Moderatorzy: kunzang, Har-Dao, iwanxxx
Hmmm... A jeśli ktoś nie bardzo wierzy w istnienie życia po śmierci, to czy nie może być buddystą?spodobała mi się definicja którą podał cz. Kanzen za .... (? tu nie pamiętam), że religia zaczyna się wtedy, gdy człowiek zaczyna wierzyć, iż istnieje życie (kontynuacja życia) po śmierci.
W myśl tego Buddyzm można określić jako religię.
Różne szkoły mają różne poglądy na to, jakie warunki musi spełniać ludzka istota by otrzymać nazwę buddysta, więc ja sądze iż jest to temat dość płynny.green garden pisze: A jeśli ktoś nie bardzo wierzy w istnienie życia po śmierci, to czy nie może być buddystą?
Pojawia się zatem pytanie: po co praktykujesz? Tak na wszelki wypadek? Asekuracyjnie?booker pisze:Osobiście nie wierze w życie po śmierci, ani w życie przed narodzinami, jednakże nie odrzucam takiej możliwości.
No to bardzo wyciągnięta w czasie jest ta Twoja tożsamośćbooker pisze:Moje odradzanie się, czy też transmigracja, jak mówi się w buddyzmie, na ten moment przebiega od narodzin po moment obecny i napewno nie sięgam poza własną śmierć ani przed własne narodziny.
A przecież z każdą chwilą jesteś innym człowiekiem (tak wg madhjamiki - przynajmniej)wtedy to już nie będziesz musiał wierzyć.booker pisze:Jak mawiał Agrios "Kiedy zobaczę Devę, to będę miał w co wierzyć"
Mam mniej więcej to samo podejście: kiedy zobacze swoje poprzednie żywota to będę miał w co wierzyć, a kiedy uda mi się je w miare obiektywnie potwierdzić, to będe miał odniesienie do własnego doświadczenia. Do tego czasu nie widzę dla siebie powodu zawracania sobie specjalnie tym tematem głowy.
A mam taki kaprys - zachciało mi się zrozumieć siebie.macadamia pisze:Pojawia się zatem pytanie: po co praktykujesz? Tak na wszelki wypadek? Asekuracyjnie?
...jakieś ok 20 lat temu....To nie toższamość - to pamięćmacadamia pisze:No to bardzo wyciągnięta w czasie jest ta Twoja tożsamość
Czy mówisz teraz o ciele?macadamia pisze:A przecież z każdą chwilą jesteś innym człowiekiem (tak wg madhjamiki - przynajmniej)
macadamia pisze:Pojawia się zatem pytanie: po co praktykujesz? Tak na wszelki wypadek? Asekuracyjnie?booker pisze:Osobiście nie wierze w życie po śmierci, ani w życie przed narodzinami, jednakże nie odrzucam takiej możliwości.
. Takie "staranie się" właściwie już samo jest "nagrodą" (i nie trzeba postrzegać tego tylko jako formę egocentryzmu, gdyż "staranie się" bardzo rozwija wrażliwość ). Czy głównym motorem praktyki musi być myśl o przyszłej formie istnienia? 
Nie - to jest błędne podejście.green garden pisze:Czy głównym motorem praktyki musi być myśl o przyszłej formie istnienia?
A jakie jest właściwe?kunzang pisze:green garden napisał/a:
Czy głównym motorem praktyki musi być myśl o przyszłej formie istnienia?
Nie - to jest błędne podejście.
macszym pisze:A jakie jest właściwe?
Cytat: Dzogczen ścieżka samowyzwolenia vol 5, Edition - Vajra Dragon, tłum: Jacek Sieradzan.Namkhai Norbu Rinpocze pisze: (...) Nasza odpowiedź jest taka sama jak odpowiedź Nagardżuny: jego twierdzenie jest wyłącznie repliką na stwierdzenia innych. Nasz tekst mówi, że wszystkie przyczyny i skutki różnicuje się wyłącznie wskutek procesu doświadczania, ponieważ czujące istoty wierzą, że przyczyna i skutek istnieją w sposób obiektywny. To twierdzenie jest tylko antidotum. Odnośnie tego, Mipham Gyatso, XIX-wieczny komentator ''Byang chub sems bsgom pa'' bardzo elokwentnie stwierdził:Mipham Gyatso pisze: Ponieważ ci, którzy działają w sposób nawykowy od nie mającego początku czasu mają obsesję na punkcie ''bytów'', nie mają możliwości, aby zaistniała w nich świeża świadomość (dżniana; ye shes), która jest wolna od czterech skrajności (istnienia, nieistnienia zarówno istnienia jak i nieistnienia, oraz ani istnienia ani nieistnienia), niezbędne (dla nich) jest, po pierwsze, zaktywizowanie zdolności rozróżniającej (pradżnia; shes rab), będącej mentalnym wydarzeniem, które zauważa, że wszystkie ''byty'' są po prostu nieistniejące.
Aha, rozumiem. Ciekawe, że do tego wybrałeś buddyzm, według którego żadnego CIEBIE nie mabooker pisze:A mam taki kaprys - zachciało mi się zrozumieć siebie.
Na jedno wychodzi. Nie pamiętasz życia sąsiada spod piątki, tylko swoje.booker pisze:To nie toższamość - to pamięćmacadamia pisze:No to bardzo wyciągnięta w czasie jest ta Twoja tożsamość
booker pisze:Czy mówisz teraz o ciele?macadamia pisze:A przecież z każdą chwilą jesteś innym człowiekiem (tak wg madhjamiki - przynajmniej)
Ja również, K.booker pisze:Pozdrawiam
/M
...wolna od czterech skrajności (istnienia, nieistnienia zarówno istnienia jak i nieistnienia, oraz ani istnienia ani nieistnienia),
Nie znam takiego buddyzmu, o którym Ty tutaj mówisz.macadamia pisze: Aha, rozumiem. Ciekawe, że do tego wybrałeś buddyzm, według którego żadnego CIEBIE nie ma
Budda Śakjamuni pisze: "Utrzymywać, że wszystkie rzeczy są puste i przemijające, jest równie wielkim błędem jak twierdzić, że rzeczy są realne i niezmienne. Jeśli człowiek przywiąże się do swego "ja", to popełnia błąd, ponieważ nie będzie mógł uniknąć niezadowolenia i cierpienia. Jeśli zaś sądzi, że nie istnieje coś takiego jak "ja", to również jest w błędzie; Droga Prawdy pozostaje dlań bezużyteczna.
Gdy ludzie utrzymują, że wszystko jest cierpieniem mylą się; gdy twierdzą, że wszystko jest szczęściem, także popełniają błąd. Budda naucza Środkowej Drogi, która przekracza te jednostronne pojęcia - na której dualność przeobraża się w stan jedności."
O naturze umysłu
Wychodzi na jedno tylko wówczas, jeżeli ta pamięć zostanie uznana za "swoje", wówczas wspomnienia jawią się jako "moje" a wówczas jakieś "ja" przeżywa różne rzeczy. Kiedyś to "ja" przeżywało coś innego, niż przeżywa teraz, kiedyś było jakieś a teraz jest trochę innie by zmienić się, w przyszłości. Formując w ten sposób z różnych elementów pewną tymczasową tożsamość powstaje skomplikowana mentalna projekcja tego co określa się jako "siebie".macdamia pisze:Na jedno wychodzi. Nie pamiętasz życia sąsiada spod piątki, tylko swoje.booker pisze:To nie toższamość - to pamięćmacadamia pisze:No to bardzo wyciągnięta w czasie jest ta Twoja tożsamość
Tak, umysł powstaje i rozpada się współzależnie z ciałem oraz danymi zmysłowymi dopływającymi do zmysłów ciała. Są to rzeczy pewien sposób tymczasowo związane. Więc jeżeli mówisz, że z każdą chwilą jestem innym człowiekiem, a zapytana o to na co wskazujesz, odpowiadasz iż wskazujesz na umysł, to w takim razie, nie mówisz o mnie ale o jakimś umyśle powiązanym z ciałem, który to umysł z każdą chwilą jest inny..macadamia pisze:booker pisze:Czy mówisz teraz o ciele?macadamia pisze:A przecież z każdą chwilą jesteś innym człowiekiem (tak wg madhjamiki - przynajmniej)
Nie, miałam na myśli umysł. A ciało jest w pewien sposób jego częścią.
Ostrożnie z tym hinduizmembooker pisze:O ile pamiętam w hinduizmie jest nieco inaczej (...)
bo pojawia się pytanie, czy rozpatrujemy to zgodnie z poglądem filozofii sankhji, systemów njaji i wajsiesziki, czy też wedanty... Fakt. Użyłem słowa które ma zbyt ogólne znaczenie.kunzang pisze:Ostrożnie z tym hinduizmembooker pisze:O ile pamiętam w hinduizmie jest nieco inaczej (...)
Tak, uczą tak - dlatego, żeby nie lekceważyć prawa karmy. Może dokonałam zbyt wielkiego skoku myślowego, co zostało źle zrozumiane. Pamiętam natomiast ciekawe porównanie "ja" buddyjskiego z "ja" wedyjskim. To drugie było przedstawiane jako żyłka z nawleczonymi koralikami, to pierwsze - jako klocki poustawiane jeden na drugim. Te klocki, czy koraliki miały symbolizować kolejne życia, czy też kolejne chwile. W przypadku buddyzmu nie ma tej żyłki, która to łączy, nie ma duszy która pozostaje stała i niezmienna, przenoszona z życia na życie, z chwili na chwilę. To, co się przenosi, to nawyki, pragnienia, pamięć, kontynuacja i wreszcie: utożsamienie. To, i tylko to łączy tę istotę z wczoraj z tą istotą która jest dzisiaj.miluszka pisze:Od wiary w " istnienie ja" jeszcze gorsza jest wiara w"nieistnienie ja" . Wielu nauczycieli uczy w ten sposób.
Zylke mozna przeciac. Przestrzeni nie przetniesz, bez roznicy, czy klocki sa jeden na drugim, czy porozrzucane.macadamia pisze:W przypadku buddyzmu nie ma tej żyłki, która to łączy, nie ma duszy która pozostaje stała i niezmienna, przenoszona z życia na życie, z chwili na chwilę.
Nie, nie można. Ponadto nie ma takiej potrzeby.atomuse pisze:Zylke mozna przeciac.
atomuse pisze: Przestrzeni nie przetniesz, bez roznicy, czy klocki sa jeden na drugim, czy porozrzucane.
Dla chcacego nic trudnego.macadamia pisze:Nie, nie można.atomuse pisze:Zylke mozna przeciac.
A co, jesli jest tylko jeden klocek?macadamia pisze: W tym, że jeden jest na drugim chodzi o podtrzymywanie, o zależność, o opieranie się na tym co było.
Jest różnica czy klocki są porozrzucane, czy ułożone.
A jak chcący jest żyłką?atomuse pisze:Dla chcacego nic trudnego.macadamia pisze:Nie, nie można.atomuse pisze:Zylke mozna przeciac.
To nie jest ani poukałdanay ani porozrzucany.atomuse pisze:A co, jesli jest tylko jeden klocek?macadamia pisze: W tym, że jeden jest na drugim chodzi o podtrzymywanie, o zależność, o opieranie się na tym co było.
Jest różnica czy klocki są porozrzucane, czy ułożone.
Jeśli chodzi o wolność od 4 skrajności - dotyczy ona nirwany, a nie "ja". To tak na marginesie. Chciałam tylko zauważyć, że dopóki posiadamy "zwykły sposób pojmowania" dopóty tego rodzaju dyskusje są jak rozmowa ślepych o kolorach.miluszka pisze:Nie chodzi wyłącznie o nie lekceważenie prawa karmy. Chodzi o to, że prawdziwy sposób "istnienia" przekracza nas zwyły sposob pojmowania; istnieje lyb nie istnieje itd.
macadamia pisze:Jeśli chodzi o wolność od 4 skrajności - dotyczy ona nirwany, a nie "ja". To tak na marginesie.
PozdrawiamMipham Gyatso pisze: Ponieważ ci, którzy działają w sposób nawykowy od nie mającego początku czasu mają obsesję na punkcie ''bytów'', nie mają możliwości, aby zaistniała w nich świeża świadomość (dżniana; ye shes), która jest wolna od czterech skrajności (istnienia, nieistnienia zarówno istnienia jak i nieistnienia, oraz ani istnienia ani nieistnienia) (...)
To noworodek jest pepowina.macadamia pisze:A jak chcący jest żyłką?
A jaki jest? Niech zgadne... iluzorycznymacadamia pisze: To nie jest ani poukałdanay ani porozrzucany.
Jak sie ma to, ze "wszystkie ''byty'' są po prostu nieistniejące", do jednej z tych czterech skrajnosci - nieistnienia?Mipham Gyatso pisze: Ponieważ ci, którzy działają w sposób nawykowy od nie mającego początku czasu mają obsesję na punkcie ''bytów'', nie mają możliwości, aby zaistniała w nich świeża świadomość (dżniana; ye shes), która jest wolna od czterech skrajności (istnienia, nieistnienia zarówno istnienia jak i nieistnienia, oraz ani istnienia ani nieistnienia), niezbędne (dla nich) jest, po pierwsze, zaktywizowanie zdolności rozróżniającej (pradżnia; shes rab), będącej mentalnym wydarzeniem, które zauważa, że wszystkie ''byty'' są po prostu nieistniejące.
atomuse pisze:Jak sie ma to, ze "wszystkie ''byty'' są po prostu nieistniejące", do jednej z tych czterech skrajnosci - nieistnienia?
Od czegoś trzeba zacząć, by do czegoś dojśćMipham Gyatso pisze:(...) niezbędne (dla nich) jest, po pierwsze, zaktywizowanie zdolności rozróżniającej (pradżnia; shes rab), będącej mentalnym wydarzeniem, które zauważa, że wszystkie ''byty'' są po prostu nieistniejące.
Nirwana nie jest zjawiskiem.miluszka pisze:Dotyczy ona wszystkiego. A czemuż by nirwana miała jakis wyróżniony od innych zjawisk sposób istnienia?
Rozwiń tę myśl. Bo jeśli patrzeć z punktu widzenia "żyłki z koralikami", to zarówno noworodek jak i pępowina są koralikami. A żyłka jest czymś zgoła innym. Jeśli zaś traktować żyłkę jako coś, co można "przeciąć", to wracamy do bajki o klockach.atomuse pisze:To noworodek jest pepowina.macadamia pisze:A jak chcący jest żyłką?
Nie, wręcz przeciwnie - nieruchomy, niezmienny ale też... martwy.atomuse pisze:A jaki jest? Niech zgadne... iluzorycznymacadamia pisze: To nie jest ani poukałdanay ani porozrzucany.
macadamia pisze:Jeśli chodzi o wolność od 4 skrajności - dotyczy ona nirwany, a nie "ja". To tak na marginesie.
No jeśli już w ten sposób się bawimy wkraczając tym samym w sferę prawdy absolutnej, to polegając na wcześniejszej Twej wypowiedzi, zacytowanej tuta jako pierwszej, sama sobie przeczysz, gdyż mamy:macadamia pisze:Nirwana nie jest zjawiskiem.
Nie, nie, drogi Kunzangu, to są za daleko posunięte wnioski. Mamy tak:kunzang pisze:No jeśli już w ten sposób się bawimy wkraczając tym samym w sferę prawdy absolutnej, to polegając na wcześniejszej Twej wypowiedzi, zacytowanej tuta jako pierwszej, sama sobie przeczysz, gdyż mamy:
jest zjawiskiem.
nie jest zjawiskiem.
zarówno jest zjawiskiem jak i nie jest zjawiskiem.
ani jest zjawiskiem, ani nie jest zjawiskiem
Na to pytanie nie odpowiem, natomiast mogę napisać, czym jest "zjawisko". Jest (jak sama nazwa wskazuje) przemijającą (w czasie i przestrzeni) formą mającą swój początek, czas trwania i koniec. I z całą pewnością TYM NIRWANA NIE JEST.kunzang pisze:Powodowany ciekawością kota zapytam - Macadamia, czym zatem jest nirwana?
A to już jest 'nirwanologia negatywna'macadamia pisze:Jest (jak sama nazwa wskazuje) przemijającą (w czasie i przestrzeni) formą mającą swój początek, czas trwania i koniec. I z całą pewnością TYM NIRWANA NIE JEST.
I być nie musimacadamia pisze:(...) W tej definicji nie ma mowy o "zjawiskach".
bo ta definicja jest po prostu schematem wg którego możemy rozpatrzyć wszystko.Można powiedzieć, bo zostało to powiedziane.abgal pisze:A to już jest 'nirwanologia negatywna'
Skąd wiesz, że można powiedzieć czym nirwana nie jest?
Tak, mówią tak. Ale kompletnie w innym kontekście.abgal pisze:Inni mówią:
forma nie jest różna od pustki,
pustka nie jest różna od formy.
To, co jest formą, jest pustką,
A to, co pustką — formą.
(...)
Wszystkie dharmy są puste;
Nie pojawiają się ani nie znikają,
Jakiegoś konkretnego protonu? Nie wiem jak to przebiega w czasie. Może płynnie, nie skokowo, ale przebiega, skoro jakiś rozpad ma miejsce.abgal pisze:A co do zjawisk - weźmy np. rozpad protonu - ile wynosi 'czas trwania' rozpadu protonu? Kiedy rozpad protonu ma swój początek i swój koniec?
Jedni mówią to a inni mówią tamto...macadamia pisze:Można powiedzieć, bo zostało to powiedziane.abgal pisze:A to już jest 'nirwanologia negatywna'
Skąd wiesz, że można powiedzieć czym nirwana nie jest?
W jakim mianowicie?macadamia pisze:Tak, mówią tak. Ale kompletnie w innym kontekście.
To tylko przykład - weź cokolwiek innego, np. zderzenie kul bilardowych - kiedy jest początek i koniec zderzenia? Ile wynosi czas trwania zderzenia? To wszystko jest kwestią pewnej umowy.macadamia pisze:Nie wiem jak to przebiega w czasie. Może płynnie, nie skokowo, ale przebiega, skoro jakiś rozpad ma miejsce.
Ja tez chce troszke udzialu w tej pianiemacadamia pisze:Nirwana nie jest zjawiskiem.miluszka pisze:Dotyczy ona wszystkiego. A czemuż by nirwana miała jakis wyróżniony od innych zjawisk sposób istnienia?
PozdrawiamLongczenpa pisze: Zjawiska i pustka są tylko konwencjami,
rozumiejący i rozumiane są jak maya /magiczne widziadło/.
Szczęście i cierpienie samsary i nirwany przypominają dobre i złe sny.
Od chwili, w której się pojawiają, ich natura jest wolna od wytwarzania.
Z tego /wolnego od wytwarzania stanu/, współzależna przyczyna wielkiego powstawania i zaniku
Pojawia się jak sen, maja, złudzenie optyczne, miasto Gandharwów, echo, odbicie /które nie są rzeczywiste/.
Wszystkie wydarzenia, takie jak powstawanie i zanik, przychodzenie i odchodzenie, są w swej prawdziwej naturze niezrodzone,
Dlatego nigdy nie zanikną, ani nie ulegną zmianie w trzech czasach.
Zjawiska te nie przybyły z nikąd i nie odejdą do nikąd.
Nie zatrzymają się też gdzieś, w jakimś miejscu, są jak sen i maja.
Głupia osoba lgnie do zjawisk, sądząc, że są one prawdziwe.
Uważa je za realne, materialne zjawiska, należące do 'ja' i 'nie-ja', podczas gdy przypominają one dziewczynę maję,
która po dotknięciu znika.
Nie są one prawdziwe, ponieważ wprowadzają w błąd i działają wyłącznie jako przejawy.
Sfery sześciu światów istot oraz Czyste Krainy Buddów
Również nie są złożone z atomów, lecz stanowią wyłącznie projekcję umysłów istot.
Na przykład we śnie Buddowie i czujące istoty jawią się jako coś rzeczywistego, co posiada niepojęte cechy.
Jednak po obudzeniu okazuje się, że były tylko chwilowymi obiektami umysłu.
W ten sam sposób powinno się rozumieć wszystkie zjawiska samsary i nirwany.
http://www.tsering.wroclaw.pl/longczenpa.php
Byłbym zdziwionym, gdyby było inaczejbooker pisze:Ja tez chce troszke udzialu w tej pianie
Martwy? Bo zycie jest moze w srodku? ... Wystarczy przewiercic ten klocek, najlepiej na wylot, i nawlec go na zylke... Na pewno tak sie zmieni, ze bedzie nie do poznania...macadamia pisze:Nie, wręcz przeciwnie - nieruchomy, niezmienny ale też... martwy.
macadamia pisze:A jak chcący jest żyłką?
atomuse pisze:To noworodek jest pepowina.
Nie wiem, czy z tego co napisze wyjdzie cos sensownego, bo byly to raczej obrazy i odczucia niz slowa... Zaczne od tego, ze chodzi o "ja" wedyjskie... A tym samym o sile woli. Trzeba miec silna wole, zeby sie narodzic, ze tak powiem. I silna wole, zeby przezyc. No i ta sila woli to Shakti, zenska sila tworcza, aktywnosc, "mocne chcenie". Wiec nawet gdy takiemu fizycznemu noworodkowi przetnie sie fizyczna pepowine, to on nadal bedzie polaczony z ta tworcza sila Shakti, ktora rodzi go niezmiennie, w sensie bezustannie, ciagle.macadamia pisze:Rozwiń tę myśl.
Czyli "swieza swiadomosc (dzniana)" to nirwana?macadamia pisze:Nirwana jest wolna od tego:
jest
nie jest
zarówno jest jak i nie jest
ani jest , ani nie jest.
Ja nie widzę żadnego środka. W przypadku jednego klocka jest TYLKO środek, bo nie ma tego do czego innego odnieść. Jeśli coś żyje w środku i to coś się rusza i żyje, to cała zabawa z klockami znajduje się wewnątrz tegoż nieruchomego klocka, zatem samo jego istnienie jest nazwą.atomuse pisze:Martwy? Bo zycie jest moze w srodku? ...
To istna gra słów. Kto ma go przewiercać, skoro jest jeden klocek i już? I skąd jakaś żyłka? Z klocka?atomuse pisze:Wystarczy przewiercic ten klocek, najlepiej na wylot, i nawlec go na zylke... Na pewno tak sie zmieni, ze bedzie nie do poznania...
Odnoszę wrażenie, że posługując się tym samym modelem opisujemy dwie różne rzeczy...atomuse pisze:A czy nieruchomy? Jak tak pomysle, to fakt, sprawial wrazenie, jakby nawet nie drgnal... ale kto go tam wie
A co stoi na przeszkodzie, żeby ten sześcian podzielić? I dlaczego akurat sześcian a nie ośmiościan?atomuse pisze:(A nawiasem mowiac, to ja postrzeglam ten klocek jako unoszacy sie w pustej przestrzeni szescian. Niepodzielony.)
OK, zaczynam rozumieć, że chodzi Ci o związek materii z siłą sprawczą...? Tak?atomuse pisze:Nie wiem, czy z tego co napisze wyjdzie cos sensownego, bo byly to raczej obrazy i odczucia niz slowa... Zaczne od tego, ze chodzi o "ja" wedyjskie... A tym samym o sile woli. Trzeba miec silna wole, zeby sie narodzic, ze tak powiem. I silna wole, zeby przezyc. No i ta sila woli to Shakti, zenska sila tworcza, aktywnosc, "mocne chcenie". Wiec nawet gdy takiemu fizycznemu noworodkowi przetnie sie fizyczna pepowine, to on nadal bedzie polaczony z ta tworcza sila Shakti, ktora rodzi go niezmiennie, w sensie bezustannie, ciagle.
I na pewno to nie przypadek, ze w wedyjskim systemie czakr, akurat splot sloneczny to czakra wewnetrznej sily i "ja" (osobowosci).
Nie wiem, ale chyba nie są sobie dalekie...atomuse pisze:Czyli "swieza swiadomosc (dzniana)" to nirwana?
Będę namolny i ponowie pytanie - w kontekście czego jest tekst:macadamia pisze:Tak, mówią tak. Ale kompletnie w innym kontekście.
A to w kontekście Dharmy?macadamia pisze:OK, zaczynam rozumieć, że chodzi Ci o związek materii z siłą sprawczą...? Tak?
Te słowa dotyczą kontekstu przejawiania się rzeczywistości. W pewnym sensie dotyczy to Nirwany, ale nie w sensie "jest czy nie jest" a raczej "jak jest".abgal pisze: Będę namolny i ponowie pytanie - w kontekście czego jest tekst:
"forma nie jest różna od pustki,
pustka nie jest różna od formy.
To, co jest formą, jest pustką,
A to, co pustką — formą.
(...)
Wszystkie dharmy są puste;
Nie pojawiają się ani nie znikają,"
Z Nirwaną jest tak, że bardzo łatwo powiedzieć, czym ona nie jest, zaś niesposób powiedzieć czym ona jest (o ile w ogóle jestabgal pisze:Dlaczego można powiedzieć, że Nirwana nie jest zjawiskiem?
). Można oczywiście zacytować szereg odpowiedzi mistrzów Zen, które będą znaczyły tyle co: "już jesteś oświecony, nie szukaj niczego, nic nie zmieniaj, wszystko czego dotykasz jest doskonałością" i fajnie (do czasu, gdy życie da po tyłku)... tylko że dotyczy to znów raczej praktyki niż teorii, bo jednak nirwana jest jakimś celem, a jeśli nie - to buddyzm nie musiłaby istnieć.Nie, to w kontekście wed (chyba), jak to jest Atomuse?abgal pisze:A to w kontekście Dharmy?macadamia pisze:OK, zaczynam rozumieć, że chodzi Ci o związek materii z siłą sprawczą...? Tak?
A co za różnica?macadamia pisze:W pewnym sensie dotyczy to Nirwany, ale nie w sensie "jest czy nie jest" a raczej "jak jest".
A mistrz zen (chan właściwie) Hsuan Hua mówi tak:macadamia pisze:Z Nirwaną jest tak, że bardzo łatwo powiedzieć, czym ona nie jest, zaś niesposób powiedzieć czym ona jest (o ile w ogóle jest
No, zasadnicza. Bo omawiając "jak jest" trzeba przyjąć założenie , że "jest"abgal pisze:A co za różnica?macadamia pisze:W pewnym sensie dotyczy to Nirwany, ale nie w sensie "jest czy nie jest" a raczej "jak jest".
abgal pisze: A mistrz zen (chan właściwie) Hsuan Hua mówi tak:
"If you don't fall into the two extremes of emptiness and existence, then that's the Middle Way. It's said, `The Middle Way is neither emptiness nor existence.' It is True Emptiness and Wonderful Existence. Do not be attached to true emptiness, and do not be obstructed by wonderful existence, for true emptiness and wonderful existence cannot be grasped or renounced. You cannot take hold of them or let go of them. That's the true emptiness and wonderful existence."
Fajnie mówi.Ale do tej pory nie było o tym czy "jest" i czy "nie jest" nirvana, ale o tym "czym jest" i "czym nie jest" nirvana.macadamia pisze:No, zasadnicza. Bo omawiając "jak jest" trzeba przyjąć założenie , że "jest"
Mistrz Hsuan Hua nie mówi w zasadzie nic ponad tomiluszka pisze:Chodzi o to, że prawdziwy sposób "istnienia" przekracza nas zwyły sposob pojmowania; istnieje lub nie istnieje itd.
Bo klocek jest nieprzejrzystymacadamia pisze:Ja nie widzę żadnego środka.
A co w przypadku wielu klockow?macadamia pisze:W przypadku jednego klocka jest TYLKO środek, bo nie ma tego do czego innego odnieść.
Dokladnie. To, o czym rozmawiamy, to nie jest klocek. On sie tylko tak nazywa.macadamia pisze:Jeśli coś żyje w środku i to coś się rusza i żyje, to cała zabawa z klockami znajduje się wewnątrz tegoż nieruchomego klocka, zatem samo jego istnienie jest nazwą.
To znaczy jakie dwie rozne rzeczy? A "ten sam model" to model "klocki" czy model "jezyk"?macadamia pisze:Odnoszę wrażenie, że posługując się tym samym modelem opisujemy dwie różne rzeczy...
Nic nie stoi na przeszkodzie. Ale jak nie ma nawet komu wiercic, to kto ma dzielic?macadamia pisze:A co stoi na przeszkodzie, żeby ten sześcian podzielić?
Bo osmioscian ma calkiem inna funkcje niz szescianmacadamia pisze:I dlaczego akurat sześcian a nie ośmiościan?
Nie wiem, czy o to mi chodzilo. Ale mozliwe, ze sila sprawcza ma jakis zwiazek z karma...macadamia pisze:OK, zaczynam rozumieć, że chodzi Ci o związek materii z siłą sprawczą...? Tak?
