Strata jest Oświeceniem.

[karuna]

Trochę mnie uderza ostatnio tytuł tego wątku. Już się spotkałem, i to nawet na żywo, na Mowie Dharmy, z tym pojęciem: "w Zen tracimy", powiedział mnich. Uważam, że niekoniecznie tracimy, ale zdajemy sobie sprawę ze straty, jaka cały czas się wydarza. Z resztą to wydaje mi się raczej znanym w Zen powiedzeniem, choć brakuje mi tu źródeł.

Czyli jak by to ubrać w słowa...
Ja na przykład zachorowałem. Strata zdrowia, znajomości, nawet młodości się z tym wiąże.
Pytanie brzmi: czy będzie to nauka o nietrwałości i takież to małe Oświecenie?

pozdrawiam
karuna

[gem]

Mi się tytuł tego wątku kojarzy z takim uczuciem, gdy żyję sobie mniej lub bardziej komfortowo, zajęty różnymi sprawami, aż tu naraz przytrafia się coś przykrego, co wiąże się z koniecznością porzucenia jakiegoś ważnego dla mnie przekonania, utraty ważnej dla mnie osoby czy rozstania się z jakąś cechą, którą uważałem za trwałą (np. właśnie ze zdrowiem).

No więc potem jest przez jakiś czas dół i żałoba, a po tym czasie, gdy zaczynam akceptować, co się stało (bo nie ma wyjścia) znów się coś przytrafia – np. wychodzę na balkon i wszystko jest jakby wyraźniejsze, albo gryzę skórkę od chleba i uświadamiam sobie, że już dawno mi tak nie smakowała. Ale to nie o to chodzi oczywiście, tylko o leżące pod spodem poczucie lekkości, wolności jakiejś, które się bierze z tego, że już się czegoś nie potrzebuje i nie jest się tak zajętym, tym co wydawało się bardzo wartościowe, a wcale takim nie było. Pogodzenie.

[karuna]

Natchnęło mnie i doszedłem do wniosku, że może to się tyczyć naszych wyobrażeń o sobie. Czyli umiera nasze "ja" czy ego, do tego myśli przestają mieć znaczenie, za czym może iść spadek jakiejś tożsamości, przywiązania do siebie, do swojej historii. Tak mi się teraz poniekąd wydaje.

Wielkie dzięki za odpowiedź, Gem.

pozdrawiam
karuna

[Flandra]

hej

Strata jest Oświeceniem.

Dziękuję, że się tym podzieliłeś To niesamowicie inspirujące

Ostatnio (po Twoim wpisie) natknęłam się gdzieś na wypowiedź, że przeżywając trudne emocje (a więc poniekąd przeżywając stratę) dojrzewamy. Uciekając od nich, przestajemy się emocjonalnie rozwijać.
Od tamtego czasu, kiedy coś mnie boli w sensie emocjonalnym, myślę sobie: "spokojnie, to dla ciebie dobre".
Gdyby nie Twój wpis, nie postrzegałabym tego w ten sposób.
Dzięki Wielkie

pozdrawiam

[karuna]

Hej.

Cieszę się niezmiernie Flandro, że się przydało.

Otóż jak mówi również i Thich Nhat Hahn, "No mud no lotus", czyli gdyby nie błoto nie powstałby piękny kwiat lotosu. Tak samo Shunryu Suzuki Roshi, mówi o chwastach umysłu, że wzbogacają one tak naprawdę praktykę.

Otóż, spotkałem się też ze stwierdzeniem "czasem im więcej cierpienia tym lepiej", u Czcigodnego Hsuan Hua. Ale tu już myślę, że trzeba zrozumieć prawo karmy, które sam od siebie ciężko mi zgłębić, a o tym często mówią Mistrzowie Zen. Suzuki Roshi, właśnie wspominał, że należałoby poznać zasady karmy jak najszybciej, poprzez zazen, jak rozumiem. Nie łatwe zadanie. Choć możliwe, że już to robię, ale nie jestem w stanie to przedstawić na papierze.

pozdrawiam Was serdecznie
karuna

[Qulithinoren]

Z tym: "im więcej cierpienia tym lepiej", się nie do końca zgodzę.
Zbyt wiele cierpienia może spowodować brak sił by praktykować.
Zbyt wiele cierpienia powoduje czasem decyzję o pozbawieniu się drogocennego życia.

Cierpienia powinno być w sam raz..
A "w sam raz", to oczywiście bardzo indywidualna sprawa.

[karuna]

Myślę, że za mało cierpię. Dzisiaj straciłem Nauczyciela.

Roshi Kwong stwierdził, że tracąc coś, coś zyskujemy. W kółko.

[Qulithinoren]

Myślę, że za dużo myślisz..

[karuna]

Dzięki.

Widzę te myśli, czuję, lecz nie wiem jak je puścić zgodnie z nurtem.

--

I co do straty to chyba nic nie możemy (nie mogę) stracić... Jednak forma się zmienia, wszystko jest w ruchu chyba. Zadziwia mnie ten mały umysł, że też Wielki Umysł jest taki mały "też"...

[Flandra]

Dzisiaj straciłem Nauczyciela.

przykro mi

pozdrawiam

[karuna]

Dziś w akcie poczucia końca tego życia.. Wziąłem się za mantry oczyścić co mają moje zachowanie polegające na piciu alkoholu po przyjęciu wskazań. Przynajmniej, jeśli potrafię jeszcze i mógłbym kontynuować tę praktykę, to dalej będę próbował... Straszne jest łamanie wskazań. Aż...

Pozdrawiam Cię
karuna

[Flandra]

Dziś w akcie poczucia końca tego życia..

co masz na myśli?

Straszne jest łamanie wskazań.

błądzić jest rzeczą ludzką
poza tym chyba tylko w theravadzie picie alkoholu jest niewskazane, inne tradycyjne podchodzą do tego bardziej luzacko, więc nie jest to absolutnie jakieś wielkie "przestępstwo"

pozdrawiam Cię serdecznie

[karuna]

co masz na myśli?

Zamiary samobójcze.. Jednak nie potrafię. Jakaś rozpacz, desperacja, niemoc... Ale przeszło po praktyce, już spokój.

poza tym chyba tylko w theravadzie picie alkoholu jest niewskazane, inne tradycyjne podchodzą do tego bardziej luzacko, więc nie jest to absolutnie jakieś wielkie "przestępstwo"

Przyjąłem wskazania przed Lamą, w czym przyjąłem piąte mówiące o nie piciu dosłownie. Tak więc czuję to na poważnie. Mogłem tego nie robić, ale czułem i czuję nadal, że dobrze tak. I nie chcę pić, a działa chyba to słowo, to wskazanie. Z resztą mówił, że to wskazania Theravady.

pozdrawiam
dobranoc

karuna

[Flandra]

Przyjąłem wskazania przed Lamą, w czym przyjąłem piąte mówiące o nie piciu dosłownie. Tak więc czuję to na poważnie. Mogłem tego nie robić, ale czułem i czuję nadal, że dobrze tak. I nie chcę pić, a działa chyba to słowo, to wskazanie. Z resztą mówił, że to wskazania Theravady.

ok
medytacja to uważne skupianie się na oddechu, teoretycznie nie powinniśmy o niczym myśleć tak jakby istniał tylko oddech tylko ta chwila, a jednak co jakiś czas pojawiają się jakieś myśli, i często zdarza się (chyba wszystkim) "odpłynąć" gdzieś daleko od tu i teraz
gdy już w końcu zdajemy sobie sprawę z tego, że "odpłynęliśmy" to nie rozpaczamy, tylko mówimy sobie "ok" i kontynuujemy dalej obserwowanie oddechu
Ludzki umysł jest tak skonstruowany, że lubi błądzić.

Pewnie o tym doskonale wiesz
ale piszę o tym, bo medytacja może nas uczyć wytrwałości w wielu innych dziedzinach życia, również w przestrzeganiu wskazań. Jeśli coś idzie nie tak, mówisz sobie "ok" i wracasz na właściwy tor.

Zamiary samobójcze..

gdybyś chciał porozmawiać, albo chociaż popisać - daj znać
Poza tym, bardzo Cię proszę, żebyś poszukał profesjonalnej pomocy i jakiegoś wsparcia w tzw. "realu".

pozdrawiam ciepło

[moi]

Witaj

Nie załamuj się potknięciami, tylko uparcie próbuj od nowa. Na tym chyba to wszystko polega - na ponawianiu prób aż do skutku. Czasami trzeba zrobić kilka kroków wstecz, żeby móc iść do przodu. Nie warto jednak ugrzęznąć w wyrzutach sumienia - po prostu daj sobie kolejną szansę i staraj się utrzymać wskazania.

Poza tym, bardzo Cię proszę, żebyś poszukał profesjonalnej pomocy i jakiegoś wsparcia w tzw. "realu".

Przyłączam się do tej prośby: zamiary samobójcze, depresja, ratowanie się alkoholem - to nie przelewki. Być może sam sobie nie będziesz umiał pomóc. To nie wstyd. Po prostu pozwól sobie pomóc.

Pozdrawiam.m.

[atomuse]

Dzisiaj straciłem Nauczyciela.

Z jakiego powodu?

[Har-Dao]

Czołem

Nie chce rozmiękczać tego wskazania, sam nie piję od wielu lat, natomiast warto znać podstawy wskazań. Nigdy nie chodziło o to Buddzie, że coś jest złe i kropka. Każde wskazanie jest po prawdzie treningiem - charakteru, więc umysłu, jak to dobrze porównała Flandra z medytacją.

Jeśli to było wskazanie Theravady (dane przez lamę, ale co tam) to masz:

5. Surāmerayamajjapamādaṭṭhānā veramaṇī-sikkhāpadaṃ samādiyāmi.

5. Zobowiązuje się przestrzegać podstawy treningu powstrzymywania się od spożywania destylowanych i sfermentowanych trunków, które są przyczyną braku dbałości.

Nie picie alkoholu ma nacelu nie łamanie innych wskazań, bo jest się niedbałym, po upiciu się. Nie ma podanej dawki, więc Theravadini, w swym wdzięcznym stylu, nie piją w ogóle i jest im to na zdrowie Natomiast moim zdaniem wiedząc że nie jest to PRZY-kazanie a tylko podstawa treningu, oraz że stoi za tym pewna idea - łatwiej można sobie wybaczyć potknięcia. Jeśli trenujesz podnoszenie ciężarów, nie łap się za 200 kg sztangę. Jeśli myślisz, że jesteś twardy, połamiesz sobie tylko kręgosłup, próbując. Nikomu to pożytku nie przyniesie. Buddyzm nie jest ekstremizmem, jest ścieżką rozwoju umysłu, do pełnego uwolnienia, które (wg Theravady) jest stopniową ścieżką, natychmiast przyjdzie dla nielicznych (jak to się mówi "lucky bastards" ) - reszta z nas musi wytrenować i będzie z tym sporo dyskomfortu.

Najważniejsze - praktyka polega także na praktyce metty do siebie. Brak tego balsamu, miłującej dobroci do siebie moze prowadzić na spore manowce. Po pierwsze, powinno się do siebie powiedzieć: "obym był szczęśliwy, obym potrafił sobie wybaczać, obym wiedział co jest dla mnie zdrowe a co niezdrowe, etc" Wtedy łatwiej jest przejść ten proces - Dhamma ma pełno tych bardzo zręcznych narzędzi, którymi możemy sami siebie wspomóc. Wystarczy chcieć je znaleźć, a nie iść na siłę, na czuja.

Wszystkie wskazania tu: http://sasana.pl/khp-2-vil

metta&peace
H-D

[iwanxxx]

Jeśli to było wskazanie Theravady (dane przez lamę, ale co tam) to masz:

Mahajanistom teraz się pochrzaniło od poprawności politycznej i nie zawsze rozumieją, że to, co jest u nich "poziomem hinajany" wywodzi się raczej z sarvastivady.

[kunzang]

witaj

Mahajanistom teraz się pochrzaniło od poprawności politycznej i nie zawsze rozumieją, że to, co jest u nich "poziomem hinajany" wywodzi się raczej z sarvastivady.

dokładnie ...odnoszę to samo wrażnie.

pozdrawiam

[karuna]

Strata z innej perspektywy: Dalajlama. English.

https://www.youtube.com/watch?t=65&v=bZ5jHNbtkmY

Na pytanie o stratę, odpowiada na temat straty przyjaciela. "Jeśli się bardzo smucisz, to ta osoba również będzie bardzo smutna."

k

EDIT:

Dzisiaj straciłem Nauczyciela.

Z jakiego powodu?

No więc potknąłem się nieszczęśliwie, ale czuję, że trzeba spojrzeć na to z szerszej perspektywy. Tak jak mówi Dalajlama w linku, coś takiego w sumie, choć w mojej głowie się to dzieje.

[karuna]

Często powtarzam, że przebudzić się to stracić, zyskać to być w złudzeniach. Ktokolwiek wygrywa,
gubi się w złudzeniach. Dlaczego wszyscy chcą coś osiągać i wygrywać? Jeśli ludzie zdaliby sobie
sprawę, że to jest zupełnie niepotrzebne, to w końcu zapanowałby pokój na ziemi.

Zen - siła życia
Roshi Kodo Sawaki
Ikiru chikara toshite no Zen
http://bukkoin.net/

Nie przysypiaj, kiedy siedzisz w zazen. Bądź całkowicie przytomny. Twoje zazen jest do niczego,
jeśli nie jesteś skupiony tak, jakbyś zaraz miał spotkać się z wrogiem na wojnie.

pozdrawiam
k

[karuna]

Odczuwam wielką stratę, chodzi o zdrowie i praktykę. Czy starczy na to wszystko siły...

Mam pytanie, bo przyznaję, że chyba dopiero zaczynam być świadomy jak bardzo jestem przywiązany do "nie-tracenia". Daleko tu raczej do szczerej praktyki.
Jak by to określić..

Spytam się może wprost czy ktoś coś by rzekł w temacie? Tracę, czuję, że wszystko ale jakoś mnie to wewnętrznie ciężko nie rusza. Myślę, że wpadłem w stagnację...
--> Więc, czy tracimy siłę, praktykę, życie? Głupie raczej pytanie.. chyba nie... Może raczej koncepcję tego, myślenie o tym?

Zatem czy strata dotyczy naszych wyimaginowanych trosk? Tracimy wszystko z chwilą śmierci, ale czy nie jest trudne by żyć? Jakoś śmierci się nie boję, ale dużo rzeczy mnie gryzie. I stąd też się pojawia znak zapytania... O co w tym chodzi?

pozdrawiam
k

[kunzang]

witaj

Zatem czy strata dotyczy naszych wyimaginowanych trosk?

tak. slogan buddyjski mówi: to nie zjawiska wiążą nas z sansarą, a nasz stosunek do nich.
/warto, wg mnie, miec też na uwadze i to, że my, jako tacy, też jesteśmy zjawiskiem/

Tracimy wszystko z chwilą śmierci, ale czy nie jest trudne by żyć?

jeden powie, że trudne, inny, że proste, a jeszcze inny nie powie nic - bez względu na to, co kto powie, to nie będzie tak, że niczym czarodziejską różdżką, to coś zmieni w Twym poczuciu życia... ono jest zależne od Ciebie, nie od cudzych opinii na jego temat.

Jakoś śmierci się nie boję, ale dużo rzeczy mnie gryzie. I stąd też się pojawia znak zapytania... O co w tym chodzi?

o odpuszczenie sobie na dzień dobry koncentracji na sobie w sensie bezustannego analizowania siebie samego i tworzenia kolejnych koncepcji, jak to ze mną jest... bo to jest po prostu pogoń za własnym ogonem.
a tu na forum, może się to skończyc tak, że jeżeli nie będziesz mógł /załóżmy coś takiego/ kolejny raz pisac o sobie, to nie będziesz wiedział o czym tu pisac

pozdrawiam

[karuna]

Dzięki. No jak zawsze mam problemy w stosunku do samego siebie. Taki przypadek. ...

serdecznie dziękuję za odpowiedź
pozdrawiam
k

[Diamentum]

Dzięki. No jak zawsze mam problemy w stosunku do samego siebie. Taki przypadek. ...

Witaj karuna, głowa do góry Taki przypadek jak milion na milion
Pozdrowienia.

[karuna]

Diamentum

Miałem niedawno sen, wśród zamętu zobaczyłem Roshiego Kwonga, który powiedział, że ""nobody"s hurt", "nikt nie ucierpiał".
Takich słów z jego strony nie słyszałem na pewno, coś nowego... Myślę, że to tyczy się jego nauczania nie-ja.

Dzięki za wszystko
idę potracić te swoje buractwo na macie

na razie
k