Neurologiczne odpowiedniki jhan

Jeżeli kiedykolwiek mieliście do czynienia z takimi tytułami, jak choćby Zen and the Brain i dodatkowo, znaleźliście w tych próbach posłużenia się neuronauką w wyjaśnianiu medytacyjnych doświadczeń, jakikolwiek choćby sens, polecam dwa połączone ze sobą teksty, dotyczące hipotezy neurologicznych odpowiedników jhan, które określa się mianem „praktyk, zmierzajacych do osiagnięcia i utrzymania subtelnych stanów koncentracji”.

Pozdrawiam +omek

Dla przeciwwagi, polecam polemiczny "kawałek" z książki Bernarda Faure, w którym autor polemizuje z naukowym, "modernizującym" podejściem do buddyzmu. Oto fragment:

Zachodni wyznawcy buddyzmu tybetańskiego nigdy nie przepuszczają okazji, aby podkreślić zainteresowanie Dalajlamy nauką, w szczególności naukami zajmującymi się umysłem (neurologia itd.). Jednak byłoby błędem nazywać buddyzm „nauką o umyśle”, jeżeli przez „naukę” rozumiemy tę formę wiedzy, która bazuje na badaniach doświadczalnych i materialistycznym pojmowaniu natury i rodzaju ludzkiego. Buddyzm w rzeczywistości pociąga za sobą spirytualistyczne lub idealistyczne wyobrażenia, które materialistycznemu determinizmowi przypisują jednie drugorzędne znaczenie, ponieważ jego źródłem jest prawda relatywna. Widziany z tej strony, buddyzm z pewnością nie przeciwstawia się nauce, lecz z drugiej nie zakłada, że nauka posiada rozstrzygające słowo (ponieważ takowe, powinno z zasady być natury duchowej).

W swoich modernizujących wysiłkach, buddyści próbowali podkreślać zgodność buddyzmu z nowoczesną nauką, jednocześnie po cichu zaniedbywali komentowanie tych obszarów, na których pojawiały się sprzeczności; niektórzy zabrnęli nawet tak daleko, i twierdzili, że niektóre wielkie naukowe odkrycia, były na długo przedtem przewidziane przez buddyzm. Tego rodzaju konkordyzm jest mniej lub bardziej świadomie zwodniczy, ponieważ odrzuca on przyznanie się do tego, że domniemany buddyjski ideał – Przebudzenie – jest stanowczo pozaświatowy i nielaicki, i że buddyzm może zrozumieć nowoczesność i wartości, które ona ucieleśnia, tylko jako rozpad materialnej (i materialistycznej) sfery.

i dalej ...

Pozdrawiam +omek

Długość życia w każdym z tych wszechświatów wynosi od lat dziesięciu do lat osiemdziesięciu tysięcy.

Długość czyjego życia? Czy może chodzi o długość życia każdego z tych wszechświatów?

amogh pisze:
Długość życia w każdym z tych wszechświatów wynosi od lat dziesięciu do lat osiemdziesięciu tysięcy.
Długość czyjego życia? Czy może chodzi o długość życia każdego z tych wszechświatów?

Amogh - z kontekstu wynika, że chodzi o długość życia (lifespan) istot te wszechświaty zamieszkujących. W zasadzie dokładniej powinno to zdanie brzmieć tak: Długość życia w każdym z tych wszechświatów różni się znacząco, od lat 10 do 80 tysięcy. (str. 110)

+

Tomek pisze:Amogh - z kontekstu wynika, że chodzi o długość życia (lifespan) istot te wszechświaty zamieszkujących. W zasadzie dokładniej powinno to zdanie brzmieć tak: Długość życia w każdym z tych wszechświatów różni się znacząco, od lat 10 do 80 tysięcy. (str. 110)

+

A czy jest tam mowa o tym, jakie to są dokładnie istoty (wcześniej jest mowa o ludzkich) albo o jakie lata chodzi? Dziwnie jakoś, nawet będąc metaforą, to brzmi - "od lat 10", dlaczego nie "od urodzenia"

- przecież jest cała masa istot zamieszkujących "pole" Buddy Siakjamuniego, które żyją zdecydowanie krócej, a już na pewno nie rodzą się w wieku 10 lat

No ale może nie powinno to dziwić skoro buddyjska kosmologia zdecydowanie przewyższa dyskurs materialistycznej nauki.

amogh pisze:No ale może nie powinno to dziwić skoro buddyjska kosmologia zdecydowanie przewyższa dyskurs materialistycznej nauki.

Najwyraźniej

+

Amogh,

Chodzi o maksymalną długość życia.

A zauważyliście, że pierwszy tekst jest zabawny?

W ten oto sposób wkracza on i przebywa w trzeciej jhanie - Szlachetni mówią o nim „W szczęściu żyje ten, który jest bezstronny i uważny wskutek aktywacji układu opioidowego”.

Z pewnością tak właśnie było!

piotr pisze:Amogh,

Chodzi o maksymalną długość życia.

Maksymalną w jakim sensie? Mojego ojca brat żył kilka tygodni, uważasz, że nie był czującą istotą? Jeżeli nawet w poprzednich wcieleniach wykorzystał w większości dziesięcioletni czas, który w ostatnim wcieleniu pozwolił mu jedynie na kilka tygodni życia, to o jakich istotach prawi ta kosmologia?

Cześć amogh,

amogh pisze:Maksymalną w jakim sensie?

W takim, że jeśli w danej chwili maksymalna długość życia wynosi np. 100 lat, to żadna istota nie może żyć dłużej niż 100 lat. Natomiast może żyć krócej.

piotr pisze:Cześć amogh,

amogh pisze:Maksymalną w jakim sensie?
W takim, że jeśli w danej chwili maksymalna długość życia wynosi np. 100 lat, to żadna istota nie może żyć dłużej niż 100 lat. Natomiast może żyć krócej.

W takim razie, skąd przychodzą i dokąd odchodzą istoty (jak powstają), których czas życia ograniczany (wyznaczany) jest przez kosmologiczny system danego wszechświata?

What?

piotr pisze:What?

Kto decyduje o kosmologicznym wymiarze wszechświata?

amogh pisze:Kto decyduje o kosmologicznym wymiarze wszechświata?

Buddyjska scholastyka

+

Nikt, nie ma istoty stwórcy, która tym wszystkim kręci. Jest prawo (kamma), które uznawane jest za prawo naturalne, takim jakim jest np. grawitacja.

piotr pisze:Nikt, nie ma istoty stwórcy, która tym wszystkim kręci. Jest prawo (kamma), które uznawane jest za prawo naturalne, takim jakim jest np. grawitacja.

Amogh - to zdecydowanie bardziej poprawna odpowiedź.

+

Tomek pisze:
piotr pisze:Nikt, nie ma istoty stwórcy, która tym wszystkim kręci. Jest prawo (kamma), które uznawane jest za prawo naturalne, takim jakim jest np. grawitacja.
Amogh - to zdecydowanie bardziej poprawna odpowiedź.

+

+1

Ale jednak jeszcze dopytam - jak, to naturalne prawo kammy tworząc wszechświaty jest w stanie wyznaczyć i ograniczyć czasowo długość życia poszczególnych istot?

amogh pisze:
Tomek pisze:
piotr pisze:Nikt, nie ma istoty stwórcy, która tym wszystkim kręci. Jest prawo (kamma), które uznawane jest za prawo naturalne, takim jakim jest np. grawitacja.
Amogh - to zdecydowanie bardziej poprawna odpowiedź.

+
+1

Ale jednak jeszcze dopytam - jak, to naturalne prawo kammy tworząc wszechświaty jest w stanie wyznaczyć i ograniczyć czasowo długość życia poszczególnych istot?

Tworzy warunki, w których te poszczególne istoty istnieją.

Intraneus pisze:Tworzy warunki, w których te poszczególne istoty istnieją.

No właśnie o to pytam, jak te prawo - na jakich zasadach - tworząc określone warunki wyznacza długość życia? Jak na razie wychodzi na to, że prawo kammy tworzy wszechświat i warunki, ponieważ tworzy wszechświat i warunki

Ale z czego, jak i skąd te warunki wraz z miarą na określenie długości życia?

To może najpierw ty opisz inne prawo naturalne (np. grawitację), tak jak byś chciał żeby opisać prawo kammy.

Nieprzeczytany post autor: **Ryu** » wt mar 22, 2011 13:44

Cześć

Amogh a dlaczego w naszym świecie istoty ludzkie nie są w stanie żyć dlużej niż sto kilkanaście lat?

pozdrawiam,
Ryu

piotr pisze:To może najpierw ty opisz inne prawo naturalne (np. grawitację), tak jak byś chciał żeby opisać prawo kammy.

Dobra, ale za 80 000 lat, poczekasz?

Ryuu pisze:Amogh a dlaczego w naszym świecie istoty ludzkie nie są w stanie żyć dlużej niż sto kilkanaście lat?

No właśnie, dlaczego, kto lub co o tym decyduje? Rozumiem, że prawo kammy, ale w takim razie dlaczego inne istoty mogą żyć 80 000 a nie 81 000 lat?

Przyczyny, które działasz dają skutki, które odbierasz. Rzucasz szklanką, szkło się tłucze. Karma nie ma zasad tylko ciągłość. Ciągłość przyczyn i skutków rodzi wybuch bomby atomowej ale nie umiem tego opisać, zrozumieć i to samo stosuję w przypadku takich właśnie pytań

A z tym 80 000 to chyba taka metafora na "naprawdę dużo".

Xbalanque pisze:A z tym 80 000 to chyba taka metafora na "naprawdę dużo".

W sutrach "na prawdę dużo" to 84.000

amogh pisze:Dobra, ale za 80 000 lat, poczekasz?

Brawo, cieszysz się?

piotr pisze:
amogh pisze:Dobra, ale za 80 000 lat, poczekasz?
Brawo, cieszysz się?

O co Ci chodzi? Pytam o to, skąd w kosmologii buddyjskiej bierze się określona wartość długości życia istot, a Ty zamiast udzielić rzeczowej odpowiedzi sugerujesz abym sam zaczął lepiej opisywać prawa naturalne wszechświata. Pozwolisz może zatem, że najpierw poznam te, które już istnieją?

amogh pisze:O co Ci chodzi? Pytam o to, skąd w kosmologii buddyjskiej bierze się określona wartość długości życia istot, a Ty zamiast udzielić rzeczowej odpowiedzi sugerujesz abym sam zaczął lepiej opisywać prawa naturalne wszechświata. Pozwolisz może zatem, że najpierw poznam te, które już istnieją?

Chciałem wiedzieć o jaki rodzaj opisu Tobie chodzi. Gdybyś pytał o prawo grawitacji, to — wnioskując z powyższej dyskusji — nie wystarczyłby ci opis, że ciała posiadające masę przyciągają się. Więc zastanawiam się jaki opis byłby dla Ciebie satysfakcjonujący. Dlatego proponowałem, żebyś przedstawił opis jakiegoś prawa naturalnego, który cię zadowala.

W buddyzmie prawo kammy dotyczy intencji, która tworzy warunki do zaistnienia świadomości. Kiedy owoce intencji powodującej zaistnienie świadomości w jakiejś sferze się wyczerpują, to ta świadomość zanika.

piotr pisze:Chciałem wiedzieć o jaki rodzaj opisu Tobie chodzi.

Bardziej niż o rodzaj opisu chodzi mi o to, skąd w danym opisie pojawiają się określone wartości dotyczące długości życia istot. Odnosząc to do grawitacji, nie pytam o to, jak się ją przedstawia ale skąd wiadomo, że coś takiego jak stała grawitacyjna wynosi tyle a tyle, a następnie prowadzone wedle tego obliczenia umożliwiają wystrzelenie rakiety w kosmos.

piotr pisze:W buddyzmie prawo kammy dotyczy intencji, która tworzy warunki do zaistnienia świadomości. Kiedy owoce intencji powodującej zaistnienie świadomości w jakiejś sferze się wyczerpują, to ta świadomość zanika.

Świadomość rozumiana jako czująca istota o określonej długości życia, czy jako jej karmiczna wizja, która będąc owocem jej poprzednich działań, w określonym (10 - 80 000 lat) czasie jej istnienia, ma warunki ku temu aby się przejawiać?

Świadomość jako świadomość, jak w "awareness". Podążając za jakąś tendencją na przykład za gniewem tworzysz pewne skutki. W końcu przejawiają się takie warunki, w których dane skutki mogą przejawić się w świadomości w pełni. I tak ostatecznym owocem nagromadzenia ulegania gniewowi jest wylądowanie w niebie asurów. Czyli chyba tak jak to zrozumiałeś w drugim zdaniu

Przestań ulegać piekłu, a karma piekła się wypali.

Xbalanque pisze:Czyli chyba tak jak to zrozumiałeś w drugim zdaniu

To do mnie? Dokładnie, co, jak i w którym zdaniu miałem zrozumieć? Pytam dla jasności.

Że jesteś swoją karmą i przejawiasz się tak jakie są warunki. W skrócie na chłopski rozum

Cześć,

amogh pisze:Bardziej niż o rodzaj opisu chodzi mi o to, skąd w danym opisie pojawiają się określone wartości dotyczące długości życia istot.

Tak jak iwanxxx napisał, te liczby mówią tyle co „bardzo krótko” i „bardzo długo”.

Świadomość rozumiana jako czująca istota o określonej długości życia, czy jako jej karmiczna wizja, która będąc owocem jej poprzednich działań, w określonym (10 - 80 000 lat) czasie jej istnienia, ma warunki ku temu aby się przejawiać?

Świadomość rozumiana jako świadomość powstająca na bazie sześciu zewnętrznych i wewnętrznych ośrodków (zmysły i ich bodźce), które są owocem kammy w danej sferze.

piotr pisze:Świadomość rozumiana jako świadomość powstająca na bazie sześciu zewnętrznych i wewnętrznych ośrodków (zmysły i ich bodźce), które są owocem kammy w danej sferze.

A gdzie w tym wszystkim miejsce na istotę?

Zabrakło. Wszystko zabrali brahmini, jogini i inni hindusi.

A gdzie w tym wszystkim miejsce na istotę?

Odpowiedź jest już w Twoim pytaniu. W "tym wszystkim" jest miejsce na wszystko, prawda?

Bhikku pisze:
piotr pisze:Świadomość rozumiana jako świadomość powstająca na bazie sześciu zewnętrznych i wewnętrznych ośrodków (zmysły i ich bodźce), które są owocem kammy w danej sferze.
amogh pisze:A gdzie w tym wszystkim miejsce na istotę?

Odpowiedź jest już w Twoim pytaniu. W "tym wszystkim" jest miejsce na wszystko, prawda?

W "tym wszystkim" - czyli we współzależnie warunkującym się postrzeganiu i doświadczaniu owoców kammy - co wg. Ciebie Bhikku jest istotą, która w danym wszechświecie żyje od 10 do 80 000 lat?

bhakta pisze:Ty?

Ja? Czyli dokładnie co? Moja kamma? Jak doszło do tego, że długość mojej obecności (świadomość) została konkretnie wyliczona przez rzeczoną kosmologię?

Nie wyliczona tylko tak się dzieje, automatycznie. Nie ma żadnego kalkulatora, mocy sprawczej. Upuszczasz patyk i patyk leży. Palisz 4 paczki fajek dziennie i umierasz na raka w wieku lat 50ciu. I tak dalej aż do 80 tysięcy lat życia.

amogh pisze:Jak doszło do tego, że długość mojej obecności (świadomość) została konkretnie wyliczona przez rzeczoną kosmologię?

To ciało ma biologicznie ograniczoną zdolność do regenerowania samego siebie. Można powiedzieć, że jest to maksymalna długość życia. A istoty przybierają te ciała z powodu swoich poprzednich działań.

Nie miałem pomysłu gdzie zadać to pytanie, padło na to miejsce. Jeśli przyjdzie komuś na myśl lepsze miejsce, proszę o przeniesienie.

Czy ktoś z was kojarzy taki motyw, długości życia ludzi w przeszłości w pewnym okresie, wynoszącym ~60 tyś. lat?
Skądś taki motyw kojarzę i zastanawiam się czy to miało cokolwiek wspólnego z buddyzmem.

Hello

Lukasz22 pisze:Czy ktoś z was kojarzy taki motyw, długości życia ludzi w przeszłości w pewnym okresie, wynoszącym ~60 tyś. lat?

Podczas Kalpy Stworzenia ludzkie istoty żyją w "nieskończoność". Podejrzewam, że może takie ludzkie życie trwać przynajmniej większość czasu tej kalpy. Jest to okres, gdy wszechświat zaczynają wypełniać czujące istoty po rozpadzie kosmosu, czyli dwudziestu kalpach nicości. Dodam, że odradzają się chyba na początku istoty, które osiągnęły Druga Dhjanę...

Na pewno odradzają się w dogodnych warunkach...

W każdym razie w Kalpie Trwania, dwudziestu jej średnich kalp, zaczyna się "kalpa zmniejszania" i od "nieskończoności" życie ludzkie skraca się i trwa na końcu zaledwie 10 lat. Później proces się odwraca w kolejnej kalpie i wraca znowu do dziesięciu, ale tutaj wynosi życie ludzkie w najdłuższym okresie 80 000 lat. Skrócenie okresu życia istot uzależnione jest od wojen, chorób i głodu... Wg tych podań jesteśmy prawdopodobnie w 9 średniej kalpie zmniejszania, i możemy oczekiwać jednej z tych trzech "małych katastrof" czyli głodu... Dodam jeszcze tylko, że wg tego przekazu Budda Majtreja przyjdzie ns świat w 5 670 000 000 lat po śmierci Buddy naszych czasów...

Tak jest wg źródła jakim jest Góra Sumeru i kraina Sukhawati Zarys Kosmologii Buddyjskiej, autor: Akira Sadakata, naukowiec.

Takie coś...

k