Krawędź chaosu

[dominikdano]

Czy krawędź chaosu (jeden z paradygmatów teorii złożoności) może mieć buddyjskie pochodzenie?
Pytam, bo naukowcy często inspirują się innymi dziedzinami aktywności ludzkiej i najczęściej jakoś zapominają o źródłach własnych dokonań.

Wracając do krawędzi chaosu, jest to idea naukowa, może sprzed dwudziestu pięciu lat i dotyczy genetyki, a właściwie wyjaśniania procesu zmian ewolucyjnych na poziomie genetycznym. Przynajmniej ja w takiej wersji niegdyś ją poznałem.

Krawędź chaosu wg tej teorii, to „linia graniczna” pomiędzy stanem uporządkowanym (sztywnym i niezmiennym np. kryształ) a chaotycznym (czyli całkowity brak jakiegokolwiek porządku, np. wrząca się ciecz) i zdaniem twórców teorii, tylko na tej linii (krawędzi chaosu) może zajść jakaś trwała zmiana ewolucyjna w genach, prowadząca do powstania np. nowego gatunku zwierząt.

W moim przekonaniu, w praktyce buddyjskiej na dość podobnej zasadzie stosuje się różne techniki prowadzące do zmiany poziomu świadomości. Podejrzewam, że również w psychoanalizie, podczas terapii, można zaobserwować analogiczne procesy u pacjentów. Tu terapeuta stara się „przyciągnąć” psychikę pacjenta do krawędzi chaosu i ją sensownie „popchnąć”. Psychika pacjenta nie utrzymuje się na tej linii zbyt długo i bardzo szybko spadna, najczęściej zgodnie z własną skłonnością, ale już nie w to samo miejsce. W ten sposób krok po kroku zachodzi u chorego pozytywna zmiana terapeutyczna. Może nawet po dłuższym czasie nastąpić zupełny powrót do zdrowia.
Wydaje mi się, że podobnie może postępować mistrz, albo wykwalifikowany nauczyciel medytacji, z uczniem, pomagając mu zmienić poziom świadomości. Przyciąga świadomość ucznia na krawędź chaosu, np. zadając jakiś paradoks (koan), a następnie stymuluje proces jego rozwiązywania, czyli popycha ją aż do uzyskania wglądu.

Nigdy nie miałem nauczyciela, więc są to tylko moje wyobrażenia, ale być może słuszne.

[lepsze]

Nigdy nie miałem nauczyciela, więc są to tylko moje wyobrażenia, ale być może słuszne.

Może tak, może nie. :P
Swoją drogą ciekawe jest to że ludzie mają tendencje do poszukiwań jakiś teori porządkujących. Dotyczy to także mnie. :P
Szukamy potwierdzenia na zewnątrz jakby nie ufając sobie samym.
Mozemy czytając Platona doszukiwać się idei buddyjskich w jego teori. To samo moze dotyczyc np. Katrezjusz i wielu wielu innych twórców, których teorie o tyle się łączą z buddyjskimi, o ile my sami chcemy zeby się łączyły.

[dominikdano]

Rzecz w tym, że wiele współczesnych teorii i idei naukowych inspirowanych jest przez buddyzm. Szczególnie w fizyce i w psychologii jest to zauważalne. W naukach humanistycznych i przyrodniczych też. Wcześniej wywodziły się one z filozofii zachodniej, która jakby w pewnym momencie straciła moc ożywiania nauk.

Krawędź chaosu przy swojej spektakularnej, może nawet medialnie nośnej nazwie, wydaje mi się mieć buddyjskie pochodzenie. Może się mylę.

Jednak Budda i jego liczni następcy nie tylko uczyli znanych wówczas technik medytacyjnych, ale też eksperymentowali. Sądzę, że właśnie dlatego możliwe było tak szybkie rozprzestrzenianie się w tamtym okresie Dharmy. Czy dziś ktoś medytuje patrząc latami na rozkładające się zwłoki, albo z będąc z natury człowiekiem lubiącym czystość i schludność, nie myje się i nosi łachmany? Chyba się już nie spotyka takich praktyk.

[lepsze]

Czy dziś ktoś medytuje patrząc latami na rozkładające się zwłoki, albo z będąc z natury człowiekiem lubiącym czystość i schludność, nie myje się i nosi łachmany? Chyba się już nie spotyka takich praktyk.

Może jakiś pracownik kostnicy albo grabaż.
Poza tym troche nie rozumiem do czego zdążasz? Co to ma wspónego z krańcem chaosu?
Mógłbyś rowinąć wątek.

[dominikdano]

Lepsze
Tak, tak, może grabarz, bo w kostnicy maja chłodnie i nic się tam chyba nie rozkłada.

Piszę o krawędzi chaosu, a nie o jakimś jego krańcu. Wróć do pierwszego postu – tam to wyjaśniam.
Na temat krańca chaosu nie zabieram głosu. Przy tak uważnych czytelnikach nie spodziewam się też go doczekać.

Pozdrawiam

[Maeve]

a moze jest bardziej jak z ciekłymi kryształami - zanim dojdziemy do tej krawędzi chaosu zbliżamy się do "krawędzi" kolejnych stanów uporządkowania i tylko dalsze dostarczanie energii może do tej krawędzi chaosu doprowadzić
obserwowałam kiedyś kolejne przejścia fazowe w ciekłych kryształach pod odpowiednim mikroskopem i oooo - to było kosmiczne , tęczowe i różnokształtne

ostrożnie proponuję więc więcej niż jedną krawędź