Moderatorzy: kunzang, Har-Dao, iwanxxx
Kwestia karmy. Dla mnie powiedzmy, pół godziny siedzenia dziennie to raczej norma.Ryuu pisze: Zazdroszczę problemów. Ja chyba nigdy się nie nauczę jakiejś porządnej sumienności w praktyce przez co przerwy robię niezamierzone i dość częste.
A czy uważasz, że taka przerwa może niekiedy przynieść pozytywny skutek, czy kategorycznie wykluczasz taką opcję?Karinos pisze:moim zdaniem dużo korzystniejsza jest ciągłość praktyki niż lgniecie do chwilowych przyjemnych efektów medytacji i dobrej koncentracji
Niestety, nie zawsze jest kobieta pod ręką...Karinos pisze:jeśli pod wpływem medytacji masz za dużo energii i cie rosadza - to idź i zrób coś dla pożytku czyjących istot
Może lepiej wytrzymać i przeczekać?
Ja myślę, że jeśli medytujesz zgodnie ze wskazówkami nauczycieli, to nadmiar zgromadzonej przez Ciebie energii zmieści się jednak w granicach przewidzianej normy i nawet, jeśli staniesz się w związku z medytacją nieco impulsywny czy nerwowy, to raczej nie będzie to ta impulsywność i nerwowość, która mogłaby się pojawić, gdybyś w ogóle nie medytował. No wiesz, jak się przez wiele lat trenowało inne obyczaje, to tak z dnia na dzień nie stanie się nagle cud, w dodatku uważność powoduje, że gołym okiem widać niedoróbkiAsti pisze:Wracając do tematu - czy uważacie, że wrzucenie na luz w takiej sytuacji, czy dostosowanie intensywności do możliwości na danym etapie także może być dobrym rozwiązaniem? Niemniej, wydaje mi się, że w przypadku regularnej, mocnej praktyki zawsze przychodzi taki moment krytyczny... Wóz albo przewóz, jak to się mówi.
cierpliwość jest tu potrzebna, żeby świadomość własnej niedoskonałości ze spokojem udźwignąć, z pewnością znajdziesz na to sposoby. Ja na przykład wytrenowałam w sobie odruch siadania na poduszce wraz z pierwszym wrzaskiem, po prostu stopniowo skracałam czas jego trwania Sam z widzeniem swojej niedoskonałości sobie jeszcze jakoś radzę, natomiast mam poczucie, że otoczenie gorzej to znosi. Zwykle kiedy jesteśmy na coś źli, to wyładowujemy to na bliskich. A nawet jeśli nie wyładowujemy, to czują oni podskórnie nasze napięcie. Nie siedzę w ośrodku odosobnieniowym, więc ciężko mi o pójście na poduszkę za każdym razem jak czuje taki "nadmiar". Nie zawsze to też pomaga, czasem mnie zaczyna rozpierać jeszcze mocniej w efekcie.GreenTea pisze:Ja myślę, że jeśli medytujesz zgodnie ze wskazówkami nauczycieli, to nadmiar zgromadzonej przez Ciebie energii zmieści się jednak w granicach przewidzianej normy i nawet, jeśli staniesz się w związku z medytacją nieco impulsywny czy nerwowy, to raczej nie będzie to ta impulsywność i nerwowość, która mogłaby się pojawić, gdybyś w ogóle nie medytował. No wiesz, jak się przez wiele lat trenowało inne obyczaje, to tak z dnia na dzień nie stanie się nagle cud, w dodatku uważność powoduje, że gołym okiem widać niedoróbkiAsti pisze:Wracając do tematu - czy uważacie, że wrzucenie na luz w takiej sytuacji, czy dostosowanie intensywności do możliwości na danym etapie także może być dobrym rozwiązaniem? Niemniej, wydaje mi się, że w przypadku regularnej, mocnej praktyki zawsze przychodzi taki moment krytyczny... Wóz albo przewóz, jak to się mówi.
Nie polecam Ci przerywania medytacji, choć sama nadal to robię z innego nieco powodu.
Pozdrawiam, gt
Nie to, żeby Cię nie próbowali wyciągać...Lamvadis pisze:Dobrze trafiłeś z tym sportem. Od paru tygodni gnije w domu i prawie się nie ruszam
Tylko czekałem, aż napiszesziwanxxx pisze:Nie to, żeby Cię nie próbowali wyciągać...Lamvadis pisze:Dobrze trafiłeś z tym sportem. Od paru tygodni gnije w domu i prawie się nie ruszam
![:]](./images/smilies/splash.gif "Kwadratowy"){kind=small}
Karinos pisze:tutaj moze byc inny efekt o ktorym wczesniej nie pomyslalem - moze poprostu przeginasz z iloscia (dlugoscia) praktyki i to powoduje twoje podraznienie i nadpobudliwosc? Jest rzeczywiscie takie cos ze kiedy zaczynasz przyciskac siebie nadmiernie bo "tak trzeba" to w pewnym momencie zagotuje sie w tobie i zaczniesz to wyladowywac na innych.
Tak jak radzil Tenga Rinpocze, jesli nie mozesz duzo to rob 5 minut dziennie - ale codziennie - zawsze - bez wzgledu na stan psycho-fizyczny (chyba ze jestes w komie). W miare jak 5 minutowa medytacja stanie sie codziennym nawykiem - powoli te okresy mozna wydluzac.
z osobistego doswiadczenia - z czasem (np. po 10 latach) okazuje sie ze nawet 4 godziny dziennie (+ praca, + rodzina + przyjaciele) nie jest problemem i nie powoduje mentalnego zmeczenia.
Ale trzeba sie kontrolowac - ja robilem to w ten sposob:
jesli codziennie nabierasz "niecheci" do przedluzania sesji - znaczy to ze moze jednak robisz za duzo.
zredukuj i zobacz efekty - jesli bedziesz mial nadal "niedosyt" i chec przedluzania sesji - to jest to akurat tyle ile trzeba
Asti pisze:Dzięki Karinos, bardzo pomocne.
