Z nocnego pamiętnika: David Bowie i ... buddyzm?

Wasze przemyślenia i wizje inspirowane praktyką oraz teorią buddyzmu

Moderator: kunzang

Awatar użytkownika
GreenTea
ex Global Moderator
Posty: 4530
Rejestracja: czw mar 19, 2009 22:04
Płeć: kobieta
Tradycja: Vajrayana

Z nocnego pamiętnika: David Bowie i ... buddyzm?

Nieprzeczytany post autor: GreenTea »

kunzang pisze:...dziękować :padam: panie Bowie :namaste: ...branoc
Kunzang, czy Ty wiedziałeś, że Bowie miał związki z buddyzmem?
Zgodnie z wolą jego testamentu zażyczył sobie by po śmierci prochy zostały rozsypane na wyspie Bali z rytuałem buddyjskim
Lamę Davida Bowiego znalazłam tutaj. Okazuje się, że nauczycielem lamy był XVI Karmapa, a wujkiem Dilgo Khyentse Rinpoche :), to nie koniec sensacji, bo uczniem lamy był także człowiek, z którym Bowie zrobił płytę "Blackstar", Tony Visconti (w 1969 zrobili wspólnie "Space Oddity"). A z tego artykuliku wynika, że gdyby nie lama, to w ogóle nie byłoby Bowiego:
"After a few months of study, he told me, 'You don't want to be Buddhist,'" Bowie said. "He said, 'You should follow music."
Po kilku miesiącach studiowania powiedział do mnie: "Nie chcesz (potrzebujesz?) być buddystą" (...) "Powinieneś podążać za muzyką"
Może i kiedyś coś gdzieś czytałam o tym, ale absolutnie nie w szczegółach i nie w powiązaniu z dzisiejszym czasem. Nurtowało mnie całkiem serio, że od chwili ukazania się pierwszego teledysku promującego płytę "Blackstar" David Bowie nie znika z mojej głowy. Interesował mnie głównie ten Bowie będący w miarę sobą, jeśli w ogóle w jego przypadku można się w ten sposób wyrazić, zwróciłam też uwagę na Gail Ann Dorsey - to były takie dwa charakterystyczne wyróżniki tego niecodziennego przyklejenia... "Lazarusa" wrzucilam do 'Wątku nocnego' w dwie godziny po pierwszych wzmiankach na fb o śmierci Bowiego, oczywiście nie wiedząc nic o tym, że zmarł, a potem przez kilka dni czułam się tak, jakby był wszędzie. Wczoraj to dziwne uczucie przyklejenia wróciło i tym razem nie wytrzymałam, zaczęłam szperać w necie, licząc po cichu, że coś się w ten sposób wyjaśni.
I proszę, jakie buddyjskie kwiatki. :)


dobranoc, gt


Ps. No, takiego długiego nocnego wpisu to tu chyba jeszcze nikt nie umieścił. ;)
Amogh, widzę, że też nie śpisz, a zatem coś dla Ciebie:
Gail Ann Dorsey - The Corporate World
Awatar użytkownika
kunzang
Admin
Posty: 12729
Rejestracja: pt lis 14, 2003 18:21
Płeć: mężczyzna
Tradycja: yungdrung bon
Lokalizacja: zantyr

Re: Z nocnego pamiętnika: David Bowie i ... buddyzm?

Nieprzeczytany post autor: kunzang »

witaj
GreenTea pisze:Kunzang, czy Ty wiedziałeś, że Bowie miał związki z buddyzmem?
nie, nie wiedziałem, znaczy, po Jego śmierci gdzieś się z tym zetknąłem ale, jako pijar to potraktowałem.

pozdrawiam
:14:
.
dane :580:
Awatar użytkownika
GreenTea
ex Global Moderator
Posty: 4530
Rejestracja: czw mar 19, 2009 22:04
Płeć: kobieta
Tradycja: Vajrayana

Re: Z nocnego pamiętnika: David Bowie i ... buddyzm?

Nieprzeczytany post autor: GreenTea »

kunzang pisze:
GreenTea pisze:Kunzang, czy Ty wiedziałeś, że Bowie miał związki z buddyzmem?
nie, nie wiedziałem, znaczy, po Jego śmierci gdzieś się z tym zetknąłem ale, jako pijar to potraktowałem.
No i proszę, co znalazłam, 11 stycznia pojawiło się na yt:
Lama Chime Rinpoche Tribute and Prayers for David Bowie

Bowie dawał koncerty w Tibet House, np. tutaj mówi o swoim nauczycielu i śpiewa piosenkę z pierwszej swojej płyty, którą nagrał jako rodzaj hołdu dla niego. Ciekawe, tekst opowiada o tybetańskim mnichu, który sprzeniewierzył się zasadom i teraz czeka go długa droga powrotna, nim będzie mógł opuścić swoje ciało:

You wish and wish, and wish again
You've tried so hard to fly
You'll never leave your body now
You've got to wait to die


David Bowie - Silly Boy Blue


Myślę, że on całkiem serio zaczynał jako buddysta, tyle że był wtedy bardzo młody, miał 16 lat, ale z wiekiem często wraca się do lat młodości, więc niewykluczone, że takie powroty miały miejsce. W piosence zamykającej płytę "Blackstar" są m.in. takie słowa:

I can't give everything away
Seeing more and feeling less
Saying no but meaning yes
This is all I ever meant
That's the message that I sent


co przetłumaczyłabym (choć tekst jest bardzo wieloznaczny) m.in. w ten sposób: "nie mogę wszystkiego zdradzić - rozumiejąc więcej i mniej czując - mówiąc nie, ale mając na myśli tak - to jest wszystko, o co mi chodziło - to jest ta informacja, którą przekazałem".


W ostatnich jego teledyskach najbardziej zaskoczyła mnie zdolność transformowania choroby i procesu umierania w akt twórczy i stapiania się z nim, w "Lazarusie" trudno już odróżnić, co jest jeszcze tworzeniem (grą), a co już tylko Davidem Bowie - to jak w medytacji, w fazie budowania i stapiania, albo jak w piciu na 100% herbaty. Dlatego zaczęłam sprawdzać, czy nie wchodzą w grę przypadkiem jakieś doświadczenia z buddyzmem. Zresztą, to była wieloletnia właściwość Bowiego, tworzył postacie i sytuacje, potrafił identyfikować się z nimi aż do przesady i z równym talentem od nich odchodzić. Jednak choroba i perspektywa śmierci w niedługim czasie to nie to samo, co Ziggy Stardust. Chociaż, kto wie, może i to samo...
Chyba już wiem wszystko, co chciałam wiedzieć w tej sprawie, kończę więc ten swój pamiętnik nocny i mogę iść spać. ;)


dobranoc, gt



Ps. Na stronie dalailamafilm.com 12 stycznia: David Bowie Studied Buddhism
Ps.2 Ha, znalazłam ;)
Tu medytował w 1969, ba, został nawet mnichem: Kagyu Samye Ling Monastery and Tibetan Centre
In 1969, musicians David Bowie and Leonard Cohen were students at Samye Ling.[3] In fact Bowie not only studied Buddhism at Samye Ling, he almost became a monk there:

"I was a terribly earnest Buddhist at the time [...] I had stayed in their monastery and was going through all their exams, and yet I had this feeling that it wasn't right for me. I suddenly realised how close it all was: another month and my head would have been shaved."[9]
Ps.3 Ja się tak wysilam, a 8 stycznia jego dawna przyjaciółka po prostu sobie opowiadała o wpływie buddyzmu na twórczość Bowiego, w tym na ostatnią płytę. :duh: David Bowie is back with new album – 47 years after a Scottish Buddhist retreat set him on road to stardom
ODPOWIEDZ

Wróć do „Nalanda - przemyślenia”