Wikipedia: Buddyzm

Witam

booker pisze:Jak rybka połknie haczyk to już jest nasza nie połknie jak robaczek nie interesującym się wyda, bądź wręcz opychającym

Ewangelizujemy, czy staramy się przejrzyście zaprezentować buddyzm? :roll: Żartujesz Booki? :roll:

Pozdrawiam
kunzang

kunzang pisze:Żartujesz Booki? Rolling Eyes

Misja,akcja,buddagelizacja !

8)

Pozdrawiam
/M

Ekhm, panowie

a hasło szlachetna Ośmiostopniowa Ścieżka? Coś dodać? Coś ująć? Coś zmienić?

Tylko przypominam, ż epracujemy nad hasłem "Buddyzm" - praca jeszcze nie skończona. teraz pracujemy nad:

Szlachetna Ośmiostopniowa Ścieżka

{{main|Ośmioraka ścieżka}}

Szlachetna Ośmiostopniowa Ścieżka jest ścieżką praktyki prowadzącej do ustania cierpienia. Wynika z Czwartej szlachetnej Prawdy. Aby w pełni zrozumieć Cztery Szlachetne Prawdy Budda zalecał aby podążąć Ośmioraką Ścieżką:

1. Właściwy Pogląd - jest to poznanie Czterech Szlachetnych Prawd (pāli. sammā-diṭṭhi; sanskr. samyak-dṛṣṭi)

2. Właściwe Postanowienie - to postanowienie wyrzeczenia się złej woli i niekrzywdzenia (pāli. sammā-saṅkappa; sanskr. samyak-saṃkalpa)

3. Właściwe Słowo - to powstrzymanie się od kłamstwa, od dzielącej mowy, obelżywej mowy, pustego gadania (pāli. sammā-vācā; sanskr. samyak-vāc)

4. Właściwy Czyn - to powstrzymaniem się od odbierania życia, od kradzieży, od nieskromności (pāli. sammā-kammanta; sanskr. samyak-karmānta)

5. Właściwy Żywot - to porzucenie nieuczciwy sposóbu życia i prowadzenie życia właściwego - przestrzeganie wskazań (pāli. sammā-ājīva; sanskr. samyak-ājīva)

6. Właściwe Dążenie - dążenie do bycia lepszym w myśl Nauki buddyjskiej (pāli. sammā-vāyāma; sanskr. samyak-vyāyāma, )

7. Właściwe Skupienie - zachowanie uważności we wszystkim co sie robi (pāli. sammā-sati; sanskr. samyak-smṛti)

8. Właściwa Medytacja - osiąganie stanów gdzie zanika ego (pāli. sammā-samādhi; sanskr. samyak-samādhi) [3]

Sanskryckie samyak i pālijskie samma znaczą "zwrócenie się ku jednemu lub odwrócnie się od reszty; cały, wszystki; prawy, właściwy, prawdziwy."[4] Szlachetna Ośmiostopniowa Ścieżka jest postrzegana jako stopnie rozwoju przez które musi przejść praktykujący. Ukończenie jednego stopnia prowadzi do następnego. Inny pogląd mówi by rozwijać wszystkie stopnie równolegle. Szlachetną Ośmiostopniową Ścieżkę dzieli się bardzo często na trzy "grupy": mądrość (pāli. paññā; sanskr. prajñā), moralność (pāli. sīla; sanskr. śīla) i skupienie (pāli. samādhi; sanskr. samādhi).

Tak tylko przypominam bo "Nirwana" już zawisła, zwikizowana i ugrafizowana, uźródlona :twisted:

To może ja zacznę "kosmetycznie"...i nie tylko (w gruncie rzeczy mam nadzieję na "mądrzejsze" od moich poprawki merytoryczne)

:
Szlachetna Ośmiostopniowa Ścieżka (zwana również Ośmioraką Ścieżką}

Szlachetna Ośmiostopniowa Ścieżka jest ścieżką praktyki (a nie może być PRAKTYKĄ ?). Przestrzeganie jej zaleceń i wskazań, zebranych w ośmiu regułach (stąd nazwa) ma prowadzić do całkowitego ustania cierpienia i - w konsekwencji- ostatecznego przejścia przebudzonej istoty z samsary do nirwany.Ośmioraka Ścieżka wynika z Czwartej Szlachetnej Prawdy, Prawdy o Ścieżce lub Drodze Prowadzącej do Zniszczenia Cierpienia. Budda głosił naukę, że życie w swej najwyższej i najdoskonalszej postaci prowadzi do rozwinięcia wszelkich cnót oraz wiedzy, a Cztery Szlachetne Prawdy i Ośmiostopniowa Ścieżka wyznaczają drogę, która wiedzie do osiągnięcia tego celu.
Aby w pełni zrozumieć Cztery Szlachetne Prawdy, Budda zalecał podążąć Ośmioraką Ścieżką, na którą składają się:

1. Właściwy Pogląd - jest to poznanie Czterech Szlachetnych Prawd (pāli. sammā-diṭṭhi; sanskr. samyak-dṛṣṭi)

2. Właściwe Postanowienie - to postanowienie wyrzeczenia się złej woli i odstąpienie od wyrządzania wszelkiej krzywdy (pāli. sammā-saṅkappa; sanskr. samyak-saṃkalpa)

3. Właściwe Słowo - to powstrzymanie się od kłamstwa, od mowy powodującej nieporozumienia między ludźmi ("dzielącej" mowy), obelżywej mowy, pustego gadania (pāli. sammā-vācā; sanskr. samyak-vāc)

4. Właściwy Czyn - to powstrzymanie się od zabijania, od kradzieży, od nieskromności (pāli. sammā-kammanta; sanskr. samyak-karmānta)

5. Właściwy Żywot - to porzucenie nieuczciwego sposóbu życia i prowadzenie życia właściwego: czyli przestrzeganie wskazań moralno-etycznych, zawartych w naukach buddyjskich (pāli. sammā-ājīva; sanskr. samyak-ājīva)

6. Właściwe Dążenie - dążenie do doskonalenia swoich cnót i wiedzy, tak jak zostało to ujęte w głównych naukach buddyjskich (pāli. sammā-vāyāma; sanskr. amyak-vyāyāma)

7. Właściwe Skupienie - zachowanie uważności we wszystkim, co się przedsięwzięło (pāli. sammā-sati; sanskr. samyak-smṛti)

8. Właściwa Medytacja -dążenie do osiągania stanów, w których znika "ego" (pāli. sammā-samādhi; sanskr. samyak-samādhi)

Sanskryckie samyak i pālijskie samma znaczą tyle, co "zwrócenie się ku jednemu", "odwrócnie się od reszty", "cały", "wszystki", "prawy", "właściwy", "prawdziwy." Szlachetna Ośmiostopniowa Ścieżka jest przez niektóre szkoły/tradycje (?) postrzegana jako poszczególne stopnie rozwoju, przez które musi przejść praktykujący. W myśl tego poglądu, poznanie i realizacja jednego stopnia, prowadzi konsekwentnie do następnego. Istnieje również pogląd przeciwstawny, ktory zaleca, by rozwijać wszystkie stopnie równolegle.
Szlachetną Ośmiostopniową Ścieżkę dzieli się bardzo często na trzy "grupy" reguł, które współtworzą i dookreślają główne cnoty: mądrość (pāli. paññā; sanskr. prajñā), moralność (pāli. sīla; sanskr. śīla) i skupienie (pāli. samādhi; sanskr. samādhi).

To by było na tyle ode mnie

Pozdrawiam.m.

moi pisze:(a nie może być PRAKTYKĄ ?)

Praktyka jest np. Właściwy czyn a Szlachetna Ośmiostopniowa Ścieżka jest ścieżką - na co wskazuje jej nazwa

moi pisze:Budda głosił naukę, że życie w swej najwyższej i najdoskonalszej postaci prowadzi do rozwinięcia wszelkich cnót oraz wiedzy, a Cztery Szlachetne Prawdy i Ośmiostopniowa Ścieżka wyznaczają drogę, która wiedzie do osiągnięcia tego celu.

Do przecinka to brzmi jakoś tak (przepraszam Moi) "kaznodziejsko" - nie pamiętam takich sformułowań... raczej odwrotnie "rozwinięcie wszelkich cnót oraz wiedzy prowadzi do najwyższej i najdoskonalszej postaci zycia".

Poza tym dla mnie bomba - dziękuję Moi...

Jako, że jest nas tylu teraz to odświeżam temat - panowie, mamy to robić współnie. Pomożecie?!

siristru pisze:Do przecinka to brzmi jakoś tak (przepraszam Moi) "kaznodziejsko" - nie pamiętam takich sformułowań... raczej odwrotnie "rozwinięcie wszelkich cnót oraz wiedzy prowadzi do najwyższej i najdoskonalszej postaci zycia". Smile

Nie ma problemu - nie ukrywam,że pisałam w lekkim "natchnieniu", więc i tekstowi mogło się co nieco udzielić

Ale faktem jest,ze wiarygodność i ścisłe powoływanie się na źródła jest tu ważna.

siristru pisze:Poza tym dla mnie bomba

Czy to znaczy,że tekst przechodzi bez normalnego w tych przypadkach rozkładania słów na czynniki pierwsze?

Pozdrawiam.m.

moi pisze:Czy to znaczy,że tekst przechodzi bez normalnego w tych przypadkach rozkładania słów na czynniki pierwsze?

Tekst przeszedł - już jest dostępnmy i ma źródła. Ten fragment przerobiłem by bylo dobrze... chyba zespół redaktorski zawęził się do dwóch osób:) A moż epowinienem podpisywać zmiany "siristru & moi"?

siristru pisze:A moż epowinienem podpisywać zmiany "siristru & moi"? Smile

Ja myślę, że trzeba trochę prowokacyj. Dawaj, Siristru następny kawałek - tak go "zdroworozsądkowo" i w natchnieniu sknocę, że na pewno "komuś" ciśnienie podskoczy

Pozdrawiam.m.

moi pisze:
siristru pisze:A moż epowinienem podpisywać zmiany "siristru & moi"? Smile
Ja myślę, że trzeba trochę prowokacyj. Dawaj, Siristru następny kawałek - tak go "zdroworozsądkowo" i w natchnieniu sknocę, że na pewno "komuś" ciśnienie podskoczy

Pozdrawiam.m.

:lol: :lol:

Heheheh - sie robi

Witam,

moje uwagi:

siristru pisze:6. Właściwe Dążenie - dążenie do bycia lepszym w myśl Nauki buddyjskiej (pāli. sammā-vāyāma; sanskr. samyak-vyāyāma)

jako, że trzecia część (khandha) Ośmioaspektowej Ścieżki dotyczy samaadhi, moim zdaniem jaśniej powinniśmy to odnieść do jego praktyki. Zminiełbym "dążenie" na "wysiłek", po pierwsze, a po drugie napisał, że chodzi o intencje i wysiłek które nie pozwalają na powstawanie złych mentalnych właściwości, oraz o intencje i wysiłek w celu powstania dobrych właściwości.

7. Właściwe Skupienie - zachowanie uważności we wszystkim co sie robi (pāli. sammā-sati; sanskr. samyak-smṛti)

Sati tłumaczy się jako uważność (za Miłoszem najpewniej, z angielskiego mindfulness) - słowo którego nie ma w żadnym słowniku języka polskiego. Angielski odpowiednik, też nieobecny w słownikach został zaczęrpnięty z jednego przekładu Biblii w którym odnosił się do utrzymywania czegoś w umyśle (w przypadku ustępu z Biblii: potrzeb bliźniego) - i tak też jest definiowany najogólniej. Skupienie mówi raczej o dążeniu do jednopunktowości umysłu, a nie o wypełnieniu umysłu czymś w okół czego będzie tworzony stan skupienia.

8. Właściwa Medytacja - osiąganie stanów gdzie zanika ego (pāli. sammā-samādhi; sanskr. samyak-samādhi)

Samaadhi to właśnie owy stan skupienia (jhaana), tworzenie pojedynczości umysłu w okół dobrych mentalnych właściwości. Termin "medytacja" zdaje się mówić wszystko i nic.

Pozdrawiam,
Piotr

piotr pisze:z angielskiego mindfulness

http://dictionary.reference.com/browse/mindfulness

Pozdrawiam
/M

Witaj Booker,

dzięki. Więc w większości słowników które jest mi dane posiadać.

Pozdrawiam,
Piotr

Poprawki wniosą... szkoda, ze tak późo Piotrze - lepiej jednak późno niż wcale;) wkrótce haslo "karma"... aha, jest bitka w haśle "Buddyzm"... jakiś koleś uparcie zamieszcza tam raporty ONZ o dyskryminowaniu niepełnosprawnych i kalekich przez buddyzm - wiara w kammę własnie.. usuwam ta prowokację ale koleś jest uparyu.. zobaczci "historię" artykułu.

Witaj,

siristru pisze:jakiś koleś uparcie zamieszcza tam raporty ONZ o dyskryminowaniu niepełnosprawnych i kalekich przez buddyzm - wiara w kammę własnie.. usuwam ta prowokację ale koleś jest uparyu.. zobaczci "historię" artykułu.

nie rozumiem... Skoro faktycznie w krajach w których buddyzm jest popularny występują takie zjawiska, to dlaczego o nich nie napisać? Możnaby przy okazji wytłumaczyć dlaczego takie pojmowanie kammy jest niewłaściwe.

Pozdrawiam,
Pio

piotr pisze:nie rozumiem... Skoro faktycznie w krajach w których buddyzm jest popularny występują takie zjawiska, to dlaczego o nich nie napisać? Możnaby przy okazji wytłumaczyć dlaczego takie pojmowanie kammy jest niewłaściwe.

Zgoda można o tym pisać - nie powinno sie niczego zamiatać pod dywan. ALE nie powinno to miec miejsce w artykule "Buddyzm" bo dyskryminacja (jakakolwiek) nie wynika bezpośrednio z buddyzmu - tj. tathagata jej nie nauczał i jest ona wytworem nagorliwych ludzi. To nadinterpretacja buddyzmu a nie buddyzm.

Podobnie było by w przypadku nitscheanizmu który zreinterpretowany dał nazizm.

Owszem w haśle "Karma" na wikipedii można umieścić taki komentarz o dyskryminacji i wyjaśnić. Samo przedstawienie faktów dyskryminacji bez tłumaczenia to jakaś krecia robota. A tak to było do tej pory przeprowadzone... zasugeruje to w dyskusji nad artykułem.

Witam

siristru pisze:(...) ALE nie powinno to miec miejsce w artykule "Buddyzm" bo dyskryminacja (jakakolwiek) nie wynika bezpośrednio z buddyzmu - tj. tathagata jej nie nauczał i jest ona wytworem nagorliwych ludzi. (...)

Też tak sądzę.

Pozdrawiam
kunzang

Zdravo prijatjele! Oto nowy materiał do mieszania - chętnych do pomocy zapraszam:)

===Bodhi===

{{main|Bodhi}}

Bodhi (pāli. i sanskr. dosłownie "przebudzenie") jest określeniem nadanym specyficznemu "przebudzeniu" doświadczonego przez buddę. Słowo bodhi najczęściej jest tłumaczone jako "oświecenie", jednak ściślejszymi bedą "zrozumienie" lub "przebudzenie" - przebudzenie ze snu ignorancji (pāli. avijjā; sanskr. avidyā). Buddyści wieżą, że po osiągnięciu bodhi istota uwalnia się z samsary, narodzin, cierpienia, śmierci i ponownych narodzin. Bodhi jest osiągane tylko po spełnieniu doskonałości (pāli. i sanskr. pāramitā, kiedy Cztery Szlachetne Prawdy zostały w pełni pojęte i kiedy wszelkie "owoce" karmy zostaja unicestwione. W tym momencie wszelka żądza (pāli. lobha), gniew (pāli. dosa; sanskr. doṣa), ułuda (pāli. moha, sanskr. maya), ignorancja, pragnienie (pāli. taṇhā; sanskr. tṛṣṇā) i fałszywa wiara w "ja" (pāli attā; sanskr. ātman) znikają.

Wszystkie tradycje buddyjskie uznają istnienie trzech rodzajów "przebudzenia": Samo w Pełni Przebudzenie (pāli. sammāsambodhi; sanskr. samyaksambodhi), Przebudzenie Ucznia (dosł. "przebudzenie przez słuchanie"; pāli. sāvakabodhi; sanskr. śrāvakabodhi) i Milczace Przebudzenie (pāli. paccekabodhi; sanskr. pratyekabodhi). Te rodzaje "przebudzenia" różnią się od siebie jedynie możliwością tworzenia przekazu (pāli. sāsana) i tym samym formulowanie Nauki (pāli. dhamma; sanskr. dharma).

Starałem sie aby definicja była dość ogólna i akceptowały ją wszystkie tradycje.
Źródła:
http://www.accesstoinsight.org/glossary ... iya-dhamma
http://www.accesstoinsight.org/lib/auth ... index.html
Buddha Dharma Education Association Inc. - "A Pāli Word A Day - str.9

I jeszcze krótki artykuł o kammie

===Karma===

{{main|Karma}}

Karma (pāli. kamma) to dosłownie "działanie" lub "akcja". Często utożsamiane jest z tzw. "prawem karmy" czyli "prawem przyczyny i skutku" (pāli. kamma-vipāka). Karma oznacza działanie wynikające z umyślnego celu lub woli oraz jego skutek (pāli. vipāka), który jest następnie doświadczany przez akcję podejmującego oraz innych.

“Powiadam wam, o mnisi, zamierzone [działanie] jest is karmą. Zgodnie z wolą istoty podejmują działanie ciałem, mową i myślą”.

(AN.VI.63 Nibbedhika Sutta)
http://www.accesstoinsight.org/tipitaka ... .than.html

Moralna odpowiedzialność za podjęte czyny leży w ich inicjatorach:

"Jestem właścicielem mych działań, spadkobiercą mych działań, narodzony z mych działań, powiązany z mymi działaniami, me działania są mym sędzią. Cokolwiek uczynię, prawość lub nieprawość, stanę się tego spadkobiercą"

(AN.V.57 Abhinhapaccavekkhitabbathana Sutta)
http://theravada.int.pl/projektdhamma/kamma.htm

Buddyści wierzą, że efekt ich działań będzie miał wpływ nie tylko na ich obecne życie ale także na ich przyszłość i przyszłe narodziny.

Piotrze, postanowiłem uczynić jak sugerowałeś - opisac zjawisko dyskryminacji w artykule głównym "Karma" i wyjaśnić dlaczego to jest nie właściwe a także, ze nie ma swych źródeł w Buddha Sasana a jedynie w ludzkiej nadinterpretacji. Ale koleś (Molobo) jest mało skory do współpracy - w sumie nie reaguje na moje propozycje i upiera się przy dopisaniu tego w haśle "Buddyzm".

siristru pisze:Buddyści wieżą, że po osiągnięciu bodhi

Buddyści uważają, że po osiągnięciu bodhi...

Buddyści wierzą, że efekt ich działań

Buddyści uważają, że efekt ich działań.....

Pozdrawiam
/M

"Buddyści wierzą (...)" - wybaczcie błąd ortograficzny

A dlaczego nie może być "wierzą"? tylko "uważają"?

A dlaczego nie może być "wierzą"? tylko "uważają"?

"Nie wierzcie w jakiekolwiek przekazy tylko dlatego, że przez długi czas obowiązywały w wielu krajach. Nie wierzcie w coś tylko dlatego, że wielu ludzi od dawna to powtarza. Nie akceptujcie niczego tylko z tego powodu, że ktoś inny to powiedział, że popiera to swym autorytetem jakiś mędrzec albo kapłan, lub że jest to napisane w jakimś świętym piśmie. Nie wierzcie w coś tylko dlatego, że brzmi prawdopodobnie. Nie wierzcie w wizje lub wyobrażenia, które uważacie za zesłane przez Boga. Miejcie zaufanie do tego, co uznaliście za prawdziwe po długim sprawdzaniu, do tego, co przynosi powodzenie wam i innym"

Pozdrawiam
/M

Witaj,

booker pisze:"Nie wierzcie w jakiekolwiek przekazy[...]"

wiesz, że to tłumaczenie jest (delikatnie mówiąc) nieprawidłowe? Czy wiesz, w odniesieniu do czego zostały powiedziane te słowa? I czy wiesz, że nauka buddyjska jest jednak wypełniona wiarą? Czym miałoby się różnić zaufanie od wiary? Buddyści wierzą w pewne rzeczy bo uważają je za przynoszące długotrwałą korzyść i szczęście - negowanie tego moim zdaniem mija się z celem.

Pozdrawiam,
Piotr

piotr pisze:Buddyści wierzą w pewne rzeczy bo uważają je za przynoszące długotrwałą korzyść i szczęście

Wierza, ze przynosi dlugotrwale korzysci i szczescie, czy doswiadczaja korzysci i szczescia ?

Chrześcijanie,muzulmanie,katolicy również wierzą, że takie to a takie działania spowodują długotrwałe korzyści i szczęście - wieczne pójście do nieba i inne przysmaki.

Tak więc generalnie rzecz biorąc, czy buddyzm, czy też Dhamme Buddy i kazde inna wyznanie różni tylko gadanie ?

Pozdrawiam
/M

Witaj,

booker pisze:Wierza, ze przynosi dlugotrwale korzysci i szczescie, czy doswiadczaja korzysci i szczescia ?

to i to.

Wierzą (bo jak to inaczej nazwać?) na przykład, że Błogosławiony był w pełni i całkowicie przebudzony. Skoro tak, to uznają go za nauczyciela i dzięki zastosowaniu jego nauk doświadczają korzyści i szczęścia.

Pozdrawiam,
Piotr

Witaj,

piotr pisze:Skoro tak, to uznają go za nauczyciela i dzięki zastosowaniu jego nauk doświadczają korzyści i szczęścia.

Czyli więc generalnie istotą nie jest stosowanie nauk, tylko to w co się wierzy.

Identycznie jak w przypadku stosujących nauki np. Biblii czy Koranu.

Pozdrawiam
/M

Witaj,

booker pisze:Czyli więc generalnie istotą nie jest stosowanie nauk, tylko to w co się wierzy.

?

Generalnie wiara nie zbawia w buddyzmie, chociaż są szkoły, które stawiają i na nią.

Dla mnie osobiście wiara wynika z praktyki a praktyka z wiary. Musiałem na początku włożyć pewną dozę zaufania w te nauki by w ogóle pomyśleć o ich praktykowaniu, czy uczciwym rozważeniu - i domyślam się, że u większości ludzi tak to wygląda. Nie widzę w tym problemu, bo wiara jest nieodłącznym elementem codziennego życia. Skoro Błogosławiony poprzez naukę o kammie (intencjonalnym działaniu) uczył zwracać uwagę na swoje czyny to nie ma sensu negować wiary w buddyzmie. To, że idzie ona ręka w rękę z praktyką (oby!) zazwyczaj to inna rzecz. Wiara jest też jednym z ogniw w "pozytywnym" (transcendentalnym) łańcuchu współzależnego powstawania. Tuż po cierpieniu. Dlaczego?

Pozdrawiam,
Piotr

Witam,

przy okazji tematu wiary (saddha) polecam lekturę KITAGIRI SUTTY, która obrazuje jej ważność na ścieżce - jako czynnik, którym od samego początku ścieżka jest podszyta.

W tym tłumaczeniu saddha przetłumaczono na conviction.

Pozdrawiam,
Piotr

Hi Piotr

Ok, czy więc słowa "Buddyści ufają iż" będzie dla Ciebie do zaakceptowania ?

Pozdrawiam
/M

Witaj,

booker pisze:Ok, czy więc słowa "Buddyści ufają iż" będzie dla Ciebie do zaakceptowania ?

tak. A czy dla Ciebie - w kontekście powyższych postów - słowa "buddyści wierzą, że" będą do zaakceptowania?

Pozdrawiam,
Piotr

piotr pisze:A czy dla Ciebie - w kontekście powyższych postów - słowa "buddyści wierzą, że" będą do zaakceptowania?

Wiesz, kruszyć kopii nie ma o to sensu.
Cały temat wynika z mojego rozumienia wiary, którą kojarzę z religiami wiary.
Akurat buddyzmu tak nie traktuję, to znaczy nie jak religię wiary.
Podstawą do tego jest dla mnie sutta o różnych "sektarianach" z Tipitaki, gdzie wykłucali się jaka jest Dhamma, a Budda stwierdził, że ludzkość jest owładnięta przez wyobrażenia.

Sprawy, których nie poznaje, a w buddyzmie jest wiele takich, których nie mogę w tej chwili doświadczyć, pozostawiam w strefie teorii. Nie przeszkadza mi to jednak w praktyce.
Podczas, gdy w religiach wiary, do praktyki konieczne jest uznawanie, pewnych spraw, jako niezbędne - przykładowo to iż np. Bóg karze i nagradza ustalając zasady.
Sorry, że wjeżdzam tutaj na Boga ale ten przykład jest chyba najbardziej znany.

Pozdrawiam
/M

Witaj,

booker pisze:Cały temat wynika z mojego rozumienia wiary, którą kojarzę z religiami wiary.
Akurat buddyzmu tak nie traktuję, to znaczy nie jak religię wiary.

moim zdaniem buddyzm jest religią wiary. To, że ma ona inny charakter niż w religiach teistycznych nie znaczy, że nie jest obecna. I tak jak w religiach teistycznych wiara oznacza całkowite przekonanie dotyczące obiektu wiary, tak w buddyzmie jest to raczej uczciwe poddanie czegoś testowi z pewną dozą zaufania, że doprowadzi to tam gdzie ma prowadzić. Nie da się uciec od wiary w buddyzmie, bo nie da się uciec od wiary w ogóle w życiu codziennym. Czego przykładem jest Twoja poniższa wypowiedź:

Podstawą do tego jest dla mnie sutta o różnych "sektarianach" z Tipitaki, gdzie wykłucali się jaka jest Dhamma, a Budda stwierdził, że ludzkość jest owładnięta przez wyobrażenia.

... W której uznajesz, że Sakyamuni pośród innych kapłanów widział Dhammę, a oni nie. Przynajmniej przyjmujesz do wiadomości, że tak mogło być. Ufasz - w jakimś stopniu - jego mądrości jako nauczycielowi. Czy to tak trudno zauważyć? To, że tą wiarę można potwierdzać poprzez praktykę i wtedy staje się ona przekonaniem, jest tym co odróżnia buddyzm od innych religii - cel praktyki jest do osiągnięcia w tym życiu.

Pozdrawiam,
Piotr

Panowie, piszemy to dla ludzi nie związanymi z budyzmem. Skoro uznajemy buddyzm za religię to słowo "wierzą" jest na miejsu.

Czy mogę prosić jeszzce o jakieś merytoryczne uwagi co do treści obu zagadnień? Proszę...

piotr pisze:tak w buddyzmie jest to raczej uczciwe poddanie czegoś testowi z pewną dozą zaufania

Niestety religie teistyczne mają problem z odpowiedzią, dlaczego obiekt wiary zsyła na bardzo pobożną wioskę powódź niszcząc cały dobytek dobrych i pobożnych ludzi, którzy cierpiąc raz, że utratę dobytku całego życia, nieraz pokoleń, nie znajdują odpowiedzi od obiektu zaufania na takową sprawę dodatkowo cierpiąc mocno. Sprawę tą widziałem w telewizji, wypowiedź pewnej głęboko wierzącej pani która zalewała się łzami przed kamerą pytając dlaczego obiekt jej wiary do tego dopuścił. Skłamał bym mówiąc iż to co widziałem nie złapało mnie za serce.

Tak więc jak zauważasz sam - jest pewna zasadnicza różnica, czyli:
"To, że tą wiarę można potwierdzać poprzez praktykę i wtedy staje się ona przekonaniem."
W przypadku religi wiary, niestety takiego potwierdzenia wierzący nie odnajdują.

piotr pisze:W której uznajesz, że Sakyamuni pośród innych kapłanów widział Dhammę, a oni nie.

Po prostu się z nim zgadzam. To prowadzi mnie do tego iż również wyobrażenia na temat Dhammy Buddy prowadzą do nieporozumień i mogą być taką samą przyczyną cierpienia.
Zauważam tendencję iż Dhamme Buddy potrafi się traktować w ten sam sposób jak ci sektarianie traktowali ich "mojsze Dhammę".

Pozdrawiam
/M

booker pisze:Niestety religie teistyczne mają problem z odpowiedzią, dlaczego obiekt wiary zsyła na bardzo pobożną wioskę powódź niszcząc cały dobytek dobrych i pobożnych ludzi, którzy cierpiąc raz, że utratę dobytku całego życia, nieraz pokoleń, nie znajdują odpowiedzi od obiektu zaufania na takową sprawę dodatkowo cierpiąc mocno. Sprawę tą widziałem w telewizji, wypowiedź pewnej głęboko wierzącej pani która zalewała się łzami przed kamerą pytając dlaczego obiekt jej wiary do tego dopuścił. Skłamał bym mówiąc iż to co widziałem nie złapało mnie za serce.

Trudne słowo: teodycea. Obczaj

iwanxxx pisze:Trudne słowo: teodycea. Obczaj Very Happy

Dzięki i pozdrawiam nie wiem
/M

piotr pisze:To, że tą wiarę można potwierdzać poprzez praktykę i wtedy staje się ona przekonaniem, jest tym co odróżnia buddyzm od innych religii - cel praktyki jest do osiągnięcia w tym życiu.

Dlatego właśnie przychylam się do zdania iż buddyzm jest religią doświadczenia.

Pozdrawiam
/M

Witaj Booker,

tematem, który poruszyłem jest wiara w buddyzmie i jej charakter, a nie wiara w religiach teistycznych. Nie mam zamiaru tej drugiej wiary podsumowywać jednym postem czy zdaniem, bo moim zdaniem ona na to nie zasługuje.

Wracając do tego o czym dyskutowaliśmy, to:

booker pisze:Po prostu się z nim zgadzam. To prowadzi mnie do tego iż również wyobrażenia na temat Dhammy Buddy prowadzą do nieporozumień i mogą być taką samą przyczyną cierpienia.

Pojawia się pytanie, dlaczego zgadzasz się z Błogosławionym a nie na przykład z myślicielami którzy uważali świat za nieskończony?

Odpowiedź z sutt jest taka: "Błogosławiony jest Nauczycielem, ja jego uczniem. On jest tym który wie, nie ja." - Kitagiri Sutta

Czy to nie przykład wiary i zaufania w nauczyciela?

Dlatego właśnie przychylam się do zdania iż buddyzm jest religią doświadczenia.

To, że cel jest do osiągnięcia w tym życiu jest też obiektem wiary.

Siristru,

co do artykułu o kammie, to myślę, że warto by było zwrócić uwagę w haśle na to że skutek czynu nie jest ustalony z góry. Innymi słowy dany czyn nie ma konkretnego skutku, który musi powstać. Jest to istotny punkt który odróżniał nauczanie Błogosławionego od innych nauk udzielanych w tym czasie, oraz obala mity na temat fatalizmu, który zarzuca się często nauce buddyjskiej.

W artykule o bodhi niejasnym jest dla mnie zdanie: kiedy Cztery Szlachetne Prawdy zostały w pełni pojęte i kiedy wszelkie "owoce" karmy zostaja unicestwione. Mógłbyś mi je wyjaśnić Siristru?

Pozdrawiam wszystkich,
Piotr

piotr pisze: Czy to nie przykład wiary i zaufania w nauczyciela?
To, że cel jest do osiągnięcia w tym życiu jest też obiektem wiary.

Czy masz na myśli dogmat ?

Pozdrawiam
/M

Witaj,

booker pisze:Czy masz na myśli dogmat ?

nie rozumiem do której części mojego postu to pytanie się odnosi.

Pozdrawiam,
Piotr

Cześć,

piotr pisze:"Błogosławiony jest Nauczycielem, ja jego uczniem. On jest tym który wie, nie ja." - Kitagiri Sutta

Całkiem możliwe iż sytuacja tu skupia się na Tym Jedynym.
Podobnie jak w religiach teistycznych - Tym Jedynym jednak bez możliwości od Niego bycia wolnym.
W przypadku wyzwolenia, nastąpić powinno, jak rozumiem, również wyzwolenie od Dharmy i od Śakjamuniego - por. Nibbana Sutta "bez mentalnej podpory".

piotr pisze:nie rozumiem do której części mojego postu to pytanie się odnosi.

Do dwóch linijek, które cytowałem.

Pozdrawiam
/M

Witaj,

zupełnie nie rozumiem o czym piszesz. Jakbyś mógł wyjaśnić jakie są główne punkty Twojego stanowiska, to byłbym wdzięczny.

Pozdrawiam,
Piotr