmierć, Amida z Awalokiteśwarą, Mahasthamapraptą i zastępem towarzyszy przyjdzie powitać ich, niosąc złoty kwiat lotosu dla każdego aspiranta i manifestując pięć tysięcy przeobrażonych buddów. Wkrótce aspianci zasiądą na kwiatach lotosu i odrodzą się w klejnotowym jeziorze. Po dniu i nocy, kwiaty otworzą się i w ciągu siedmiu dni staną oni przed Buddą. Po trzech tygodniach zobaczą jasno jego fizyczne cechy i usłyszą jego mowę Dharmy. Po trzech mniejszych kalpach, uzyskają oni zrozumienie Dharmy i spocztą w Stanie Radości:
Czwarta scena przedstawia aspiranta najwyższego stopnia średniej rangi. Aspiranci zaliczający się do tej grupy to ci, którzy przestrzegali pięciu wskazań, uważali na osiem wskazań (wymieniałem je w dwa posty wcześniej, przy historii króla), powstrzymywali się od popełnienia pięciu niewybaczalnych wykroczeń (zabicie ojca, zabicie matki, zabicie arhata, przelanie krwi Buddy i spowodowanie rozłamu w Sandze) i innych zbrodni oraz ofiarowali swoje zasługi Czystej Krainie, pragnąc się tam odrodzić. Gdy nadchodzi ich śmierć, Amida pojawia się przed nimi otoczony zastępem mnichów i roztaczający złote światło. Wygłasza wtedy prawdę o cierpieniu itd. Posadzeni na przygotowanych dla nich kwiatach lotosu, doświadczają narodzin w Czystej Krainie. Gdy kwiaty się otwierają, słyszą głosy mówiące o Czterech Szlachetnych Prawdach i natychmiast osiągają stan arhata:
Piąta scena przedstawia środkwy poziom środkowej rangi. Aspiranci zaliczający się do tej grupy to ci, którzy uważali chociaż przez jeden dzień na osiem wskazań lub wskazania mnicha lub mniszki, nie złamali zasad zgromadzeń i ofiarowali zasługi Czystej Krainie, aspirując do odrodzenia się tam. Przed śmiercią zobaczą oni Amidę nadchodzącego ku nim wraz z towarzyszami, niosącymi siedmioklejnotowe kwiaty lotosu. Zasiadłszy na nich, narodzą się oni w klejnotowym jeziorze Czystej Krainy. Po siedmiu dniach, kwiat lotosu otworzy się, wtedy złożą hołd Buddzie i osiągną stan Wkraczającego do Strumienia. Po połowie kalpy, staną się Arhatami:
Do najniższego poziomu średniej rangi, przedstawionego na szóstym obrazku, zaliczają się ci aspiranci, którzy byli dobrymi mężczyznami i kobietami, wdzięcznymi i usłużnymi dla swoich rodziców i czynili dobre uczynki względem innych. Przed śmiercią mogą oni spotkać dobrego nauczyciela, który w pełni opisze im błogość Czystej Krainy i 48 ślubowań. Po usłyszeniu tego umrą i szybko wstąpią do Czystej Krainy. Siedem dni później spotkają Awalokiteśwarę oraz Mahasthamapraptę i usłyszą od Nich Dharmę osiągając stan wkraczającego do strumienia. Po jednej małej kalpie, staną się arhatami:
Siódmy w kolejności jest najwyższy poziom najniższej rangi. Zaliczają się do niego ci aspiranci, którzy popełnili różne złe czyny, ale nie oczerniali sutr Mahajany. Przed śmiercią mogą oni spotkać dobrego nauczyciela, który czci sutry Mahajany. Co więcej, nauczyciel ten poradzi im złaczyć dłonie i wymówić "Namo Amida Butsu" (Hołd Buddzie Amidzie). Wezwanie imienia Buddy wypala złą karmę, którą popełnili w ciągu pięciuset milionów kalp samsary. Amida wtedy wysyła swoje przeobrażone ciało, a także ciała Awalokiteśwary i Mahasthamaprapty do aspiranta aby zabrać go do Czystej Krainy. Siedem tygodni po narodzeniu się tam, aspiranci widzą dwóch bodhisattwów i wysłuchują od nich Dharmy. Budzi się w nich wtedy umysł Bodhi i po dziesięciu mniejszych kalpach, wchodzą na pierwszy stopień stanu bodhisattwy:
Ósma scena przedstawia środkowy poziom najniższej rangi. Aspiranci zaliczający się do tej grupy to ci, którzy łamią pięć wskazań, osiem wskazań albo pełne wskazania mnicha lub mniszki, okradają Sanghę lub biorą osobiste rzeczy mnicha, albo nauczają Dharmy kierowani złą motywacją. Kiedy mają umrzeć, płomienie piekła zbliżają się do nich. Wtedy mogą spotkać dobrego nauczyciela, który wyjaśni im nadprzyrodzone moce Amidy, Jego cnoty itd. Po usłyszeniu tego, zła karma którą nagromadzili w ciągu 800 milionów kalp samsary zostanie wypalona. W ten sposób, dzikie płomienie piekła przemienią się w chłodną, odświeżającą bryzę niosącą niebiańskie kwiaty. Na każdym z kwiatów znajduje się przeobrażony budda w towarzystwie bodhisattwów i witają aspirantów. W jednej chwili aspiranci odrodzą się w pąkach lotosu na siedmioklejnotowym stawie. Po sześciu kalpach kwiat lotosu otworzy się i dwóch bodhisatwów pocieszy ich swoimi szlachetnymi głosami, a nastpęnie nauczy ich sutr Mahajany. Po usłyszeniu tego, przebudzi się w nich umysł Bodhi:
Ostatnia scena przedstawia najniższy poziom najniższej rangi aspirantów. Zaliczają się do niej ci, którzy popełnili któreś z pięciu niewybaczalnych wykroczeń, dziesięć złych czynów (zabijanie, kradzież, cudzołóstwo, kłamanie, szastanie przykrymi słowami, wypowiadanie słów które prowadzą innych do kłótni, angażowanie się w gadanie o niczym, chciwość, gniew i niewłaściwe poglądy) i wszelkie inne niemoralne czyny. Mając tak negatywną karmę, są oni skazani na spadnięcie do złych stanów egzystencji i trwającą wiele kalp agonię. Przed śmiercią mogą jednak spotkać dobrego nauczyciela, który pocieszy ich w wielu sprawach, nauczy ich wspaniałem Dharmy i skłoni do bycia uważnym względem Buddy - lecz oni są zbyt dręczeni aby tego dokonać. Wtedy nauczyciel zaleci im powiedzenie "Namo Amida Butsu", a oni szczerze powiedzą to po kolei dziesięć razy. Z każdym wymówieniem imienia Buddy, zła karma którą nagromadzili w ciągu 800 milionów kapl samsary, zostaje wygaszona. Kiedy umrą, zobaczą przed sobą złotą, podobną do lotosu tarczę słońca i w jednej chwili odrodzą się w pąku lotosu w Czystej Krainie. Po dwunastu dużych kalpach pąk otworzy się i Awalokiteświara z Mahasthamapraptą nauczą go Dharmy. Słysząc to, natychmiast obudzi w sobie umysł Bodhi:
W ten sposób cała Taima Mandara została omówiona
