czym jest uwaga w zen i czemu służy?

[rybysferyczne]

ciekawi mnie co tradycje buddyjskie stanowia o uwadze, zwlaszcza uwadze w zyciu codziennym. po co, dlaczego, jak?

[booker]

zwlaszcza uwadze w zyciu codziennym

"Kiedy pijesz, tylko pij. Gdy jesteś zmęczony, tylko śpij.
Gdy ktoś jest głodny, daj mu jeść. To wszystko.
To bardzo proste."
- DSSN Seung Sahn

Pozdrawiam
/M

[zenza]

"Kiedy pijesz, tylko pij. Gdy jesteś zmęczony, tylko śpij.
Gdy ktoś jest głodny, daj mu jeść. To wszystko.
To bardzo proste."
- DSSN Seung Sahn

1. Głodnych nakarmić
2. Spragnionych napoić
-uczynki miłosierne co do ciała (Mały Katechizm)

a punkt czwarty podoba mi się najbardziej-

4. Podróżnych w dom przyjąć

*
życie codzienne? jestem za.



ps. pisaniu tego tekstu poświęciłem tyle uwagi ile tylko mogłem

*

głodnych nakarmić
spragnionych napoić
nic nie jest proste

[kunzang]

Witam

głodnych nakarmić
spragnionych napoić
nic nie jest proste

Być może...
Ze swej strony uważam, że jest proste. To właśnie ów brak uwagi z mej strony /bycia obecnym w tym co sie wydarza/, powoduje to, iż wszystko staje się skomplikowane na maxa. Brak uwagi powoduje, iż żyję w świecie swych wizji - bez przerwy projektując na wszystko swe wizje - niedostrzegając tego, jak się w istocie rzeczy mają. Czyli tego, że prostota i bycie obecnym z chwili na chwilę powoduje to, że węzeł gordyjski mych wizji rozplątuje się i pojawia się słynna ''takość'' - wtedy wszystko jest proste, bo po prostu jest takie jakie jest.

Pozdrawiam
kunzang

[booker]

życie codzienne? jestem za.

Przyłączam się.

Ponieważ pytano o nauki (jesteśmy w panelu Zen): Keeping the Great Vow

Pozdr
/M

[rybysferyczne]

"Kiedy pijesz, tylko pij. Gdy jesteś zmęczony, tylko śpij.
Gdy ktoś jest głodny, daj mu jeść. To wszystko.
To bardzo proste."
- DSSN Seung Sahn

chodzilo mi raczej o aspekt techniczny uwagi, nie moralny. a moze inaczej rozumiemy uwage? dlaczego, po co i w jaki sposob mam byc uwazny? czy jesli jestem nieuwazny (wzgledem umyslu) nie przegapiam wszystkiego? gdy pojawia sie uwaga, swiadomosc, umysl staje sie scentralizowany, medytacyjny, a wiec odwarunkowany, otawrty na takosc. kiedy jetes swiadomy egzystencja prowadzi cie za reke, jestes w samym centrum a kazdy czyn, kazde dzialanie staje sie celebracja a ty roztaczasz wokol siebie aromat.

[zyptse]

świadome upuszczenie
filiżanki na podłogę
- czy to zen, czy już nie?

uważnie potykam się
czy utraciłem Umysł?

[Intraneus]

nie powiem że tradycja mojego zen jest chrześcijańska bo rozpętałbym dyskusje w stylu "czy może być satanistyczne zen"

kurcze, swietne pytanie :mrgreen:

[booker]

chodzilo mi raczej o aspekt techniczny uwagi, nie moralny.

No to w aspekcie technicznym - wytnij sobie z tamtego cytatu środkowe zdanie.

a moze inaczej rozumiemy uwage?

To jest możliwe.

dlaczego, po co

Dobre pytanie.
W Zenie skrótowo mówi się: "Dlaczego TO robisz ?".

w jaki sposob mam byc uwazny?

"Kiedy jesz, wówczas jedz. Kiedy pijesz, wówczas pij.
Tylko rób to."
Jeżeli dodasz teraz w praktyce tą srodkową linijke z cytatu, wówczas można osigągnąć to co nazywa się "zrozumienie pracy istoty ludzkiej".

gdy pojawia sie uwaga, swiadomosc, umysl staje sie scentralizowany, medytacyjny, a wiec odwarunkowany, otawrty na takosc. kiedy jetes swiadomy egzystencja prowadzi cie za reke, jestes w samym centrum a kazdy czyn, kazde dzialanie staje sie celebracja a ty roztaczasz wokol siebie aromat.

Jak dla mnie, to już jest za mocne skupianie się na sobie - wzmacnianie 'siebie'.
Sam otwarty, czy też, sam czysty umysł - jest jak wiadro śmieci.
Bez kierunku, bez sensu - nadaje się do śmieci.

Nie wiem, czy to co napisałem to akurat jest buddyjski pogląd.

Pozdrawiam
/M

[booker]

nic nie zrozumialem, moglbys przedstawic to co miales na mysli innymi slowami?

Sam scentralizowany umysł (jednoupunktowiony, "Jeden Umysł") jest jak wiadro śmieci.
Sam pusty umysł - ta sama historia.
Sam otwarty umysł - ta sama historia.
Sam czysty umysł - ta sama historia.
Nie twierdzę, iż nie mogą roztaczać aromatu - zależy kto co lubi wąchać.
Czasami zapach śmieci to będzie aromat. Kwestia gustu.

Pytanie jest proste "po co TO robić?".
Dla siebie ?

Pozdrawiam
/M

[booker]

to pytanie pokazuje ze to ty cos chcesz, nie ja Smile

Jasne, że chcę.
Po prostu nie tego samego, co Ty.

No ale skoro tak mówię, to znaczy, że chce tego samego co Ty
No ale skoro to powiedziałem, to znaczy, że jednak nie chce tego samego, co Ty

Tak więc, powiedz mi - czego ja tak naprawdę chce ?

Pozdrawiam
/M

[iwanxxx]

Dyskusja o aromatach jako niezwiązana z buddyzmem zostałą przeniesiona do archiwum.

[stepowy jeż]

chodzilo mi raczej o aspekt techniczny uwagi, nie moralny. a moze inaczej rozumiemy uwage? dlaczego, po co i w jaki sposob mam byc uwazny? czy jesli jestem nieuwazny (wzgledem umyslu) nie przegapiam wszystkiego? gdy pojawia sie uwaga, swiadomosc, umysl staje sie scentralizowany, medytacyjny, a wiec odwarunkowany, otawrty na takosc. kiedy jetes swiadomy egzystencja prowadzi cie za reke, jestes w samym centrum a kazdy czyn, kazde dzialanie staje sie celebracja a ty roztaczasz wokol siebie aromat.

Dlaczego być uważnym?
Jeśli nawet nie praktykuje się ścieżki duchowej jest to bardzo praktyczne - łatwiej się z tym żyje, pracuje itp.

Bycie uważnym jest podstawą praktyki być może dlatego, że właśnie taka jest nasza pierwotna natura - jest ona spontanicznie uważna. My pomieszani najpierw upodabniamy się do niej w tym aspekcie będąc (starając się być) uważnym.

Myślę, że zamiast analizować i komplikować to co jest proste, najlepiej praktykować uważność w życiu codziennym lub w zazen (słowa i analizy prowadzą często na manowce).

Jak praktykować uważność? - zacząć od zwykłej koncentracji w zazen.

[iwanxxx]

Dyskusja o poglądach dominika na oświecenie została przeniesiona tu - iwanxxx

[szymon5]

ciekawi mnie co tradycje buddyjskie stanowia o uwadze, zwlaszcza uwadze w zyciu codziennym. po co, dlaczego, jak?

Dla każdego jednego i wszystkich razem.

[Tomek]

Przypomina mi się jak to Sung San i jego kontynuatorzy wielokrotnie powtarzali, że trzeba próbować, próbować, próbować, próbować przez 10 tysięcy lat ... Ta charakterystyczna dla nich buddyjska retoryka dziesięciu tysięcy lat odnosi się m.in. do zwykłej codzienności i tego czy jesteśmy otwarci na siebie i na świat, czy też świadomie lub nieświadomie staramy się uniknąć konfrontacji z tym światem – często zbyt długo siedząc przed ścianą ... Myślę, że słowo ‘uważność’ może mieć wiele konotacji, niemniej jednak, na płaszczyźnie praktyki ‘dnia codziennego’ sprowadza się do i jednocześnie wynika z systematyczności naszego ‘siedzenia’. Najtrudniejszym aspektem praktyki jak sądzę jest cierpliwość i co z tego wynika, fakt, że pewne kwestie jej dotyczące, tak jak w tym przypadku ‘uważności’, nabierają ‘sensu’ dopiero po jakimś czasie, zazwyczaj po długim czasie. Trudne to w kulturze, która zewsząd promuje postawę maksymalnego zysku w jak najkrótszym czasie ... a czy ‘praktyka’ jest przedsięwzięciem zyskownym ? – no właśnie, co o tym sądzicie ...
Pozdrawiam +

[lepsze]

... a czy ‘praktyka’ jest przedsięwzięciem zyskownym ?

myślę że wszyscy tego oczekujemy od niej na początku. Przecież nie ma cudów - na początku zawsze chcemy coś zyskać. Potem być może to się zmienia - nie wiem.

[booker]

czy ‘praktyka’ jest przedsięwzięciem zyskownym ? – no właśnie, co o tym sądzicie ...

Z tego co zrozumiałem mistrza Seung Sahna, to ta zyskowna praktyka pojawia się wraz z ja-mnie-moje ("praktykuje zen","robię praktykę kong-anową") ale jeżeli praktykujesz właściwie, wówczas umysł ja-mnie-moje nie pojawia się w ogóle.

Pozdrawiam
/M

[lepsze]

ale jeżeli praktykujesz właściwie, wówczas umysł ja-mnie-moje nie pojawia się w ogóle.

to po co praktykujesz?
moze dlatego że chcesz pomóc innym... ale kto chce? TY chcesz pomóc innym

[booker]

ale jeżeli praktykujesz właściwie, wówczas umysł ja-mnie-moje nie pojawia się w ogóle.

to po co praktykujesz?
moze dlatego że chcesz pomóc innym... ale kto chce? TY chcesz pomóc innym

No JA chce pomóc innym - ale nie tylko innym, sobie tez.
Nie tylko ja chce to robić, wiele ludzi chce tak robić.

To nie znaczy, że musimy wykonywać akty poprzez umysł notorycznie zakłócany przez ja-mnie-moje.
Możemy robić to z czystym umysłem. You know ?

Pozdrawiam
/M

[lepsze]

Możemy robić to z czystym umysłem. You know ?

czysty brudny...
idę pobiegać...
znów za dużo postów mam zaległych przez brak czasu ;/
CU

[booker]

czysty brudny...

Metafory.

idę pobiegać...

Idź pobiegać.

CU

Pozdrawiam
/M

[monaszi]

booker napisał/a:
ale jeżeli praktykujesz właściwie, wówczas umysł ja-mnie-moje nie pojawia się w ogóle.

to po co praktykujesz?

jesli praktykujesz wlasciwie to nie pojawia sie ,,po co?'' Po prostu to robisz.

[booker]

Hej monaszi jestes w UK ? Daj PW.
dzieki

Pozdrawiam
/M

[Tomek]

Proszę, sprecyzujcie, co rozumiecie pod mianem ‘praktykować właściwie’?

[kunzang]

Witam

Proszę, sprecyzujcie, co rozumiecie pod mianem ‘praktykować właściwie’?

W uproszczeniu:

(...) prostota i bycie obecnym z chwili na chwilę powoduje to, że węzeł gordyjski mych wizji rozplątuje się i pojawia się słynna ''takość'' - wtedy wszystko jest proste, bo po prostu jest takie jakie jest.

...no, ale tak to wygląda /upraszczając/ od strony dzogczen - do pytania przyłączam się, skoro mówimy o poglądzie zen.

Pozdrawiam
kunzang

[Tomek]

Och, Kunzang, uwielbiam słuchać o 'takości', tylko żeby ta 'takość', no wiesz ..., nie była taka rozbrajająca ... Tak więc, działasz z ramienia Dzogchen, ... niektórzy porównują tą ścieżkę w lini prostej do Zen. Taki sojusznik a za razem rywal w zachodnim duchowym supermarkecie - na dziale 'Pustka';) Swoją drogą, to dlaczego wybrałeś właśnie Dzogchen ... co jest sednem tej praktyki, no wiesz, w sensie 'technicznym'. Mi osobiście, podążając za opisami Alana Wallace'a, Dzogchen zdaje się być taki 'nie z tego świata', transcendencja w sensie absolutnym. Ale przyglądając się Twoim troskliwym zabiegom podtrzymywania tego Forum, stopniowo zmieniam zdanie widząc, że moje początkowe wnioski przegrywają z Twoją 'Takością'

pozdrawiam +

[kunzang]

Witam

Taki sojusznik a za razem rywal w zachodnim duchowym supermarkecie - na dziale 'Pustka'

Dzogczen znajduje się na dziale: ''pustka i przejrzystość'' Był jednak czas w tybecie, gdy krytycy dzogczen twierdzili, iż jest to czan /lub, jak czan/.

Swoją drogą, to dlaczego wybrałeś właśnie Dzogchen

Gdyż jestem fanem przestrzeni, a jedną z ważnych praktyk dzogczen jest integracja z przestrzenią /integracja ''przestrzeni wewnętrznej'' z ''przestrzenią zewnętrzną''/.

co jest sednem tej praktyki, no wiesz, w sensie 'technicznym'.

Sednem jest tregczie /tregczod/ i thogal. Gdzie tregczie, to spoczywanie w tzw naturalnym stanie, a thogal, to uwalnianie się wizji.

Pozdrawiam
kunzang

[iwanxxx]

a czy ‘praktyka’ jest przedsięwzięciem zyskownym ? – no właśnie, co o tym sądzicie ...

DSSN powiedział: "Porzuć wszystko, a dostaniesz wszystko". Muszę powiedzieć, że nie znam bardziej zyskownych przedsięwzięć niż praktykowanie Dharmy. Doświadczyłem tego dość szybko. Nauczyciele nam mówią, że to tylko cukierki Dharmy, ale przy mocnej praktyce zwyczajnie pojawia się szczęście i równowaga psychiczna. Zaczyna się podejmować słuszne decyzje życiowe, co potem widać - znam osoby, których życie zupełnie się zmieniło po jednym krótkim, mocnym odosobnieniu. Po prostu jest mniej cierpienia, a o to między innymi chodzi w praktyce zen. Pomagasz sobie, żeby móc pomóc innym. Jest ten mały trick - nie można za bardzo się przywiązywać do tych cukierków Dharmy, ale po to mamy nauczycieli, żeby nas walili kijami.

Pzdr
Piotr

[zenza]

Pomagasz sobie, żeby móc pomóc innym.

1. a najlepiej to od razu zapomnieć o jakimkolwiek pomaganiu i żyć pełną piersią
2. na pytanie czy praktyka jest zyskowna, odpowiem- tak samo jak przeprowadzanie staruszek przez ulicę
3. pozdrawiam życząc "owocnej praktyki"

[iwanxxx]

1. a najlepiej to od razu zapomnieć o jakimkolwiek pomaganiu i żyć pełną piersią

No mnie moi nauczyciele inaczej uczą. Mówią o utrzymywaniu jasnego kierunku, ślubowaniu osiągnięcia oświecenia dla dobra innych i o pomaganiu innym. Mówią o tym bardzo często. Jak będę Buddą, to będę mógł o tym zapominać - póki co, tylko mogę próować utrzymać: co mogę dla Ciebie zrobić?

O utrzymywaniu umysłu Bodhi

Najpierw musisz podjąć zdecydowane postanowienie, by osiągnąć oświecenie i pomagać innym. Jeśli już przyjąłeś Pięć lub Dziesięć wskazań - wiedz kiedy je utrzymywać, a kiedy można je łamać; kiedy sa otwarte a kiedy zamknięte. Pozwól odejść swemu małemu "ja" i stań się twą prawdziwą jaźnią.

pzdr
Piotr

[Tomek]

Kunzang, to intrygujące, mógłbyś napisać coś więcej na temat 'uwalniania wizji', to brzmi jaka jakaś podróż szamańska ... Trudno mi znaleźć jakąkolwiek analogię w sceptycznym Zen, dzięki której mógłbym sobie wyobrazić to co możesz rozumieć przez 'wizję'.Makyo, czyli halucynacje, które pojawiają się w trakcie siedznie są, przynajmniej w tradycyjnym Zen całkowicie ignorowane.
Czy to o czym wspominasz ma może coś wspólnego, jak piszesz wcześniej z rozplątywaniem węzła gordyjskiego twoich wizji w wyniku czego pojawia się 'takość' ?

+omek

[kunzang]

Witam

Kunzang, to intrygujące, mógłbyś napisać coś więcej na temat 'uwalniania wizji', to brzmi jaka jakaś podróż szamańska

By uniknąć off topa, proszę zajrzyj TUTAJ /na końcu owego wątku ma odpowiedź/

Pozdrawiam
kunzang

[pingchang]

Pomagasz sobie, żeby móc pomóc innym.

1. a najlepiej to od razu zapomnieć o jakimkolwiek pomaganiu i żyć pełną piersią
2. na pytanie czy praktyka jest zyskowna, odpowiem- tak samo jak przeprowadzanie staruszek przez ulicę
3. pozdrawiam życząc "owocnej praktyki"

:lol:

[Tomek]

Kunzang,

Rozumiem, że w skutek 'uwalniania wizji' neurotyczna struktura 'ja' staje się nieco bardziej plastyczna, nieco bardziej funkcjonalna ... znaczy się skłonność do śmiertelnie poważnego traktowania 'naszej indywidualnej realności' ulega pewnego rodzaju 'transformacji', czyli następuje 'złagodzenie' tej wrodzonej niechęci do rozliczania się na 'bieżąco' z nietrwałością wszechogarniającą, obezwładniającą ... przy czym wszystko pozostaje bez zmian: chorujemy, starzejemy się i wreszczie umieramy ... ?

Uchiyama Roshi opowiada następuącą zabawną historyjkę o tym jak to zaczynał swoją praktykę ze swoim nauczycielem Kodo Sawaki:
Przedstawia siebie jako młodego człowieka o raczej słabej i pełnej niepokoju osobowości, swojego nauczyciela natomiast wprost przeciwnie, jako osobnika pełnego siły i charyzmy. Pewnego dnia, Uchiyama zadaje nauczycielowi pytanie, czy gdy będzie praktykował dziesięć , piętnaście lat, czy i on pewnego dnia także stanie się tak energicznym i pełnym werwy człowiekiem jak Sawaki . Nauczyciel słysząc pytanie krzyczy, ‘W żadnym razie! Ja zawsze byłem taki! Zazen nie miał nic z tym wspólnego! Zazen jest bezużyteczny’

Trudna to sztuka i subtelny punkt widzenia. Radykalna filozofia akceptacji. Porzucić nadzieję, która napędza wizje życia w transcendentalnej krainie wyrafinowanych i trudnych do zgłębiania technik duchowych mających rzekomo uwolnić nas ze szponów śmiertelnej cielesności ...

[kunzang]

Witaj Tomku

Tutaj ma odpowiedź. Zapraszam
/jeżeli chcesz kontynuować rozmowę o dzogczen, to proszę pod podanym linkiem/

Pozdrawiam
kunzang