Jak praktykować mądrość, współczucie i cierpliwosć?

[Manio]

Jak praktykować mądrość, współczucie i cierpliwosć?

[Har-Dao]

Manio

madrosć - nie tworzyć niepotrzebnych bytów, w tym także odrębnych tematów na forum, skoro mozna w jednym..

cierpliwości - nie jest praktykowana gdy pisze się "odpowiadać, odpowiadać"

Współczucie - gdy z serca współczujesz modom, którzy muszą po Tobie sprzątać... :)))



Ad Rem - też z chęcią poczytam jak to jest po prawdzie....



metta & peace
p.

[Manio]

hej, ale wiesz że, to co zrobiłeś było złe?:D a czemu pisanie "odpowadać, odpowaidać" nie jest praktykowaniem cierpliwosci? Bo ktoś tam nie lubi poganiania?
Swoją drogą, odpowiadać odpowiadać!

[booker]

Można dużo napisać, więc napisze mało:

Pierwsze primo - praktyka sześciu wyzwalających działań

Drugie primo - zgłębianieNauk

Trzecie primo - krócej już:
"Jeżeli w swoim umyśle nie utrzymujesz skąpstwa ani uprzedzeń jest to paramita szczodrości. Jeżeli potrafisz skutecznie porzucić wszelkie przeszkadzające emocje jest to paramita dyscypliny. Jeżeli jesteś całkowicie wolna od gniewu i urazy jest to paramita cierpliwości. Jeżeli nie jesteś leniwa ani opieszała jest to paramita pilności. Jeżeli jesteś wolna od rozproszenia i przywiązania do smaku koncentracji jest to paramita medytacji. Jeżeli jesteś całkowicie wolna od wymyślonych pojęć jest to paramita mądrości rozróżniającej." - Padmasambava

Czwarte primo, ultimo - nie sprawić by umysł stał się zeschniętym, skrzypiącym dziadkiem bez poczucia humoru na to co się robi i jakim sie jest.

[lepsze]

Wiem że Dalajlama dużo o tym pisał więc jak masz jakieś jego książki to czytaj.
Pozdr
Łukasz

PS Jak coś przeczytam ciekawego to zacytuje

[jpack]

Jak praktykować mądrość, współczucie i cierpliwosć?[/qu

Nie praktykuj tego, bądź tym. tzn: bądź mądry, współczujący i cierpliwy. Tyle że ta cierpliwość musi się brać z miłości, a nie np z tego że zmuszasz się żeby być cierpliwym-to nie tędy droga.

Pozdro!
saymon

[booker]

Nie praktykuj tego, bądź tym. tzn: bądź mądry, współczujący i cierpliwy. Tyle że ta cierpliwość musi się brać z miłości(...)

Z kąd więc wziąść miłość ?
[edit]
Jest powiedziane iż "Pa­ra­mi­ty roz­wi­ja­ją w nas mi­łość, któ­ra umoż­li­wia nam przej­ście to co osobiste." (Lama Ole).

"W każdym razie ludzie, którzy pragną praktykować bez podjęcia trudów praktyki, są zwykłymi samochwałami, którzy nie osiągną sukcesu." - Padmasambava

Zobacz też - nauki o pułapkach dla podążających drogą Buddy

pozdr
mk

[jpack]

Z kąd więc wziąść miłość ?

Miłości się nie bierze z nikąd, miłość się ma w sobie cały czas. Czasami tylko jest ona ukryta pod płaszczami przeróżnych iluzjii, które stworzyło ego. Miłość to dobroć i współczucie jaką okazujesz czemuś/komuś innemu, nie trzeba się uczyć miłości. Dla człowieka miłość jest tak naturalna jak to że ma głowę i dwie ręce. Czasami trzeba po prostu to zauważyć.

Pozdro
saymon

[booker]

Czasami tylko jest ona ukryta pod płaszczami przeróżnych iluzjii, które stworzyło ego.

Tak więc oto praktyka nacelowana jest konkretnie na rozpoznanie iluzji ego oraz kolejno nie popadanie w nie z powrotem [gdyż robimy to nawykowo]. Dlatego właśnie potrzeba praktyki Paramit.

Dla człowieka miłość jest tak naturalna jak to że ma głowę i dwie ręce.

W tym ujęciu miłość jest tak samo nietrwała [nierealna] jak substancja głowy i dwóch rąk.

Pozdr
mk

[jpack]

W tym ujęciu miłość jest tak samo nietrwała [nierealna] jak substancja głowy i dwóch rąk.

Więc co jest trwałe?

[delereee]

spodobał mi się taki cytat:

"współczucie oznacza, że jesteśmy w stanie dostrzec w jakim położeniu znajdują się inni, jak im się powodzi, a mądrość, że widzimy to, co się naprawdę dzieje, a nie tylko swoje własne obawy i oczekiwania związane z różnymi sytuacjami"

z wykładu Lamy Ole Nydahl'a

[lepsze]

Ale problem... w końcu mamy internet:
A więc

współczucie to...
a to :arrow:

współczucie oznacza, że jesteśmy w stanie dostrzec w jakim położeniu znajdują się inni, jak im się powodzi

:arrow: to raczej empatia

no to na koniec
mądrość

hmmm... jak je praktykować? nieeeeee wieeeeeeeeeem :P

[delereee]

hmnnn...
dziękujemy za dookreślenie pojęć.

dla mnie jednak empatia, czy inaczej współodczuwanie, jest bardziej wcielaniem się niejako w sytuację danej osoby, a nie samo rozumienie jej sytuacji, o czym myślę mówi przytoczony przeze mnie cytat... może źle zrozumiałam.

[lepsze]

dobra, ja myśle że wystarczy utrzymywać umysł początkującego/nie wiem (lub jaką nazwe chcecie). To wystarczy...
Zawsze można w ten sposób:
Irytujesz się, niecierpliwisz - ale kto się niecierpliwi?
Dążysz do mądrości by pomagać temu światu - ale kto chce być "mędrcem"?
Chcesz praktykować współczucie - ale kto chce praktykować współczucie?

Masz wiele pytań, kto, jak dlaczego, "czym jestem?" - ale kto pyta? :mrgreen:

Współczucie, mądrość lub cierpliwość nie jest wg mnie czymś co da się wypracować.
Owszem mażna pracować nad zmianą charakteru, można stawać się lepszym. :mrgreen:
Ale póki istnieje jakieś JA, będziemy mieli ograniczenia.
Możemy być bardzo cierpliwi na co dzień, ale w końcu zdarzy się taka sytuacja w której wybuchniemy.
Możemy działać dla dobra tego świata ale ostatecznie będziemy ratować siebie.

Jak nie można uratować siebie bo JA nie istnieje to dopiero wtedy jest pełne współczucie.

Oczywiście wszystko IMHO

[Bojan]

Najważniejsza w praktyce Dharmy jest jednak moralność (współczucie, miłująca dobroć, cierpliwość, podtrzymywanie wskazań itd.) Bez moralności właściwa praktyka medytacji jest niemożliwa, a bez medytacji nie można urzeczywistnić mądrości.