Moderator: forum e-budda team
Uważam, że trzeba Ci po prostu przekroczyć próg jakiegoś ośrodka a tam już się Tobą powinni odpowiednio zająć, zapytać, czy to pierwszy Twój pobyt w jakimś ośrodku (bo że w ich to będzie raczej wiadome), coś Ci opowiedzieć, poodpowiadać na pytania, poczęstować czymś może nawet, innymi słowy, dołożyć wszelkich starań by uczynić Twój pobyt w ośrodku jak najmilszym. Z obserwacji wiem, że często i to nie pomaga się nowym do końca odprężyć i trzeba im czasu ale to normalne tak jest wszędzie. Może się zresztą zdarzyć i tak, że w większym ośrodku i wśród rozgardiaszu pozostaniesz jakby niezauważona jeśli sama z niczym [przywitaniem, pytaniem] do nikogo nie wyjdziesz ... co wielu nieśmiałym osobom może zresztą na oswajający początek odpowiadać ...
Abstrahując od tego, czy to prawda czy nie, myślę sobie jeszcze tylko, że chyba nie warto wybierać się do buddyjskich ośrodków z takim podejrzliwym i obronnym nastawieniem [oczywiście nie przypisuję Ci go w takiej skali jakiej doświadczyłem ze strony tamtej kobiety] Dzięki temu łatwiej będzie Ci się przełamać i pójść na spotkanie 
Naprawdę - nie ma się czego obawiać.nitonisio pisze:Nie chodzi tylko o strach, ale też o brak umiejętności po prostu, bo jakoś się przecież trzeba zachować, coś powiedzieć
Jednak potrafisznitonisio pisze: - nie wiem, czy potrafię.
No bez przesady z tym "wszyscy"stworzenie pisze: np. w Karma Kagyu wszyscy - nieważne, czy cię znają, czy nie - witają się uściskami i buziakami w policzek
Ja się po przyjacielsku ściskam i obcałowywuję raczej tylko z tymi ludźmi, których albo dobrze znam, albo dla których nie jest to krępujące, ponieważ sami inicjują taką formę przywitania.
Kiedyś było to klarowane na spotkaniu ośrodków. Ludzie mają różnie nakreślone przestrzenie swojej prywatności i należy to uszanować. A żeby przełamać sztywne nawyki przywitałem się kiedyś z jednym kolegą ucałowawszy go w czoło, obaj się z tego zdrowo uśmialiśmy 
No mnie jak byłam pierwszy raz wyściskali i wycałowali, dlatego wolę uprzedzić, żeby nam się nasza nitonisio nie wystraszyła. Ale też była to bardzo liczebna sanga, więc jak ktoś nie chodzi regularnie, to łatwo może nie rozpoznać, kto nowy, kto nie. No i z rozpędu mi się "oberwało".Nie śmiałbym przywitać się tak z kimś, kto pojawia się w ośrodku od niedawna (a tym bardziej pierwszy raz!), szczególnie jeśli byłaby to kobieta.
Oby była Twą stalą towarzyszkąnitonisio pisze:Zebrawszy odwagę (...)
...i jej matka: nieustraszoność ![:]](./images/smilies/splash.gif "Kwadratowy"){kind=small}
A my to nie? Dwa razy człowieka w Kwan Um spotkasz i Cię będzie ściskał, ale co ciekawe głownie na do widzeniabooker pisze:Kagjupy z reguły na dzieńdobry takie przytulasto-całuśniaste
Mam wrażenie że to jest normalne - po prostu ludzie, którzy się ze sobą związują i dobrze czują, tak najnormalniej robiąiwanxxx pisze:A my to nie? Dwa razy człowieka w Kwan Um spotkasz i Cię będzie ściskał, ale co ciekawe głownie na do widzeniabooker pisze:Kagjupy z reguły na dzieńdobry takie przytulasto-całuśniaste
Już się nawet przymierzałam do napisania, tylko jakoś ten no... Ale jeśli mówicie, że naprawdę tak można...
Pochwal sie nam efektami. Sam cierpie na chorobe lekowa.nitonisio pisze:tzn. ostatnio, dzięki farmakologii, robię jakieś postępy
Raczej nie.... ale mogę napisaćnitonisio pisze:A możecie to powiedzieć jeszcze raz?
A ja mogę powiedzieć! *15 sec. później* Właśnie powiedziałemnitonisio pisze:A możecie to powiedzieć jeszcze raz? Prooszę.
) też się bałem (w sumie nie wiem czego). Na pewno nic złego cię w ośrodku nie spotka, co najwyżej będzie trochę "nijako", bo nikogo nie będziesz znać. Ale ten stan dość szybko mija A jeżeli jesteś z większego miasta, możesz też się rozejrzeć za wykładami - co jakiś czas odbywają się różne wykłady o tematyce buddyjskiej organizowane w buddyjskich ośrodkach lub poza nimi (różne wynajęte sale wykładowe). Być może łatwiej będzie Ci zacząć od czegoś takiego, bo w tłumie słuchaczy będziesz bardziej anonimowa, no i wykład, jak to wykład - to ten co mówi się męczy, Ty tylko siedzisz na krzesełku/poduszce i słuchasz. Poza tym takie otwarte wykłady mają to do siebie, że oprócz stałych bywalców przychodzą również osoby, które też jeszcze nie zaczęły praktykować, też jeszcze nie do końca wiedzą o co chodzi, też nikogo nie znają, więc może Ci będzie raźniej. ,ale tez chodzilo mi o konkretne nauki, no i w koncu znalazłam. A ludzie sa wszedzie tacy sami, to tez zależy od naszego spojrzenia. Po prostu zrób sobie listę miejsc gdzie chcesz byc , idż tam, powiedz, że szukasz swojej scieżki i tyle . Życze owocnego biegania. Mi się bardzo podobanitonisio pisze:Dobrze, zmienię, nie będę przecież głucha na wielką prośbę. Ale w moim nicku chyba nie ma nic złego.EWA pisze:Nitonisio
mam wielka prośbę do Ciebie, proszę, zmień może na początek swój nick.
Można nawet powiedzieć, że w pewnym sensie jest bardzo buddyjski Kojarzy się z czwartym punktem nagardżunowskiej tetralemmy 
Nie twórz sobie też takich wizji, że musisz koniecznie wypaść na niewiarygodnie kontaktową i ekstrawertyczną osobę - wolno Ci wypaść na osobę nieśmiałą i nie ma w tym niczego złego. Dlaczego taka postawa ma sens? Ponieważ jeśli przestaniesz się tak bardzo przejmować swoją nieśmiałością, zapewne spowodujesz jej zmniejszenie. Poszedłem drugi raz i strasznie mnie wkurzali - bo ja tutaj taki dzielny jestem i przychodzę do nich, a oni się mną nie zajmują. Potem cały buddyzm mnie wkurzał, bo niewiele rozumiałem, miałem sporo problemów podobnego typu co i Ty, a na dodatek dostałem niezłe baty od bliskiej mi osoby, też buddysty. Potem zacząłem rozumieć o co w tym wszystkim chodzi, posprzątałem swoje życie osobiste - i zachciało mi się coś dla sanghi zrobić. Był to strzał w dziesiątkę: wtopiłem się w grupę, polubiłem tych ludzi, zostałem nawet sekretarzem tejże sanghi... Było mi strasznie fajnie i dobrze. Siedziałem czasami na piwku z nimi, śmialiśmy się, a ja odrywałem się myślami na chwilę od sytuacji, i docierało do mnie, że kocham tych ludzi takimi jacy oni są. Teraz znowu mnie wszystko wkurza , bo jak się okazało jestem typem działacza, i to chyba takiego co to był w poprzednim życiu pruskim urzędasem, więc skutecznego ale męczącego upierdliwca, i strasznie mnie wkurza, że mój kochany Trzeci Klejnot mnie nie słucha i nie wykonuje poleceń . ... to ja też się zwierzę, że kiedyś miałem z tym duży problem, akurat nie związany z nieśmiałością ale generalnym spięciem i intelektualnym naspeedowaniem Trafiłem jednak jako 14/15 latek do logopedy, zacząłem relaksacje, ćwiczyć jogę, praktykować medytację, z czasem i mantrowanie jakieś doszło i rozeszła się ta dolegliwość po kościach, chociaż, czasem się jeszcze zdarzy w jakiesi psychicznej zamocie windukowanej przez innych ... W ogóle sporo osób pisze o problemach z nieśmiałością. Heh, a ja myślałem, że w mniejszości będęSzaman pisze:Kuchnia ale tu jąkałów na tym wątku wyskoczyło
W sumie to sam nie wiem czemu to tak długo odkładałem? To tak jak z nieśmiałością i z wieloma innymi tematami: naturalnie trzeba sprawę przepracować, ale potem to tak jakoś bez sensu zaraz nalepki se na plecki samodzielnie przyklejać. W moim życiu temat jest ważny - będę już ćwiczył latami - ale i nieważny - bo będę też latami parzył rano kawę i chodził potem do łazienki, a nie będę robił z tego problemu. Natomiast przekazywanie swojej wiedzy tym, dla których to wciąż problem, i patrzenie potem jak odzyskują kawałek wolności - uuuu, to już jest frajda niewiarygodna, to już jest ogromna przyjemność z tego całego problemu klonicznych powtórek i tonicznych megabloków.. Powodzenia i fajnych wrażeń I jest to tak naprawdę kolejna ważna wiadomość dla Nitonisio - nie jest jedyna, a być może nawet jest w większości, i skoro ta większość sobie poradziła, to nie ma żadnych przeszkód, by i Ona skutecznie problem rozwiązała.Ryuu pisze: W ogóle sporo osób pisze o problemach z nieśmiałością. Heh, a ja myślałem, że w mniejszości będę
Tak trzymajRyuu pisze:napiłem sie herbaty
