iwanxxx pisze:Mógłbyś wyjaśnić?
Epistoły nie będzie 8) Udało mi się zredukować, to co napisałem, o dwie trzeciekunzang pisze:Tak. Acz małej epistoły to wymaga, więc napiszę to pewnie, na przestrzeni tej nocy /cytacików stosownych też muszę poszukać/.
Szitro /zhi khor/, zwane też ''jogą stu łagodnych i gniewnych bóstw bardo''. /Zhi - łagodny, khor - gniewny./ Owe łagodne i gniewne bóstwa są uznawane za wymiar manifestacji naszego potencjału.
Mamy różne cykle szitro w ramach szkół tybetańskich. W cyklach tych nauk znajdują się min teksty, które są ustnym pouczenie dla zmarłego i takim tekstem jest właśnie bardo thosgrol. Bywa też, że takie teksty funkcjonują samodzielnie. Tekst ten jest termą, a odnaleziony został przez Karma Lingpę /XIVw/ Warto tu nadmienić, że są także starsze teksty tyczące się pouczeń zmarłego, a pochodzące z X i XI w. Gro z tych tekstów, to termy i gongtery bonpo, zaliczane do najstarszych.
Teksty owych pouczeń pośmiertnych, mają wiele wymiarów, z jednej strony opisują wizje stanu pośmiertnego oraz przedstawiają proces momentu śmierci, z innej, przedstawiają wymiar kondycji istoty ludzkiej, z jeszcze innej, odnoszą się do naszego obecnego stanu w kontekście psychologii człowieka itd...
Tyle tytułem wstępu.
Główną praktyką szitro jest medytacja na owe 100 gniewnych i łagodnych bóstw, której celem jest przekształcenie wymiaru jednostki w wymiar mandali tych bóstw.
Jeżeli pozbawimy tą medytację symboli, czyli form tych bóstw, otrzymamy światła i dźwięki posiadajace określone cechy. Owe wizje, dzielimy na czyste i nieczyste. Czyste, to te, które prowadzą nas poza cierpienie, natomiast nieczyste, to te, które powodują, że pozostajemy dalej w wymiarze cierpienia.
Uważa się, że te dźwięki i światła posiadające określone cechy są takie same dla wszystkich istot ludzkich, jednak to, jaką formę one posiadają, zależne jest od wizji jakim hołduje dana jednostka za życia. W medytacji szitro przypisujemy im określoną formę w celu - że tak rzeknę - łatwiejszej i bardziej namacalne identyfikacji owych czystych wizji planu pośmierntego. Jest to istotnym o tyle, że gdy zamanifestuje się określone światło wraz z kanonadą dźwięków, które będą mu towarzyszyć, niejako z automatu nałożymy na to formę, z którą podczas praktyki obznajmiliśmy się doskonale i rozpoznamy dzięki temu ową czystą wizję, która właśnie pod postacią świateł i dźwięków się manifestuje. W innym wypadku - jeżeli nie praktykowaliśmy szitro - jest wysoce prawdopodobnym, że ta kanonada dźwięków i świateł wywoła tak silne emocje, iż forma, którą zaczniemy postrzegać /którą nałożymy na owe światła/ - przerazi nas. Natomiast światłom nieczystych wymiarów, które pojawiają się w kontrze do czystych, ze względu na nasze tendencje, którym hołdowaliśmy za życia, przypiszemy formy, które będą dla nas atrakcyjne i za nimi podążymy... nawet do piekieł.
No właśnie... Nie mam teraz przestrzeni na to, by poszukać bardzo fajnej wypowiedzi na ten temat - Namkhai Norbu Rinpocze.Szaman pisze:Kiedyś tam gdzieś czytałem wypowiedź jakiegoś lamy, że jak ktoś tych wszystkich form nie zna, no to ich serio nie zobaczy bo jak i że wszystko co bedzie widział, to po prostu jakieś tam błyski, migi, światełka, inne szmery bajery i tyle ...
Pozdrawiam
kunzang
A sprawa jest zwyczajna, prosta... cyt.: "Jeżeli nie praktykujesz cyklu szitro, to nie będzie żadnego Bar-do Thos-grol'' kon. cyt.