Jakie efekty medytacji?

Nieprzeczytany post autor: **azx** » wt sie 10, 2010 17:56

Mam podstawowe pytanie do osób które praktycznie i systematycznie siedzą i praktykują: co zauważacie? Czy widzicie efekty? Czy zmienia to w jakiś sposób wasze postrzeganie świata?

O. Niedawno chciałem założyć podobny temat, ale konkretnie odnośnie dwóch podstawowych Therevadyjskich medytacji. O medytacji można moim zdaniem mówić tylko w skrócie

bo ile by się nie powiedziało to nigdy nie będzie to wszystko co można na ten temat powiedzieć

Temat niewyczerpalny, temat rzeka jak dla mnie. Po praktyce Vipassany zauważam, że pozbywam się chęci podążania za jakimś "train of thoughts" tzn. nie zagłębiam się w pierwszą lepszą kwestie która sobie tam kwitnie w mózgu(mniej się rozpraszam), mniej przeszkadzających rzeczy powstaje, bardziej jestem skoncentrowany. Więcej rozróżniania drobnych niuansów, szczegółów. Taką jakby stateczność czuje. Co do Śamathy to może źle medytuje

bo po wstaniu z poduszki czuje przypływ energii, chęci do działania, kreacji, zmiany itd.

EDIT: Dopiero teraz zauważyłem w jakim to panelu jest

Pozdrawiam

Lo'tsa'wa pisze:EDIT: Dopiero teraz zauważyłem w jakim to panelu jest

No to tyle na temat efektu "mniej sie rozpraszam"

Bo ja medytuje rzadko.

azx pisze:Mam podstawowe pytanie do osób które praktycznie i systematycznie siedzą i praktykują: co zauważacie? Czy widzicie efekty? Czy zmienia to w jakiś sposób wasze postrzeganie świata?

O tak

Praktyka zmienia i ma efekty. Jeśli jednak przez 'uzyskiwanie efektów' rozumieć osiąganie tego co sobie założyliśmy siadając pierwszy raz na poduszce to byłbym mocno ostrożny z odpowiedzią 'Tak'. To działa, ale ciut inaczej niż nam się wydaje z początku.

Pozdrawiam,

Sławek

---
www.pomaranczowa108.pl
www.elay.media.pl

slawekpiela pisze:
azx pisze:Mam podstawowe pytanie do osób które praktycznie i systematycznie siedzą i praktykują: co zauważacie? Czy widzicie efekty? Czy zmienia to w jakiś sposób wasze postrzeganie świata?
O tak
Praktyka zmienia i ma efekty. Jeśli jednak przez 'uzyskiwanie efektów' rozumieć osiąganie tego co sobie założyliśmy siadając pierwszy raz na poduszce to byłbym mocno ostrożny z odpowiedzią 'Tak'. To działa, ale ciut inaczej niż nam się wydaje z początku.

Pozdrawiam,

Sławek
Nic nie zakładam, choć według Dogena " ONOZUKARA IPPEN TO NARAN ", czyli "staniesz się jednością". Ale co Ty zauważasz?
---
http://www.pomaranczowa108.pl
http://www.elay.media.pl

Efekty.... hmmm.... no są jakieś. Osobiście jakiś taki szczęśliwszy i lżejszy się czuję. Odpadło też wiele niepotrzebnych rzeczy. Jakieś tam pozytywne efekty uboczne są. Tak czy siak, te pozytywne efekty to nie jest cel sam w sobie. Jeśli ktoś praktykuje, żeby sobie zrobić dobrze to raczej nic nie osiągnie w tej materii. Medytacja to nie masturbacja

LordD pisze:Jeśli ktoś praktykuje, żeby sobie zrobić dobrze to raczej nic nie osiągnie w tej materii. Medytacja to nie masturbacja

Tym nie mniej, z jakichś przyczyn tę gimnastykę się zaczyna i przypuszczam że zazwyczaj jednak tą przyczyną jest zrobienie sobie dobrze, bo przecież chodzi o "oświecenie" (romantyczna historia którą lubią dzieci, jak mówi roshi Nishijima). Potem dopiero, na pewnym etapie dochodzi się do wniosku że jednak nie chodzi o orgazm. Dlatego pytam nawet nie o przyjemne ale uboczne efekty psychologiczne ale o coś co mi przypomina ocknięcie się na jawie.

LordD pisze: Jeśli ktoś praktykuje, żeby sobie zrobić dobrze to raczej nic nie osiągnie w tej materii. Medytacja to nie masturbacja

Medytacja to seks ze wszechświatem

częste stosunki = koniec cierpienia

hmmm fajne tutaj koncepcje na temat tego jakie moga byc efety medytacji mozna poczytac

dodam swoja:
medytacja to nie mastrurbacja ok, ale medytacja to tez nie droga przez orke i meczenstwo chrystusowe w wersji azjatyckiej

droga srodka to jest to

Jak kiedys powiedziala Khandro Rinpocze (wiem wiem to dzial Zen) jesli efektem twojej wieloletniej praktyki bedzie to ze bedziesz w stanie powstrzymac sie np od fizycznej agresji w gniewie ale jeszcze lepiej od "chwytania" gniewu czy innych negatywnych emocji to znaczy ze osiagnales juz duzy sukces w medytacji (to nie jest cytat doslowny - tak zapamietalem z wykladu).

Taki cytat sobie przypomniałem:

"Jeśli jesteśmy wobec siebie uczciwi, musimy przyznać, że to czego naprawdę oczekujemy od praktyki – szczególnie na początku, ale do jakiegoś stopnia występuje to zawsze – to poczucie większego komfortu w naszym życiu. Mamy nadzieję, że dzięki wystarczającej praktyce to, co dręczy nas teraz, nie będzie nas dręczyć już nigdy więcej. W tym miejscu należy wspomnieć o dwóch sposobach patrzenia na praktykę. Pierwszy określa to, za co większość z nas praktykę uważa (czy się do tego przyznajemy, czy nie), drugi natomiast jest tym, czym praktyka naprawdę jest. Wraz z upływem czasu, stopniowo przenosimy się z jednego punktu widzenia na drugi, chociaż nigdy w pełni nie porzucamy tego pierwszego. Wszyscy jesteśmy w którymś miejscu tego kontinuum."

Joko Beck "Żywy zen, nic niezwykłego" Całość: http://www.zwykly-umysl.org/teksty-mowa-dharmy#body

Sławek

Witam,

O efektach mojej medytacji mogę pogadać naturalnie raczej tylko z nauczycielem - ani sam nie kombinuję, ani nie debatuję z koleżankami i z kolegami z sanghi. Im mniej koncepcji w tej sferze, tym lepiej.

Na pewno jednak mogę mówić o zmianach w moim życiu od czasu, gdy ma na nie wpływ Dharma i medytacja.

Zmniejszyła mi się fala myślotoku w głowie. Mam lekki dystans do tego, co dzieje się np. z moimi emocjami - a jednocześnie wiele spraw wokół widzę bardzo precyzyjnie. Mam coraz większe poczucie całkowitej zgody z życiem takim, jakim ono jest.

Zmienia się również moje bycie w społeczeństwie - ale to już jest efekt życia w kontakcie z Trzecim Klejnotem - czyli moją sanghą.

Fajna sprawa... Myślę zresztą, że w mojej szkole (DD) z uwagi na to, że jesteśmy dość dobrze zorganizowani i sporo robimy, to działanie sanghi jest dość ważne. Nic tak nie uczy, jak tyle luster wokół naszej własnej gęby...

Poruszyłeś temat motywacji - otóż bywa bardzo różna. Mnie np. niesamowicie porusza to, co zrobił Budda. Kiedy widzę dobry posąg Buddy, z mudrą dotykania ziemi, z lekkim uśmiechem na twarzy, siedzącego jak góra Meru, i jak sobie przypomnę o co w tym chodzi, ciary mnie przechodzą.

A na drugim miejscu ex equo robienie dobrze swojej du...szy

wraz z gorącym pragnieniem, żeby zmienić siebie i być lepszym człowiekiem - choćby bardziej pomóc - kilku bliskim mi osobom, które bardzo kocham.

Dziwne, im dłużej siedzę w Dharmie, tym większą mam ochotę pomóc także tym osobom, których nie kocham...

dobrej nocy!

Maks

MAXicho pisze:Witam,

O efektach mojej medytacji mogę pogadać naturalnie raczej tylko z nauczycielem

Pytanie, czy nauczyciel opowiedział Ci o efektach SWOJEJ medytacji, bo to by było ciekawe.Choć przypuszczam że nie jest to układ partnerski

azx pisze:
MAXicho pisze:Witam,

O efektach mojej medytacji mogę pogadać naturalnie raczej tylko z nauczycielem
Pytanie, czy nauczyciel opowiedział Ci o efektach SWOJEJ medytacji, bo to by było ciekawe.Choć przypuszczam że nie jest to układ partnerski

Bez wątpienia zależy który konkretnie nauczyciel, a już na pewno jakiego kalibru nauczyciel.

Mistrz szkoły zapewne nie, bo po pierwsze w sferze wymiany informacji o Urzeczywistnieniu nie jest to układ partnerski w znaczeniu kumpelski (choć relacja uczeń - nauczyciel musi być "układem" jak najbardziej partnerskim - tyle, że nie równorzędnym).

W poszczególnych szkołach są jednak ludzie mający prawo nauczania, którzy nie są mistrzami Dharmy z górnej półki, i naturalnie w kontaktach z Nimi rodzą się relacje koleżeńskie. Tak bywa w mojej szkole - w Diamentowej Drodze. Na pewno tacy ludzie są w szkole Kwan Um oraz w dawnej ZBZ Bodhidharmie - czy wchodzą w relacje koleżeńskie nie wiem.

Na koniec przydługiego wywodu - wydaje mi się, że dobry Mistrza nie musi mówić o efektach swojej medytacji, on to po prostu pokazuje całym sobą w każdej chwili swojego życia... Słów nie trzeba...

powodzenia na Drodze!

Maks

azx pisze:Mam podstawowe pytanie do osób które praktycznie i systematycznie siedzą i praktykują: co zauważacie? Czy widzicie efekty? Czy zmienia to w jakiś sposób wasze postrzeganie świata?

Najbardziej to, że udało mi się zauważyć, że trawa jest zielona a niebo, że jest niebieskie.

Chyba z tego jestem najbardziej zadowolony, jeżeli chodzi o efekty praktyki zen (bo chyba o to pytasz).

booker pisze:Najbardziej to, że udało mi się zauważyć, że trawa jest zielona a niebo, że jest niebieskie.

Chyba z tego jestem najbardziej zadowolony, jeżeli chodzi o efekty praktyki zen (bo chyba o to pytasz).

A jakie byly trawa i niebo przed praktyka?

atomuse pisze:
booker pisze:Najbardziej to, że udało mi się zauważyć, że trawa jest zielona a niebo, że jest niebieskie.

Chyba z tego jestem najbardziej zadowolony, jeżeli chodzi o efekty praktyki zen (bo chyba o to pytasz).
A jakie byly trawa i niebo przed praktyka?

"Trzeba by podlać ten trawnik, ale mi się nie chce" i "k... znowu będzie padać, czemu w tej Polsce jest taka fatalna pogoda?"

atomuse pisze:A jakie byly trawa i niebo przed praktyka?

Trawa była zielona a niebo było niebieskie.

iwanxxx pisze:"Trzeba by podlać ten trawnik, ale mi się nie chce" i "k... znowu będzie padać, czemu w tej Polsce jest taka fatalna pogoda?"

Nic nie zastapi soczystosci zieleni, nawet rozleglosc nieba nie

booker pisze:Trawa była zielona a niebo było niebieskie.

W nocy tez?

atomuse pisze:
booker pisze:Trawa była zielona a niebo było niebieskie.
W nocy tez?

Nieprzeczytany post autor: **azx** » pt sie 13, 2010 09:58

booker pisze:
azx pisze: trawa jest zielona a niebo, że jest niebieskie.

Chyba z tego jestem najbardziej zadowolony, jeżeli chodzi o efekty praktyki zen (bo chyba o to pytasz).

Tak, interesuje mnie zmiana postrzegania. Czyli już coś się zmieniło w Tobie-Rzeczywistości.

azx pisze:
booker pisze:trawa jest zielona a niebo, że jest niebieskie.

Chyba z tego jestem najbardziej zadowolony, jeżeli chodzi o efekty praktyki zen (bo chyba o to pytasz).
Tak, interesuje mnie zmiana postrzegania. Czyli już coś się zmieniło w Tobie-Rzeczywistości.

Niebywała to zmiana

iwanxxx pisze:znowu będzie padać, czemu w tej Polsce jest taka fatalna pogoda?"

Jakby nie padało to by trawa nie była zielona, a to mógłby być już jakiś problem, no nie...

azx pisze:Tak, interesuje mnie zmiana postrzegania. Czyli już coś się zmieniło w Tobie-Rzeczywistości.

Już Ci napisałem

booker pisze:

(...)

// Edit: Ciekawe, jak smakuje herbatka

booker pisze:
azx pisze:Tak, interesuje mnie zmiana postrzegania. Czyli już coś się zmieniło w Tobie-Rzeczywistości.
Już Ci napisałem

Booker, ty zenowska gnido!

A nie mógłbyś napisać tego w punktach, logicznie, prosto, jasno i z testem (koniecznie wyboru, nie wolnej odpowiedzi!) na poziom zrozumienia tekstu pod koniec Twoich wywodów?

do swidanija!

M. niecnota

atomuse pisze:
booker pisze:
(...)

// Edit: Ciekawe, jak smakuje herbatka

Cicho... teraz śpi...

A ja mam wrażenie, że nie mam żadnych efektów medytacji. Nadal jestem tym samym człowiekiem, który potrafi się zdenerwować na kogoś, ciągle się lenię, nadal nie wiem kim jestem...
Widocznie za mało praktyki, bądź źle praktykuję...

booker pisze:
azx pisze:Tak, interesuje mnie zmiana postrzegania. Czyli już coś się zmieniło w Tobie-Rzeczywistości.
Już Ci napisałem

To było bardzo zenowskie, taki punkt wyjścia:-) A co się działo gdy "góry nie były górami a rzeki rzekami"?

Qulithinoren pisze:A ja mam wrażenie, że nie mam żadnych efektów medytacji. Nadal jestem tym samym człowiekiem, który potrafi się zdenerwować na kogoś, ciągle się lenię, nadal nie wiem kim jestem...
Widocznie za mało praktyki, bądź źle praktykuję...

Czyli widzisz siebie takim jakim jesteś? Żadnych tłumaczeń, zwalania na innych i obiektywne uwarunkowania?

Trudno powiedzieć, czy widzę siebie jakim jestem. Podobno oko nie może zobaczyć samego siebie...

W każdym bądź razie, wydawało mi się, że poprzez medytację człowiek staje się bardziej spokojny, a zarazem bardziej aktywny. Natomiast ja nadal mam te same wady, które miałem zanim zacząłem praktykować, lenistwo, złość, lęk, obawy...
Możliwe też, że się mylę co do moich oczekiwań i tak jak mówił mistrz zen Kodo, medytacja służy do niczego...
A może przemiana przychodzi dopiero po wglądzie? Nie wiem.

To w ramach omawiania efektów medytacji i ich oceny pozwolę sobie zacytować:

Dawno temu, mistrz zen Jo Ju zapytał mistrza Nam Choena: "Czym jest prawdziwa droga?" "Codzienny umysł jest prawdziwą drogą. Bardzo łatwo go osiągnąć. Kiedy jesteś głodny - jedz. Kiedy jesteś zmęczony - śpij. To jest codzienny umysł." Mistrz zenu Jo Ju zapytał: "Czy w takim razie powinienem starać się utrzymywać codzienny umysł?" "Jeżeli próbujesz utrzymać go, już popełniasz błąd. Jeżeli nie starasz się go utrzymywać, jak możesz zrozumieć prawdziwą drogę? Prawdziwa droga nie jest zależna od rozumienia albo nierozumienia. Jeżeli osiągasz prawdziwą drogę, rozumienie jest złudzeniem, nie - rozumienie jest pustką. Jeżeli właściwie rozumiesz, że prawdziwa droga jest czysta jak przestrzeń, dlaczego tworzysz 'poprawny* lub 'niepoprawny'?"

źródło: Mistrz Zen Seung Sahn, fragment Mowy Dharmy http://www.shimgumdo.pl/zen.html

Nieprzeczytany post autor: **azx** » pn sie 16, 2010 10:10

Jeżeli osiągasz prawdziwą drogę, rozumienie jest złudzeniem, nie - rozumienie jest pustką.

źródło: Mistrz Zen Seung Sahn, fragment Mowy Dharmy http://www.shimgumdo.pl/zen.html[/quote]

Mam wątpliwości co do tłumaczenia tego tekstu.

azx pisze:
Jeżeli osiągasz prawdziwą drogę, rozumienie jest złudzeniem, nie - rozumienie jest pustką.

źródło: Mistrz Zen Seung Sahn, fragment Mowy Dharmy http://www.shimgumdo.pl/zen.html
Mam wątpliwości co do tłumaczenia tego tekstu.

O ile pamiętam w Kompasie Zen ten fragment to, że "rozumienie jest ułudą a brak zrozumienia ciemnotą".

azx pisze: A co się działo gdy "góry nie były górami a rzeki rzekami"?

Ale o co pytasz Azx?

Nieprzeczytany post autor: **azx** » pt sie 20, 2010 09:43

Ale o co pytasz Azx?[/quote]

O szczegóły.

Nieprzeczytany post autor: **azx** » pt sie 20, 2010 10:36

azx pisze:Mam podstawowe pytanie do osób które praktycznie i systematycznie siedzą i praktykują: co zauważacie? Czy widzicie efekty? Czy zmienia to w jakiś sposób wasze postrzeganie świata?

Nie udzielam się w żadnych społecznościach więc nie wiem: czy nauczyciele mówią coś o swoich doznaniach, oświeceniu itd.? Mam wrażenie że nie, bo nic takiego nie słyszałem a pytanie takie traktowane by było jako obelga. Wiem z dyskusji że mają uprawnienia, przekazy dharmy, certyfikaty, inka itp. Nikt nie mówi: słuchajcie no, jestem oświecony, u mnie polega to na tym i na tym.

Nie wydaje mi się, aby zadanie pytania mistrzowi "czy jesteś oświecony" było obelgą - padały takie pytania i nauczyciele odpowiadali na nie.

Natomiast obnoszenia się z tym, że jest się oświeconym (cokolwiek to znaczy, bo znaczyć może wiele róznych rzeczy) raczej się nie widuje.

Wracając do Twojego pytania Azx -jedyny szegól polega na pognieceniu pupy na poduszcze. Mam nadzieję iż odpowiada to na Twoje pytanie.

Nieprzeczytany post autor: **azx** » pt sie 20, 2010 22:10

booker pisze:Nie wydaje mi się, aby zadanie pytania mistrzowi "czy jesteś oświecony" było obelgą - padały takie pytania i nauczyciele odpowiadali na nie.

Natomiast obnoszenia się z tym, że jest się oświeconym (cokolwiek to znaczy, bo znaczyć może wiele róznych rzeczy) raczej się nie widuje.

Wracając do Twojego pytania Azx -jedyny szegól polega na pognieceniu pupy na poduszcze. Mam nadzieję iż odpowiada to na Twoje pytanie.

1. jakiś przykład?
2. masz pomarszczony tyłek? Pół biedy jeśli jesteś facetem.

azx pisze:1. jakiś przykład?

Podczas wykładu Chong An Sunim akurat popijał łyka wody z butelki gdy został zapytany o to, czy osiągnął owoc zen. W odpowiedzi kiwnął butelką i odpowiedział "cheers" (po ang. 'na zdrowie').

Andrzej Piotrowski PSN dał nieco dłuższą odpowiedź. http://video.google.com/videoplay?docid ... 8819684217# <- przewiń na 1h 19min (do 1h 26m)

Nieprzeczytany post autor: **azx** » pn sie 23, 2010 21:33

booker pisze:
azx pisze:1. jakiś przykład?
Podczas wykładu Chong An Sunim akurat popijał łyka wody z butelki gdy został zapytany o to, czy osiągnął owoc zen. W odpowiedzi kiwnął butelką i odpowiedział "cheers" (po ang. 'na zdrowie').

Andrzej Piotrowski PSN dał nieco dłuższą odpowiedź. http://video.google.com/videoplay?docid ... 8819684217# <- przewiń na 1h 19min (do 1h 26m)

Na filmie widać że dla Andrzeja Piotrowskiego pytanie było wyraźnie ambarasujące choć dziwię się, bo klaruje to przecież jak sądzę nie pierwszy raz. W końcu dał odpowiedź, tylko pytający oczywiście nie zrozumiał, bo i skąd?

Myślę, iż pytający zrozumiał

Pozwolę sobie odświeżyć tą dyskusję, gdyż dotyczy ona moim zdaniem bardzo istotnego punktu.

Oczywiście, na poziomie absolutnym, wszystko już jest jakie jest, doskonałe, nie ma niczego do osiągnięcia. Stan "zrozumienia" (czy, jak ktoś woli, urzeczywistnienia) tego faktu nazywa się oświeceniem, tak jak stan wewnętrznego uśmiechu nazywa się dobrym humorem.
Ale mimo wszystko, na zewnętrznym, relatywnym poziomie wciąż jesteśmy ludźmi, uczymy się, jemy, pracujemy, doskonalimy swoje relacje z innymi i z samym sobą.

Dla mnie medytacja to jest właśnie kwestia poprawy tej relacji z samym sobą (zakładając że ja to wszechświat, to równocześnie ze wszystkim innym), zagłębienia się w tu i teraz, utrzymywania czystego umysłu, czy umysłu nie-wiem. Oczywiście to słowa i nie oddadzą w żaden sposób doświadczenia płynącego z praktyki. Dopiero gdy usuniemy kurz z lustra umysłu, możemy dostrzec że nie było ani kurzu, ani lustra. O to w tym moim zdaniem chodzi.

Więc jeśli medytacja nie czyni lżejszym, szczęśliwszym, takim, który ma więcej do zaoferowania od siebie światu, nie prowadzi do utrzymywania tego czystego umysłu i życia na 100 % przejawiającego się w każdym zwykłym działaniu, to nie jest to moim zdaniem właściwa praktyka. Najlepiej oddaje to moim zdaniem kalama sutra:

Budda pisze: Nie podążajcie za czymś ponieważ było często powtarzane, [nie podążajcie] za tradycją, pogłoskami, ani za tym co w pismach; [nie podążajcie] za przypuszczeniami, aksjomatami, przekonującym wnioskowaniem ani [przekonującymi] wywodami; [nie podążajcie] za pozorantami, ani podpierającymi się autorytetem innych, mówiąc «ten mnich jest naszym nauczycielem». Kalamowie, gdy będziecie pewni, że «te rzeczy są złe, rozsądnie jest potępiać; przyjęte i przestrzegane szkodzą i prowadzą do cierpienia», wówczas porzućcie je. Gdy będziecie pewni, że «te rzeczy są dobre, szlachetne, rozsądnie je podtrzymywać; przyjęte i przestrzegane przynoszą pożytek i dają szczęście», wówczas przyjmijcie je i postępujcie według nich”.

Czemu zaczęliście praktykę? I jakie, (mając na uwadze mój przydługi wstęp), dało wam to zewnętrzne efekty w życiu?

Być może nie rozumiem pewnych kwestii właściwie - wyrażam tu tylko własne zdanie. Niemniej jednak to rozumienie daje mi określone pozytywne, mierzalne efekty w życiu. Kiedy dojrzeję do innego rozumienia, będę mówił być może inaczej i to też będzie ok

Dla mnie to pytanie jest ważne z dwóch względów - po pierwsze, warto zachęcać do medytacji moim zdaniem, a takie pozytywne przykłady zachęcają bardziej niż jakieś ponure wizje, a po drugie - chciałbym się przekonać, czy jestem osamotniony czując się po medytacji bardziej na-energetyzowany, a jednocześnie wyciszony, zdystansowany, szczęśliwszy, lub przynajmniej bardziej "prawdziwy" w tym co jest, w danej chwili. W moim życiu praktyka i odkrywanie filozofii buddyjskiej podniosły jakość wszystkich jego elementów, pozbyłem się wielu neuroz, zyskałem dużo więcej współczucia, miłości do ludzi, altruizmu, dystansu. Czasem pogłębiała ona cierpienie które odczuwałem, ale gdy tylko doświadczyłem go w pełni, odchodziło i pojawiała się świeżość, jakiej wcześniej nigdy nie czułem.

Znam mowy mistrzów i wiem, co mówią, także o lgnięciu do szczęścia, o dobrym i złym, właściwym i niewłaściwym. Jednak porozmawiajmy jak ludzie, bo z tego co wiem nikt z nas tutaj nie jest urzeczywistnionym mistrzem, więc właściwie wypowiadanie się w tym stylu jest jak udawanie czyjegoś sposobu mówienia

A z podróbkami gadać nie chcę

Asti pisze:Pozwolę sobie odświeżyć tą dyskusję, gdyż dotyczy ona moim zdaniem bardzo istotnego punktu.

A mnie przydarzyło się dziś "satori". Efekt "medytacji" przyszedł nie w medytacji a w pracy. Z zaskoczenia! Usiadłem na
krześle,oddałem się porwać rutynie czytania e-maili służbowych i.... przydarzyło się.

Byłem sam w pokoju. Nabrałem obaw co się stanie jak ktoś wejdzie, ego nie byłoby w stanie kontrolować sytuacji,
nie miałem _nic_ do powiedzenia a to budziło ego-obawy. Jednocześnie było zabawne, zaskakujące i tak nie istotne
że chichotałem i uśmiechałem się. Poszedłem do kuchni wstawić wodę i przeczekać by umysł przejął kontrolę...

Pozdrawia

Medytuję od 3 lat z hakiem.

Nic się nie dzieje. Wszystko jest absolutnie normalne.

Gdyby medytacja byłą warunkiem wystarczającym, Siakjamuni byłby jednym z milionów buddówi pewnie nigdy byśmy o nie nie usłyszeli.