Co dzieli Umysł na światy i osoby?

[Pancefaust]

Co dzieli Umysł na światy i osoby? Czy nie robi tego przypadkiem rzeczywistość?

[GreenTea]

Cześć, Pancefaust

to jest pytanie dotyczące buddyzmu? Jeśli tak, to mógłbyś je jakoś inaczej zadać? Bo... ja nie wiem, o co chodzi

pozdrawiam, gt

[Dagon]

Chyba wiem o co Ci chodzi Chcesz wiedzieć w jaki sposób umysł tworzy iluzję otaczającego nas świata?

[booker]

Ja na swój użytek tłumacze sobie to tak, że wygląda tak a nie inaczej dlatego, że tak a nie inaczej ją stwarzamy - ale to już w ramach wizji. Jak sądze, w tym kontekście Umysł = natura umysłu. I tak na przykład wizja, że coś dzieli Umysł na świat i osoby na wejściu to nieporozumienie (IMHO dla mnie), dlatego, że natura umysłu niczego na nic nie dzieli, i nie ma niczego, co jest ją w stanie na coś podzielić. Niewiedza sprawia iluzję podzielenia itd. ale w ramach natury umysłu, znów IMHO, to jest zaledwie pewna kolejna możliwość z dostępnej nieskończonej potencjalności.

Są jeszcze bardziej subtelne tematy, gdzie wchodzi się w kwestie tego, jak z tkzw. Podstawy we współzależności z niewiedzą o niej wyłania się świat - aczkolwiek temat dla mnie nieosiągalny więc zmilczę, a jeno wspominam - do odnalezienia w dzogczen w każdym razie.

[Pancefaust]

Jeżeli to kwestia niewiedzy to w takim razie co powoduje niewiedzę wewnątrz Umysłu?

[booker]

Trzeba rozpatrywać to jako cykl, a przede wszystkim, jako proces. Jeżeli chodzi o jakiś punkt początkowy to nie ma takiego,z powodu współzależności, przede wszystkim - tak samo jak na już istniejącym kole nie ma punktu początkowego, gdzie można powiedzieć gdzie koło się zaczyna i kończy. Ale można rozpatrzyć co powoduje iż owy stan się utrzymuje czy kontynuuje, oraz w jaki sposób go przerwać.

Na to ostatnie już trzeba by patrzeć z punktu konkretnej tradycji, bo jest na to wiele ujęć i sposobów.

I przykłdowo mozna by powiedziec, ze powodem jest podązanie, czy umacnianie się w niewlasciwych czynach - niemoralnych, dajmy, w "ciemnych" czynach, ktore wytwarzaja "ciemna" karme, a ta z kolei powoduje przygwozdzaniem do samsary. Oraz, iż podąza się i umacnia w swojej świadomości gniew i żądze, oraz ich aspekty. I mozna przykladowo zaczac od pracy z tymi rzeczami - zaczac zmiane zachowania, zmiane naywkow mentalnych, rozpoczac praktyke, pojawia sie wglad, wglad rozprasza niewiedze, a kiedy ostatecznie konczy sie niewiedza cykl tez sie konczy.

To tak w wielkim skrócie i uproszczeniu.

Natomiast - ale to to juz IMHO - w ramach tego pytania, co powoduje, iż niewiedza w ogóle jest możliwa, to jak dla mnie jest to po prostu kolejny aspekt natury umyslu, Umysłu jak to nazywasz, czy też Podstawy - kolejna mozliwosc spontanicznej nieograniczonej potencjalności, po prostu. Pozostawanie w niewiedzy to już sprawa każdego z nas - nic innego oprócz skutków naszych własnych działań tego nie powoduje.

[Pancefaust]

Taka odpowiedź nie dość, że pachnie dogmatyzmem to na dodatek jest nielogiczna. Jeżeli Umysł jest absolutem, to niedobrze mówić o zależnościach na temat których nic nie wiadomo (skąd w ogóle wniosek, że one mają w tym wypadku zachodzić).

[booker]

Współzależność odnosi się do manifestacji - żadna nie powstaje sama z siebie.

Co do obarczania Umysłu rangą absolutu, IMHO, to jest ograniczenie...

Co do logicznośći niestety ...w pewnym momencie zawodzi (mnie zawiodła w każdym razie). Ma swój użytek, znaczny, ale nie ogarnia wszystkiego - daje rade ale tylko w ramach konceptualizacji - wyżej, czyli poza umysł "nie podskoczy". A natura umysłu, zwał Umysł, jest nie do ogarnięcia logiką. Taka smutna kwestia, niestety.

Dogmat jest, jak dla mnie wówczas, kiedy coś wymaga się przyjmować bezkrytycznie. W ramach poznawania swojej natury, zwał Umysł, czegoś takiego się zwykle nie proponuje.

[nataliablanka]

Niewiedza sprawia iluzję podzielenia itd. ale w ramach natury umysłu, znów IMHO, to jest zaledwie pewna kolejna możliwość z dostępnej nieskończonej potencjalności.

Pachnie mi to trochę starym pytaniem, czy Bóg może stworzyć tak wielki kamień, że nie będzie w stanie go unieść.