Cytaty o pustce

[abgal]

Na 'dzieńdobry' proponuję cytat nie pochodzący z nauk buddyjskich. Pozwolę go sobie nie tłumaczyć, ponieważ zawiera tak piękne sformułowania, że nie mam śmiałości w nie ingerować:

"the inhabitants of the universe were conceived to be a set of fields—an electron field, a proton field, an electromagnetic field—and particles were reduced to mere epiphenomena. In its essentials, this point of view has survived to the present day, and forms the central dogma of quantum field theory: THE ESSENTIAL REALITY IS A SET OF FIELDS subject to the rules of special relativity and quantum mechanics; all else is derived as a consequence of the quantum dynamics of these fields. In this view, "THERE IS NO `THERE' THERE" (to quote the poet Gertrude Stein), NO "THINGS" AT ALL. Electrons and other material particles are only force fields in "empty" space, like the field in the "empty" gap between two magnetic poles. This view implies that every "thing," everything, is interactions and motion. It is the interactions and motion themselves that are fundamental rather than the material particles that we had always supposed were doing the interacting and the moving. In a culture still steeped in the Newtonian mechanistic tradition, this would appear to be a significant insight into the nature of physical reality."
Steven Weinberg

[center] [/center]

[Quark]

Może jednak ktoś podejmie sie próby prztłumaczeńia, mój angielski jest za słaby.
Chociaz pierwsze zdanie.
Please

PS That is a sample my translation

Electrons and other material particles are only force fields in "empty" space, like the field in the "empty" gap between two magnetic poles.
This view implies that every "thing," everything, is interactions and motion.
...In a culture still steeped in the Newtonian mechanistic tradition, this would appear to be a significant insight into the nature of physical reality."

Elektrony i inna materialne cząsteczki są tylko siłą pól w „pustej” przestrzeni, jak pole w pustej luce pomiędzy dwoma magnetycznymi biegunami.
Ten pogląd zakłada że każda „rzecz”, wszystko, jest oddziaływaniami i ruchem.
...W kulturze wciąż pogrązonej w newtonowskiej mechanistycznej tradycji, to by okażało się doniosłym wglądem w fizyczną nature rzeczywistości.

[Quark]

Wymęczyłem to pierwsze zdanie, lecz wcale nie mam pewności czy poprawnie.?


The inhabitants of the universe were conceived to be a set of fields—an electron field, a proton field, an electromagnetic field—and particles were reduced to mere epiphenomena.

Mieszkańcy wszechswiata zostali złożeni do bycia zbiorem pól - pola elektronowego, pola protonowego pola elektromagnetycznego - a cząsteczki zostały zredukowano jedynie do objawień - tych pól (zjawisk(


Reszty swoich wysiłków nie objawie - wstydze się :mrgreen:

[nayael]

To piewsze zdanie ująłby tak:

Rolą mieszkańców wszechświata jest istnienie jako zbiór pól: pola elektronowe, pola protonowe, pola elektromagnetyczne – natomiast cząsteczki stanowią zjawiska wtórne.

ale reszta... o rany :mrgreen:

[booker]

Hm biorąc pod uwage, iż conceived to jest głównie 'formed in the mind' czyli 'to form (a notion, opinion, purpose, etc.)' podał bym tak.

The inhabitants of the universe were conceived to be a set of fields—an electron field, a proton field, an electromagnetic field—and particles were reduced to mere epiphenomena.

Mieszkańcy Wszechświata przekonani byli iż są zbiorem pól - elektronowych, protonowych, elektromagnetycznych - a [rolę] cząstek zredukowano zaledwie do epifenomenów*

*Epifenomen - zjawisko wtórne, towarzyszące [pochodzące z] zjawisku głównemu, lecz nie mające wpływu na jego przebieg.

Pozdrowienia
/M

[abgal]

A to moja wersja :
"Pojęto, iż mieszkańcy wszechświata to zbiór pól – pola elektronowego, pola protonowego, pola elektromagnetycznego – cząstki zostały uznane ledwie za epifenomeny (patrz post Bookera). Ten punkt widzenia, w swych głównych założeniach przetrwał do dnia dzisiejszego. Stanowi on główny dogmat kwantowej teorii pola: rzeczywistość to właściwie zestaw pól spełniających zasady szczególnej teorii względności i mechaniki kwantowej – wszystko inne otrzymuje się jako konsekwencję dynamiki kwantowej tych pól. W tym ujęciu, cytując poetkę G. Stein„Nie ma tam żadnego ‘tam’”, nie ma żadnych ‘rzeczy’. Elektrony i inne cząstki materii to tylko pola sił w ‘pustej’ przestrzeni – podobne do pola w „pustej” przerwie między dwoma biegunami magnetycznymi. Z tego punktu widzenia wynika, że każda „rzecz” – wszystko – to oddziaływania i ruch. To oddziaływania i ruch są fundamentalne – nie cząstki, o których zawsze myśleliśmy, że oddziałują wzajemnie i poruszają się. W kulturze wciąż przesiąkniętej newtonowską mechanistyczną tradycją wydaje się to byc znaczącym wglądem w naturę rzeczywistości."

[Quark]

Super abgal, bo mi juz dym szedł z głowy
Dzięki

[Har-Dao]

Czołem

To i ja zacytuję - troche z innej "kultury" ale moim zdaniem wskazuje na podobny "model":

Dao-De Jing

11.

Trzydzieści szprych połączonych w piaście tworzy koło

W piaście nic nie istnieje (wu) dzięki temu istnieje (you) zastosowanie (yong) dla koła.

Ścianki naczynia formuje się z gliny.

Pomiedzy sciankami nic nie istnieje - dzięki temu istnieje zastosowanie dla naczynia.

Ściany z otworami na okna i drzwi tworzą dom.

Pomiędzy scianami nic nie istnieje - dzieki temu istnieje zastosowanie dla domu.

Dlatego zarazem byt (you) przynosi korzysci i niebyt (wu) jest użyteczny (yong).



Niby banał, ale tak ładnie tu pasuje że szkoda było nie przytoczyć :)))

metta&peace
p.

[Quark]

Elektrony i inne cząstki materii to tylko pola sił w ‘pustej’ przestrzeni...

Jakie są tego konsekwencje dla codzienności?
Bez wzgledu na strukture rzeczywistości, a właściwie jej brak, gdy kamień spoadnie na głowe, pod wpływem grawitacji, to będzie bolało.
Nie ma znaczenia dla bolącej głowy, że kamień to pola sił, które są postrzegane jako kamień.
Mimo tego uświadomienie, że rzeczywistośc jest ciągła, a nie zbudowana cegiełek - samoistnych cząstek elementarnych, ma swoje odbicie w postrzeganiu swiata.
Znika autonomicznośc osób i przedmiotów, gdyz nie sposób okreslić w którym miejscu się kończa, ich granice są efektem czułości receptorów.
Monitor na który patrzę piszaąc ten post nie jest skupiskiem poukładanych odpowiednio leptonów i barionów, lecz zjawiskiem polowym przestrzeni, tej samej przestrzeni która jest poza postrzeganym monitorem, zarówno monitor i to co wokól niego to ta sama przestrzeń, umownie porozgraniczana przez umysł.
Skoro tak to ja też jestem tą polową przestrzenią,i wy również.
Wszystko jest jednym - przestrzenią (pustką)

A założenie że kazda z istot ma swoją indywidualną świadomość, nie utrzyma się.
Jezeli rozdzielenie bytów to tylko taka umowa zmysłów, a nie rzeczywistośc, jezeli wszytko jest ciagłe (jedną "substancją"), to czy mozna postulowac rozdzielenie na indywidualne osobnicze świadomości?
Czym jest rozgraniczona moja świadomośc od swiadomości kocicy, która była tu nieopodal przed chwilą lecz teraz gdzieś polazła, jeśli to rozgraniczenie jest umowne?

Rozgraniczaliśmy świat na, żywioły ( woda, ogień, ziemia, powietrze), potem na atomy, z których wydzieliliśmy elektrony, protony i neutrony, te dwa ostatnie podzieliliśmy jescze na kwarki, a na końcu doszliśmy do wniosku że nie ma zadnego podziału, wszystko jest ciągłe, przestrzeń - pustka.
Jezeli świat fizyczny jest niepodzielony to tym bardziej świadomość też jest jedna, a indywidualne świadomości istot nie istnieją, a ta jedna swiadomośc jest wspólna, tylko specyficznośc zmysłów rozgranicza ja na ty i ja.

Świadoma przestrzeń - pustka - Bóg
Dalej juz tylko sen wariata albo matrix :mrgreen:

Kocica wróciła

[abgal]

Mimo tego uświadomienie, że rzeczywistośc jest ciągła, a nie zbudowana cegiełek - samoistnych cząstek elementarnych, ma swoje odbicie w postrzeganiu swiata.

To jest troszkę nadinterpretacja - 'rzeczywistość' (w sposób zdecydowany!) NIE jest ciągła - to jedno z najważniejszych odkryć 20-go wieku. To co jest rzeczywiście interesujące to fakt, że ta nieciągłość nie jest opisywana modelem zderzających się kulek.

Monitor na który patrzę piszaąc ten post nie jest skupiskiem poukładanych odpowiednio leptonów i barionów, lecz zjawiskiem polowym przestrzeni, tej samej przestrzeni która jest poza postrzeganym monitorem, zarówno monitor i to co wokól niego to ta sama przestrzeń, umownie porozgraniczana przez umysł.

Niezupełnie tak jest - materia w fazie skondensowanej (czyli m.in. ciała stałe) zachowuje się w bardzo specyficzny sposób - istnieją dość silnie wyspecjalizowane gałęzie fizyki zajmujące się f.s. - na tyle silnie, że fizycy od cząstek często nie mogą się z tymi od ciała stałego dogadać... Problem leży głównie w pytaniu czy postulaty mechaniki statystycznej można wyprowadzić z mechaniki kwantowej (innymi słowy - czy redukcjonizm jest sensowny) - fizycy i matematycy od lat głowią się nad takim rygorystycznym wyprowadzeniem - jak do tej pory - bezskutecznie.

Skoro tak to ja też jestem tą polową przestrzenią,i wy również.
Wszystko jest jednym - przestrzenią (pustką)

Przede wszystkim - czasoprzestrzenią. To co interpretujemy jako cząstki 'pojawia' się i 'znika' - pole określa co i gdzie może się 'pojawiać' i 'znikać'. Spory problem jest z grawitacją - mamy tu zupełnie odmienne podejście - przestrzeń jest jakby 'generowana' przez masy. Nie udało się niestety do tej pory skwantowac teorii grawitacji.

A założenie że kazda z istot ma swoją indywidualną świadomość, nie utrzyma się.

A co to jest 'świadomość'? Nie wiemy o czym mówimy, a jeśli tak to nie ma czego utrzymywać ani obalać...

Jezeli rozdzielenie bytów to tylko taka umowa zmysłów,

Przede wszystkim 'byt' to jest umowa - jeden z tych przesądów, których najtrudniej się wyzbyć. Nic nie 'jest' za to wszystko się 'zdarza' - nie ma 'bytów', są 'zdarzenia'. Tak należy to rozumieć.

Pzdr

[booker]

Wszystko jest jednym - przestrzenią (pustką)

Monitor stoi na stole, Ty siedzisz na krześle - a na czym stoi albo siedzi pustka ?

Pozdrawiam
/M

[abgal]

Prawdziwe istnienie wyłania się z nicości chwila za chwilą. Nicość jest zawsze i wszystko się w niej pojawia."
Suzuki Shunryu

[center] [/center]

[kunzang]

Witam

NIE jest ciągła - to jedno z najważniejszych odkryć 20-go wieku. To co jest rzeczywiście interesujące to fakt, że ta nieciągłość nie jest opisywana modelem zderzających się kulek.

Proszę, napisz o tym trochę szerzej

Monitor stoi na stole, Ty siedzisz na krześle - a na czym stoi albo siedzi pustka ?

Ty rzeczywiście coraz częściej mówisz ''stylem koanowym'' :mrgreen: Znasz może odpowiedź na to pytanie? :roll:

Pozdrawiam
kunzang

[Quark]

To jest troszkę nadinterpretacja - 'rzeczywistość' (w sposób zdecydowany!) NIE jest ciągła - to jedno z najważniejszych odkryć 20-go wieku. To co jest rzeczywiście interesujące to fakt, że ta nieciągłość nie jest opisywana modelem zderzających się kulek.

Ta nadinterpretacja wynika ze swobodnej kontenplacji, nie ujętej w ramy fizyki, zaprzęgniętej w matematyczne wzory.
Moje laickie pojęcie ciągłości oznacza brak rzeczywistych granic pomiedzy postrzeganymi obiektami.
Zderząjace się kulki miałby określone granice oddzieląjace je od przestrzeni. Tak jednak nie jest, leptony i bariony wydaja się być odmiennymi stanami przestrzeni. Można przyjąć rozgraniczenie – nieciągłość, wynikające z odmienności stanów tej przestrzeni, oraz z okresowości tych stanów (pojawianie się i znikanie), na podobnej zasadzie jak w wodzie wydzielamy obszar w którym pojawia się wir, który potem znika.
W którym miejscu kończy się wir w wodzie a zaczyna woda?

A co to jest 'świadomość'? Nie wiemy o czym mówimy, a jeśli tak to nie ma czego utrzymywać ani obalać...

Mam na myśli taką zwykłą subiektywną świadomość, wzrokową, słuchowa itd., oraz poczucie odrebnego ja.

Świadomość to migawkowy - nieciagły efekt (zjawisko) sprzężenia pamięci z emocjami (TV National Geographic).

Przede wszystkim 'byt' to jest umowa - jeden z tych przesądów, których najtrudniej się wyzbyć. Nic nie 'jest' za to wszystko się 'zdarza' - nie ma 'bytów', są 'zdarzenia'. Tak należy to rozumieć.

Takie zderzające się kuleczki, byłyby bytami (nie dodawać przedrostka „od”) :mrgreen:
Mamy poniekąd naukowe potwierdzenie buddyjskiego pojecia zjawiskowości.

Pozdrawiam

[abgal]

Kwestia "na czym stoi pustka" wyjaśniona została TU.

[abgal]

napisz o tym trochę szerzej

Ha, temat rzeka to mało powiedziane, ale spróbuję nieco to rozjaśnić komentując wypowiedź Quarka.

Ta nadinterpretacja wynika ze swobodnej kontenplacji, nie ujętej w ramy fizyki, zaprzęgniętej w matematyczne wzory.

Rozumiem, ale fizyka stety/niestety ma właśnie to do siebie, że jest ujęta w matematyczne wzory. Nie ma w niej miejsca na 'swobodne kontemplacje'.

Zderzające się kulki miałby określone granice oddzielające je od przestrzeni. Tak jednak nie jest, leptony i bariony wydaja się być odmiennymi stanami przestrzeni. Można przyjąć rozgraniczenie – nieciągłość, wynikające z odmienności stanów tej przestrzeni, oraz z okresowości tych stanów (pojawianie się i znikanie), na podobnej zasadzie jak w wodzie wydzielamy obszar w którym pojawia się wir, który potem znika.
W którym miejscu kończy się wir w wodzie a zaczyna woda?

W modelu newtonowskim (kulki ) nie jest tak, że ciało jest oddzielne od przestrzeni, w której istnieje - granice ciała nie oddzielają go od przestrzenie - ciało posiada rozciągłość w przestrzeni. Przestrzeń to jakby scena, na której 'występują' ciała - aktorzy.
W 'zwykłej' mechanice kwantowej mamy oddziaływania na odległość - cząstki oddziałują ze sobą poprzez potencjały i zawsze znajdują się w pewnej odległości od siebie.
W kwantowej teorii pola, pola oddziałują ze sobą w tym samym punkcie czasoprzestrzeni.

W 'zwykłej' mechanice kwantowej cząstka jest czymś pierwotnym - wielkości fizyczne charakteryzujące ją są skwantowane.
W kwantowej teorii pola mamy do czynienia z kwantami pola, które mogą byc tworzone bądź anihilowane - te kwanty pola właśnie obserwujemy jako cząstki. Cząstka jest więc czymś wtórnym względem pola - np foton jest kwantem pola elektromagnetycznego, neutrino jest kwantem pola neutrinowego, itd.
Zgodnie z zasadami teorii kwantowej, pola podlegają fluktuacjom, tzn. wciąż tworzone są i anihilowane z 'próżni' pary cząstka-antycząstka. Nie jest to spekulacja - jest to jak najbardziej mierzalne, np. ładunek elektronu okazuje się byc 'ekranowany' przez otaczającą go chmurę cząstek wirtualnych, bardzo ciekawy jest też Efekt Casimira.
Słowem - "Prawdziwe istnienie wyłania się z nicości chwila za chwilą. Nicość jest zawsze i wszystko się w niej pojawia."

[abgal]

"Pojęcie materii we współczesnej fizyce zdecydowanie przestało odpowiadać filozoficznemu lub potocznemu pojęciu materii. […] Okazuje się więc, że określenie fizyki jako „nauki o materialnym świecie”, lub krócej jako „nauki o materii”, jest niczym innym, jak tylko nawykiem myślowym, który utracił obecnie jakiekolwiek uzasadnienie. Termin „materia” nie występuje w słowniku fizyki. […] Znacznie bardziej zgodnym z „danymi”współczesnej fizyki byłoby wyobrażenie sobie nie materii, lecz czystej formy jako tworzywa świata. […] Jeśli nawet rzeczywisty świat zawiera coś oprócz formy, to metoda dzisiejszej fizyki nie jest w stanie sięgnąć do tego czegoś; to coś niezauważalnie przepływa przez oka sieci matematyczno-empirycznej metody. W tym sensie świat fizyki jest czystą formą."
Michał Heller

[center] [/center]

[Har-Dao]

Czółko

Wśród mieszkańców przybrzeża żył pewien człowiek, który lubił mewy. Co rano udawał sie nad morze i spacerował w chmarze ptaków. Mew, które podlatywały do niego, była więcej niż setka.
- Słyszałem, że mewy przed tobą nie uciekają - powiedział ojciec tego człowieka - Złap kilka dla mojej uciechy.
Następnego dnia człowiek ten udał się nad brzeg morza, jednak mewy krążyły wysoko, nie zlatując na ziemię.
Mówi się: "Najlepsze słowa są bez słów. Najlepszym działaniem jest niedziałanie." Płytka jest próba pełnego zgłębienia tego, co sie wie.

Liezi
Prawdziwa Księga Pustki
Przypowieści taoistyczne
Drzewo Babel 2006

metta&peace
p.