Czynienie dobra

[Bloo]

A więc buddyści wierzą, że czynione przez nas zło powraca do jego stwórcy. Rozumiem, że tak samo jest z czynieniem dobra?

A więc, ok, ale czy wtedy człowiek nie czyni dobra ze współczucia, impulsu moralności lecz tylko w celu dostania powracającego dobra? Czy to dobry tor myślenia?

[chaon]

To zależy od człowieka jakie ma intencje. Jedni czynią dobro, żeby zyskać dla siebie zasługę, a inni ze względu na współczucie, nie myśląc w ogóle o tym czy to wróci, czy nie.

[Dorota]

mysle że nawet jeśli na poczatku, ktos moze czynic dobro z takich nizszych pobudek zdobycia jakby "punktów" to jednak z czasem odkryje w takim sposobie postepowania wiekszy sens i bedzie mu ono po prostu sprawiac szczera radosc, a pomagac bedzie po prostu "z odruchu", tzn bez zastanawiania sie a co ja bede mial z tego ze komus pomoge

[Karinos]

mysle że nawet jeśli na poczatku, ktos moze czynic dobro z takich nizszych pobudek zdobycia jakby "punktów" to jednak z czasem odkryje w takim sposobie postepowania wiekszy sens i bedzie mu ono po prostu sprawiac szczera radosc, a pomagac bedzie po prostu "z odruchu", tzn bez zastanawiania sie a co ja bede mial z tego ze komus pomoge

tu madrze pisza

dodatkowo np w tradycjach mahajany masz cos co nazywa sie "dedykacja zaslugi". Po wykonaniu jakiegos pozytywnego uczynku albo praktyki/modlitwy mozesz zadedykowac nagromadzona karmiczna zasluge dla dobra wszystkich istot.
Oprocz tego ze jest to rzeczywiscie nobliwy czyn pozwala ominac pulapke twojego ego ktore chce sie czuc takie "dobre i uduchowione i wspolczujace".

dodatkowa wskazowka ktora kiedys uslyszalem od Tengi Rinpocze - nie rozpamietuj pozytywnych uczynkow, poprostu przejdz nad nimi do porzadku dziennego.

[emilas]

Ja jak czynię jakiekolwiek dobro, to muszę być zainspirowany współczuciem, ale jestem w pełni świadomy, że to dobro wróci jako dobro. Dzięki temu i sumienie jest zadowolone i umysł logiczny.

Aczkolwiek jak pisał Karinos, dedykuje zasługę innym i staram się nie myśleć o przeszłych dobrych czynach - ze względu na ego - które szybko może poczuć się "wyjątkowe", albo jak "męczennik" - co może stać się przyczyną odszlachetnienia intencji

[GreenTea]

A więc, ok, ale czy wtedy człowiek nie czyni dobra ze współczucia, impulsu moralności lecz tylko w celu dostania powracającego dobra?

Gdyby wszyscy zechcieli ubijać tylko takie interesy, to nie byłoby już najgorzej

Pozdrawiam, gt

[Bloo]

Ja jak czynię jakiekolwiek dobro, to muszę być zainspirowany współczuciem, ale jestem w pełni świadomy, że to dobro wróci jako dobro. Dzięki temu i sumienie jest zadowolone i umysł logiczny.

No właśnie, moim zdaniem wiara, iż czynione dobro powraca (jak i zło) jest dla mnie nie do przełknięcia. Traktuję buddyzm bardziej jako filozofię, bez idei reinkarnacji itd.

[Damian907]

No właśnie, moim zdaniem wiara, iż czynione dobro powraca (jak i zło) jest dla mnie nie do przełknięcia. Traktuję buddyzm bardziej jako filozofię, bez idei reinkarnacji itd.

Witam,

Musisz sobie przypomnieć jak to się dzieje, wszystko czego doświadczamy (i co robimy, zwłaszcza świadomie) kształtuje nasz strumień świadomości (naszą karmę). W chwili śmierci, gdy nie docierają do nas bodźce zewnętrzne, "wypływa na wierzch" to co nagromadziliśmy w umyśle (jest to stan bardo). Od charakterystyki tych wrażeń zależy to gdzie się odrodzimy.

Jeśli chodzi zaś o dowody empiryczne na wiele wcieleń, to polecam książkę "20 przypadków wskazujących na reinkarnację" Iana Stevensona.

Pozdrawiam,
Damian

[Harry]

Czysta logika: robisz coś dobrze, czujesz się lepiej. Robisz prezent dzieciakowi. Oczekujesz czegoś od niego? Chyba nie o to chodzi. Nie mam dzieci, mam psa. Daję mu coś smacznego, patrzę jak je ze smakiem. PROFIT. Od razu. Pies czuje się lepiej, ja czuję się lepiej. Inna sytuacja - na spacerze ktoś przyczepia się do mojego psa, że idzie luzem. Zaczepia z miejsca po chamsku, wywołując równie chamską odpowiedź u mnie. Odpyskowałem, idę sobie, niby luz - ale czuję się źle. Jest mi łyso. Wstyd, że dałem się sprowokować. Że odpyskowałem niegrzecznie starszej osobie. STRATA. Od razu. Na miejscu. Prosta logika. Niewłaściwe postępowanie Ci szkodzi. Dobre pomaga. Chyba, że jest się psycho- lub socjopatą. Zauważyłem, że nawet u bardzo wrednych ludzi działa ta zasada zysku i straty. Bardzo wredni robią najczęściej źle, do tego są stale wkurzeni i źle się czują. Ludzie przyjaźni i mniej wredni zwykle są wyluzowani i czują się dobrze. Do tego nie trzeba wielkiej filozofii, to po prostu widać.

[Bloo]

Ok, chyba mam w sobie cząstkę socjo/psychopaty

Ale masz rację.

[Harry]

Ok, chyba mam w sobie cząstkę socjo/psychopaty

Wszyscy mamy A tak na serio, to mądry człowiek nie pałuje się swoimi potknięciami, jak wie co i dlaczego źle zrobił. Z pozoru może się to wydawać deficytem sumienia, z drugiej strony nic nie jest trwałe, a zwłaszcza to całe "ja". "Ja" który szkodził Kowalskiemu wczoraj to "ja" wczorajsze. Dzisiaj Kowalski mi nie wadzi, dzisiaj Kowalski może liczyć na moje wsparcie, więc mogę czuć się dobrze Co prawda Nowak jeszcze mi działa na nerwy, ale kurcze, ja dopiero zaczynam z tą ścieżką, nie od razu się moja "czarna lista" wyczyści Jako bardzo początkujący i niesforny buddysta mogę sobie jeszcze pozwolić na "luksus" nielubienia co niektórych