Siedzę tutaj z Wami pięć lat już, piszę sobie, staram się nie robić problemów, to teraz ja spróbuję trochę Was powykorzystywać. Jestem świeżutko po pewnym życiowym niepowodzeniu (to pewnie dosyć banalne, ale natury sercowej
). Pojawiło się sporo negatywnych emocji, ale pierwszy raz stoję przed tak "poważną" sytuacją będąc jako tako ugruntowany w Dhammie. Staram się dostrzegać, że one wszystkie są nietrwałe i puste. Jakoś mi to wychodzi i czuję, że pierwszy raz tak naprawdę jestem zdeterminowany żeby stawić czoło swoim problemom. Tutaj do akcji wchodzicie Wy! (Oczywiście jeśli chcecie). To forum zawsze było dla mnie miejscem pełnym niesamowitej energii i chętnie przygarnę każde dobre słowo. Jak mam urodziny to uśmiecham się na widok każdych jednych życzeń. Jeżeli ktoś z raz czy dwa podczas jakiejś praktyki (najlepiej jakiejś super mocnej, magicznej i 100% skutecznej
) pomyśli o tym, żeby udało mi się przekształcić te złe emocje w jakieś zdrowe intencje i owocną praktykę, to też będę wdzięczny. Sam z resztą jutro zacznę 100 dni praktyki (tylko jeszcze nie wiem czy wieczornej, porannej, czy może nawet spróbuję obie na raz - Rano "hinajana" w swojej intencji, a wieczorem "mahajana" w intencji Fundacji Theravada) i potem niczym były premier Oleksy będę ostry jak brzytwa Ja niżej podpisany oświadczam, że pomimo specyficznej pory pisania tego tematu i takiej dość osobistej natury, napisałem go bez jakiegoś wcześniejszego łamania piątego wskazania.
pozdrawiam,
Tomek
W czasie kiedy kończyłem gimnazjum decyzja o pójściu ścieżką duchową jest ostateczna. Dlatego też wybierając szkołę średnią kierowałem się myślą... Jeśli trafię do technikum, zdam maturę i pójdę do seminarium. Jeśli rafię do zawodówki wybiorę zakon. 
Też będziesz obłaskawiał dla mnie szatana? 
)
Obyś z tej relacji wyniósł wszystko to, co Ciebie pozytywnie wzbogaciło dzięki tej Osobie, no i to, obyś przede wszystkim Jej pamiętał 
