Tipitaka

[sartre234]

Witam!

Zainteresowałem się ostatnio buddyzmem Theravada i zdecydowałem się zacząć czytać niektóre fragmenty Sutta Pitaki w tłumaczeniu angielskim. Niestety, wiele kwestii jest dla mnie niezrozumiałych, pomimo ogólnej znajomości wierzeń buddystów. Zastanawiam się, czy byłby ktoś skłonny odpowiadać na może wyczerpujące lub naiwne pytania z mojej strony, odnośnie czytanych przeze mnie sutt ? Na początek zabrałem się za DN 1: Brahmajala Sutta: The All-embracing Net of Views oraz MN 26: Ariyapariyesana Sutta: The Noble Search.

Pozdrawiam!

[piotr]

Cześć,

Witaj na forum. Myślę, że możesz śmiało pytać.

[sartre234]

DN 1: Brahmajala Sutta: The All-embracing Net of Views (http://www.accesstoinsight.org/tipitaka ... .bodh.html)
1. Czy rzeczywiście nie można nawet listów wysyłać, naśladując postępowanie Buddy? Domyślam się, że fragment ten nie dotyczy świeckich buddystów, ale mnichów i oświeconych arahantów. (DN 1, 10: "He [Gotama] abstains from running messages and errands")
2. Dlaczego praktyki medyczne, mające na celu pomaganie ludziom, nie są uznawane za cnotę? (DN 1, 27: "practising general surgery of the body [...] Gotama abstains from such wrong means of livelihood")
3. Czy pytania, na które Budda nie udzielił odpowiedzi (np. DN 1, 65: "Does the Tathagata exist after death?"), nie mają tej odpowiedzi, bo nie przyczyniają się do osiągnięcia celu, jakim jest ustanie cierpienia, czy też dlatego, że odpowiedź na nie jest poza koncepcjami?
4. Jaki jest cel ostatniego fragmentu ("Conditioned by contact - Phassapaccayavara"), który pokazuje, że każdy z tych punktów widzenia jest zależny od kontaktu? (DN 1, 118-130 lub DN 1, 131-143)

MN 26: Ariyapariyesana Sutta: The Noble Search (http://www.accesstoinsight.org/tipitaka ... .than.html)
1. Czy rzeczywiście mnisi nie mogą rozmawiać na żadne inne tematy, niż te związane z Dharmą? (MN 26: "When you have gathered you have two duties: either Dhamma discussion or noble silence")
2. Czym jest "wymiar niczego", w który wkroczył Budda u Alary Kalamy? (MN 26: "This Dhamma leads not to [...] Awakening [...] but only to reapperance in the dimension of nothingness")
3. Czym jest "wymiar ani percepcji, ani nie-percepcji", w który wkroczył Budda u Uddaki Ramaputty? (MN 26: "This Dhamma leads not to [...] Awakening [...] but only to reapperance in the dimension of neither perception nor non-perception").
4. Kiedy wkracza się w taki stan ("wymiar niczego", "wymiar ani percepcji, ani nie-percepcji")? Czy w momencie wytężonej praktyki czy w momencie śmierci? Jak długo można pozostać w tym stanie? Jakie cechy charakteryzują taki stan? Jaki jest cel wkroczenia w niego? Jaka praktyka wiedzie do tego stanu?
5. Skąd mogę wiedzieć, że prawdziwa była wizja Buddy odnośnie tego, że nie odrodzi się już po raz kolejny? Czy tego rodzaju wizja jest gdziekolwiek opisana w dokładniejszy sposób? (MN 26: "Knowledge & vision arose in me: 'Unprovoked is my release. This is the last birth. There is now no further becoming.'")
6. Dlaczego Budda, choć oświecony, myślał, że nie będzie nikt w stanie zrozumieć jego przesłania? Przecież jako oświecony powinien wiedzieć, że znajdą się pojętni uczniowie. (MN 26: "my mind inclined to dwelling at ease, not to teaching the Dhamma")
7. Skąd mogę wiedzieć, że rzeczywiście był ktoś taki, jak Brahma Sahampati oraz miejsce, w którym żył, czyli świat Brahmy? Dlaczego miałbym raczej uważać tego rodzaju rewelacje za prawdziwe, a nie barwną mitologię, pozbawioną znaczenia i nieprawdziwą, jedną z wielu obecnych w różnych religiach? Co więcej, nauka w żaden sposób nie potwierdza istnienia tego rodzaju duchowego świata, a postaci takie, jak Brahma, są związane z wierzeniami hinduistów, czyli są kulturowo uwarunkowane przez czas i miejsce, w którym Gotama nauczał. (MN 26: "Brahma Sahampati disappeared from the Brahma-world").
8. Dlaczego Budda twierdzi, że nie miał żadnego nauczyciela, skoro (o ile się nie mylę), wiele wcieleń wcześniej był uczniem innego Buddy i postanowił zostać bodhisattą? (MN 26: "I have no teacher, and one like me can't be found")
9. Dlaczego Budda wspomina tylko o pięciu przywiązaniach zmysłowych (wzrok, słuch, smak, węch, dotyk), skoro w innych tekstach prawie zawsze występuje zbiór sześciu "zmysłów", powiększony o doznania intelektualne (umysłowe)? Czyżby szóste źródło doznań (szósty zmysł) było dopiero później powstałą nauką? (MN 26: "five strings of sensuality").
10. Z jakiego powodu Budda mówi o zewnętrznym zagrożeniu związanym ze zmysłowymi przywiązaniami, skoro to prawo karmy powoduje nasze cierpienia ze względu na przywiązanie, a nie zewnętrzne moce? W tym kontekście zagrożenie związane z niewłaściwymi czynami bardziej przypomina nauki innych religii o szatanie, niż prawo karmy. (MN 26: "And any priest or contemplative tied to these five strings of sensuality [...] Mara can do with them as he will" i dwa akapity dalej "Trackless, he has destroyed Mara's vision and has become invisible to the Evil One").

Wiem, że tych pytań jest dość dużo, więc proszę o cierpliwość .

Pozdrawiam!

[Lamvadis]

6. Dlaczego Budda, choć oświecony, myślał, że nie będzie nikt w stanie zrozumieć jego przesłania? Przecież jako oświecony powinien wiedzieć, że znajdą się pojętni uczniowie. (MN 26: "my mind inclined to dwelling at ease, not to teaching the Dhamma")

Przyłączam sie do tego pytania. Też się nad tym kiedyś zastanawiałem. Traktowałem to jako brak współczucia, ale to byłoby bez sensu.

[piotr]

Cześć,

3. Czy pytania, na które Budda nie udzielił odpowiedzi (np. DN 1, 65: "Does the Tathagata exist after death?"), nie mają tej odpowiedzi, bo nie przyczyniają się do osiągnięcia celu, jakim jest ustanie cierpienia, czy też dlatego, że odpowiedź na nie jest poza koncepcjami?

Pytania o które pytasz ( ), były pytaniami, z których ludzie w Indiach wywodzili, to co w filozofii nazywa się „pierwszymi zasadami”. Czyli np. przyjmowali, że dusza (jīva) i ciało (sarīra) są tożsame i z tej zasady przy pomocy logiki wywodzili resztę swoich przekonań.

Podejście Buddy było zgoła inne. Jego nauczanie dotyczy tylko cierpienia (dukkha) i wstrzymania cierpienia (SN 22.86, SN 44.2). Zatem zaczyna on, nie od jakiejś pierwszej zasady, ale od doświadczalnego przez każdego człowieka fenomenu i proponuje metodę, której celem jest uwolnienie się od tego zjawiska.

Budda zauważył też, że przyjęciu stanowiska w tego typu pytaniach towarzyszy stres, gorączka. Takie poglądy nie prowadzą też do wstrzymania cierpienia. Zamiast tego prowadzą do dalszych dywagacji, dysput, bronienia swojego stanowiska, itd. Są również oparte na lgnięciu (upādāna) do pięciu skupisk i 6 zmysłów.

Teraz, twoje pytanie zakłada według mnie dziwną logikę i jakby porusza kilka kwestii. Pierwsza kwestią jest to czy Budda odpowiedział na te pytania, czy zajął jakieś stanowisko. Odpowiedź brzmi: nie. Drugą kwestią jest to dlaczego Budda na nie nie odpowiedział: bo nie prowadzą do uwolnienia od cierpienia i zajęciu stanowiska towarzyszy cierpienie, stres i gorączka, a odpowiedź na nie oparta jest na lgnięciu. Trzecią kwestią jest to, czy odpowiedź na te pytania istnieje poza koncepcjami: nie, nie istnieje poza koncepcjami. Gdy ludzie odpowiadali na te pytania, mówili wprost np.: kosmos jest wieczny.

[Lo'tsa'wa]

MN 26: Ariyapariyesana Sutta: The Noble Search (http://www.accesstoinsight.org/tipitaka ... .than.html)
1. Czy rzeczywiście mnisi nie mogą rozmawiać na żadne inne tematy, niż te związane z Dharmą? (MN 26: "When you have gathered you have two duties: either Dhamma discussion or noble silence")

Zależy. Np. Vinaya jest związana z Dhammą.

[piotr]

Witam,

O swoim podejściu do Tipiṭaki proszę pisać w tym wątku: http://forum.medytacja.net/viewtopic.php?f=95&t=10199

[piotr]

Cześć,

6. Dlaczego Budda, choć oświecony, myślał, że nie będzie nikt w stanie zrozumieć jego przesłania? Przecież jako oświecony powinien wiedzieć, że znajdą się pojętni uczniowie. (MN 26: "my mind inclined to dwelling at ease, not to teaching the Dhamma")

Wydaje mi się, że zakładasz w tym pytaniu, że „oświecony” oznacza również „ciągle wszechwiedzący”. Istnieje sutta, nie ma jej tłumaczenia na Access to Insight, które porusza ten problem. Vacchagotta mówi w niej:

• Czcigodny panie, słyszałem coś takiego: „Pustelnik Gotama twierdzi, że jest wszechwiedzący i wszystko widzący, że posiada całkowitą wiedzę i wizję: «Bez względu na to czy chodzę, stoję, śpię lub nie śpię, wiedza i wizja są we mnie ciągle i nieprzerwanie obecne.»”
  
  — Tevijjavacchagotta Sutta (MN 71), na podstawie tłum. Ñāṇamoli & Bodhi

I pyta czy ci, którzy tak mówią nie wprowadzają w błąd. Budda odpowiada, że te słowa przedstawiają go fałszywie i niezgodnie z prawdą. Dalej tłumaczy na czym polega jego potrójna wiedza (przypominanie przeszłych żyć; wizja istot, które umierają i odradzają się zgodnie ze swoimi uczynkami; przebywanie w wyzwolonym stanie umysłu) i jak mu się ona objawia (nie zawsze, a wtedy kiedy on sobie tego życzy).

Zatem po przebudzeniu Budda najpierw zdał sobie sprawę, że Dhamma jest trudna do zrozumienia i osiągnięcia i stwierdził, że nauczanie jej będzie dla niego trudne i kłopotliwe. A następnie po prośbie Brahmy, przywołał w sobie wizję istot na świecie i zobaczył, że niektóre z tych istot są w stanie osiągnąć Dhammę, którą on sam osiągnął. To sprawiło, że rozpoczął nauczać.

[slawekpiela]

6. Dlaczego Budda, choć oświecony, myślał, że nie będzie nikt w stanie zrozumieć jego przesłania? Przecież jako oświecony powinien wiedzieć, że znajdą się pojętni uczniowie. (MN 26: "my mind inclined to dwelling at ease, not to teaching the Dhamma")

Przyłączam sie do tego pytania. Też się nad tym kiedyś zastanawiałem. Traktowałem to jako brak współczucia, ale to byłoby bez sensu.

W pytaniu tym zawarte jest pewne założenie. I to ono jest ciekawe.
Budda jako osoba oświecona powinien przecież wiedzieć wszytko wszytko potrafić itp. Taka wróżka/bozia.

Może po prostu się mylił? A może miał rację? Nie odpowiedz tu najważniejsza ale to jak postrzegamy Buddę. Strasznie dużo oczekiwań w stosunku do niego przebija z tego pytania

Pozdrawiam,

Sławek