Co chcecie osiągnąć w tym życiu?

[piotr]

Właśnie, co chcecie osiągnąć w tym życiu?

[kunzang]

witaj

definitywne ustanie cierpienia /stresu, jeśli wolisz/.

pozdrawiam

[piotr]

definitywne ustanie cierpienia /stresu, jeśli wolisz/.

Fajne wyjaśnienie czym jest dukkha w Dhammie. Dzięki

[Damian907]

Wychodzi na to, że nikt nie chce podawać światowych celów w tym życiu, wszyscy dążą tylko do Przebudzenia

[GreenTea]

Damian907, Kunzang to nie "wszyscy"
Ja na przykład chcę dobrze umrzeć, ale jeszcze nie wiem, co dla mnie znaczy "dobrze", właśnie się zastanawiam

Pozdrawiam, gt

[Neuro]

Wolność, klarowność, odprężenie.

[Uinibred]

Kłaniam się.

Ciekawa kwestia. Nigdy nie byłem marzycielem, ani też nie stawialem sobie dlugoterminowych celów. Raczej płynę z nurtem życia.

No, ale żeby tchnąć trochę ducha w forum to przyłączam się do tej zabawy.
W tym życiu chciałbym oderwać się od jak największej ilości przywiazan. Średnio mi to wychodzi, bo często w miejsce jednych pojawiają się nowe.

[karuna]

Ja bym chciał ustabilizować swoją praktykę dharmy.
Osiągnąć owoc praktyki wedle swoich możliwości.
Umrzeć w spokoju, i chciałbym spotkać dharmę w kolejnym wcieleniu.

Dużo bym chciał... Mało potrafię jeszcze....

k

[kunzang]

witam

Wychodzi na to, że nikt nie chce podawać światowych celów w tym życiu, wszyscy dążą tylko do Przebudzenia

...wychodzi na to, że odnosisz się do innych, a o sobie zapomniałeś

pozdrawiam

[Damian907]

witam

Wychodzi na to, że nikt nie chce podawać światowych celów w tym życiu, wszyscy dążą tylko do Przebudzenia

...wychodzi na to, że odnosisz się do innych, a o sobie zapomniałeś

pozdrawiam

Przede wszystkim po śmierci chciałbym się nie odrodzić, ponieważ bardzo boleśnie odczuwam uwarunkowaną egzystencję.

Pomimo tego, mam jednak sporo dążeń samsarycznych, ponieważ pomimo tego, że w sierpniu osiągnę 30 lat to nie mam w ogóle ułożonego życia. Chodzi mi o uprawnienia radcy prawnego (niestety oblałem w zeszłym roku egzamin), znalezienie dobrej pracy, odpowiednia partnerka. Niestety dla mnie coś co pewnie dla Was jest czymś normalnym czyli fajna praca i taki sam związek to teraz coś nieosiągalnego

Podstawowy cel światowy, to też oczywiście być szczęśliwym

[alma]

Chcę coraz płynniej oddychać, nienachalnie uśmiechać się do świata, ogólnie lekutko, łagodnie, inspirująco sobie być, potem spokojnie, a najlepiej i świadomie umrzeć.
Wartałoby popełnić jak najwięcej dobrych uczynków i zadbać o moją/niemoją kociarnię i ogród, zanim odejdę.

P.S. Tak się z Wami przywitam

[mojorisin]

Sama życzeniowa itp chęć oświecenia niewiele da więc pragnę po prostu rozwinąć się do takiego pułapu do jakiego będę mógł z powodu uwarunkowań itd. Nie chodzi więc nawet koniecznie o oświecenie w tym życiu co bardziej o to żeby się po prostu rozwijać, a cel przyjdzie taki jaki będzie miał przyjść.

[kunzang]

witaj

(...) a cel przyjdzie taki jaki będzie miał przyjść.

nie bardzo rozumiem - cel jest poza Twą wolą, znaczy, mamy tu do czynienia z jakimś determinantem, który jest poza Tobą i niezależnym od Ciebie, i który to zafunduje Tobie to, co zafunduje, a Ty się na to godzisz?

pozdrawiam


ps
w kontekście ścieżki: jeżeli nie wie się jasno dokąd się zmierza, to dochodzi się tam, gdzie wiatry karmy poniosą - po co zatem podążać ścieżką/?/

[mojorisin]

Witaj

Mam wolną wolę i sporo zależy ode mnie. Zmierzam do tego, że samo życzeniowe i sztywne zafiksowanie się na oświeceniu jako celu już od samego początku niekoniecznie musi zapewnić i zagwarantować jego właściwą i finalną realizację, bo w momencie takich wstępnych założeń oświecenie nie dotyczy większości jako bezpośrednie doświadczenie i większość ludzi ma różne pośrednie wyobrażenia na ten temat(często błędne). Takie z góry ustalane cele mogą być hamujące, deprymujące, zniechęcające gdy praktykuje się dla takich wielkich i ambitnych celów jak oświecenie. Powiedzmy, że ktoś potyka się na tym, że niereformowalni sąsiedzi są głośni i utrudniają medytację

Na takiej samej zasadzie jak ktoś miałby sobie zażyczyć powiedzmy objawienia Boga jako cel i On jak piesek ma się na zawołanie pojawić, bo przecież taki sobie ktoś obrał cel, a co jeśli wyobrażenia o Nim są różne(bezosobowe, osobowe itp) w zależności od tego kto patrzy i obserwuje?

Posłużę się opowieścią z książki "Medytacja łatwiejsza niż myślisz":

Pewnej nocy trzech mężczyzn po raz pierwszy w życiu zobaczyło nadjeżdżający pociąg. Kiedy w oddali pojawiły się światła lokomotywy, pierwszy mężczyzna wysnuł wniosek, że pociąg to światło. Gdy pojazd znalazł się bliżej i dało się zobaczyć jego kształt, drugi mężczyzna stwierdził: Pociąg to światło i forma. Trzeci mężczyzna zaczekał, aż pociąg wjedzie na stację. Wszedł do środka i dokładnie obejrzał wszystkie szczegóły. Wszyscy trzej mieli prawdziwe wrażenia związane z pociągiem. Niestety - dwaj z nich błędnie uznali, że ich doświadczenia obejmowały wszystko. Trzeci natomiast, który bezpośrednio zetknął się z pociągiem i wszystko, co się w nim działo, automatycznie poznał także pośrednie doświadczenia pozostałych obserwatorów.

[kunzang]

witaj

dziękuję za wyjaśnienie

(...) Takie z góry ustalane cele mogą być hamujące, deprymujące, zniechęcające gdy praktykuje się dla takich wielkich i ambitnych celów jak oświecenie.

kwestią jest to, co się pod tym pojęciem rozumie - w buddyzmie oświecenie znaczy tyle: ustanie cierpienia /a to nic specjalnego... nie ma w tym żadnych fajerwerków, czy wzniosłych jazd/. Uważanie tego za ambitny cel jest nieporozumieniem - to jest do zrealizowania jeszcze w tym życiu i o te, a nie o jakieś przyszłe życie w tym chodzi. to pragmatyczna sprawa bardzo, prosta i życiowa, znaczy, odnosząca się do każdego aspektu życia.

Powiedzmy, że ktoś potyka się na tym, że niereformowalni sąsiedzi są głośni i utrudniają medytację

to jest do przejścia swobodnie - trzeba tylko wiedzieć: dlaczego i jak.

Na takiej samej zasadzie jak ktoś miałby sobie zażyczyć powiedzmy objawienia Boga jako cel i On jak piesek ma się na zawołanie pojawić, bo przecież taki sobie ktoś obrał cel, a co jeśli wyobrażenia o Nim są różne(bezosobowe, osobowe itp) w zależności od tego kto patrzy i obserwuje?

ustanie cierpienia jest stale obecne - chodzi tylko /lub jeśli wolisz: aż/ o to, by je rozpoznać i być świadomym tego, iż jest ono możliwe w każdym obecnym momencie. tworzenie z tego jakiegoś ''objawienia'', jakiegoś ''wielkiego celu'', staje się pretekstem, by sobie folgować, bo przecież to taki wielki cel jest i gdzie mi maluczkiemu do tego /fałszywa duma tu się kłania/ - nie, to żaden wielki cel jest, to proza życia jest, którą realizuje się w każdym momencie.

Posłużę się opowieścią z książki "Medytacja łatwiejsza niż myślisz":

Pewnej nocy trzech mężczyzn po raz pierwszy w życiu zobaczyło nadjeżdżający pociąg. Kiedy w oddali pojawiły się światła lokomotywy, pierwszy mężczyzna wysnuł wniosek, że pociąg to światło.

i co - nie zmienił zdania, gdy pociąg wjechał na stację?

Gdy pojazd znalazł się bliżej i dało się zobaczyć jego kształt, drugi mężczyzna stwierdził: Pociąg to światło i forma.

i co - nie zmienił zdania, gdy pociąg wjechał na stację?

Trzeci mężczyzna zaczekał, aż pociąg wjedzie na stację. Wszedł do środka i dokładnie obejrzał wszystkie szczegóły.

rozsądne podejście.

Wszyscy trzej mieli prawdziwe wrażenia związane z pociągiem. Niestety - dwaj z nich błędnie uznali, że ich doświadczenia obejmowały wszystko.

cóż, wychodzi zatem na to, iż owi dwaj nie poczekali, aż pociąg wjedzie na stację - bywa. znać, zbrakło im cierpliwości

Trzeci natomiast, który bezpośrednio zetknął się z pociągiem i wszystko, co się w nim działo, automatycznie poznał także pośrednie doświadczenia pozostałych obserwatorów.

proste - rozpoznanie natury rzeczy jest możliwym w każdym momencie, a cierpliwość popłaca... i nie znaczy to z automatu, że ostateczny cel nie jest istotnym i jest czymś dalekosiężnym /mgliście dalekim, nie dla mnie maluczkiego/, jest wręcz odwrotnie, aż dziw, że w tej przypowieści tego nie zauważasz. bo jak rozumiem, nie zmieniasz tu tematu, tylko o tym tu właśnie rozmawiamy, o celu, którym jest ustanie cierpienia - czy może się mylę?

pozdrawiam

[mojorisin]

Witaj

Z fałszywą dumą możliwe, że trafiłeś więc dziękuję i nawet nie będę oponował

Wiem, że buddyzm w teorii można skrócić i sprowadzić do prostej zasady, esencji o ustaniu cierpienia ale dopóki człowiek do tego nie dojdzie w praktyce to jest to tylko teoria, a Budda mówił, żeby nie wierzyć tylko sprawdzać i weryfikować praktycznym doświadczeniem własnym. Dlatego jakkolwiek oświecenie by było definiowane czy rozumiane to dopóki nie zrealizuję go w pełni praktycznie to jest ono dla mnie tylko albo aż jakimś teoretycznym konceptem roboczym.

Co do opowieści to podkreśliłbym mocny akcent zarysowany na jej początku, że to był dla tych mężczyzn pierwszy raz w życiu czyli coś nowego i świeżego więc ludzie mogą się zachowywać naprawdę różnie i nieprzewidywalnie... pierwsi dwaj mogli okazać się mniej odważni, wytrwali, cierpliwi przez co ich doświadczenie mogło ograniczać się do sekund i np uciekli, a trzeci po prostu został i ogarnął najlepiej temat

[kunzang]

witaj

Z fałszywą dumą możliwe, że trafiłeś więc dziękuję i nawet nie będę oponował

to nieporozumienie jest - znaczy, nie wyraziłem się jasno nie mam bladego pojęcia jak to z Tobą jest w tej materii. chodziło mi o typ podejścia do sprawy jaki zaprezentowałeś i z czym bywa on związany, a nie o to jak to z Tobą jest /to nie jest mą sprawą, znaczy, nic mi do tego/.
dzięki za dalsze wyjaśnienia.

powodzenia

[mojorisin]

Witaj.
Spoko nie ma problemu. Nie odebrałem tego jakoś bardzo personalnie. Po prostu tak jakoś mi się nasunęło samo mimo, że było to powiedziane ogólnie w przestrzeń.
Pozdrawiam.

[booker]

Właśnie, co chcecie osiągnąć w tym życiu?

smierc bez zalu.

pozdrawiam cieplo.

ps

Wychodzi na to, że nikt nie chce podawać światowych celów w tym życiu, wszyscy dążą tylko do Przebudzenia

sluszna uwaga. U mnie to jest tak, ze nigdy nie uznam swiatowego celu za cel mojego zycia, ale definitywnie nie szukam zycia w biedzie

[Damian907]

Właśnie, co chcecie osiągnąć w tym życiu?

smierc bez zalu.

Najważniejsza podstawa.

[booker]

Najważniejsza podstawa.

Zasadniczo pytanie w watku bylo osobiste, wiec odpowiedz rowniez.

Natomiast realizacja tegoz - jezeli juz umawiamy sie, iz to najwazniejsza podstawa - dzieje sie poprzez praktyke, ktora u podstawy swej ma bodhicitte, bez ktorej nic sie nie zadzieje. Pomysl o tym jak o klockach lego.

I to chyba powinno wszystko wyjasnic

[nataliablanka]

Co chcę osiągnąć?
Hm, chyba wpasować się wreszcie w jakąś grupę, bo jak na razie, to moja potrzeba wyindywidualizowania się z rozentuzjazmowanego tłumu jest tak ostra, że ciężkie życie ludzie ze mną mają.
Wyjść z poczucia, że trzy osoby w okolicy to już zagrożenie.
Pohamować trochę język i emocje. Nauczyć się cierpliwości i konsekwencji. Odpuścić reformowanie bliźniego mego, który nie spełnia moich perfekcjonistycznych założeń.
Pozbyć się mieszanki Terminatora i Sędziego Dredda w sobie.

[yoerme]

Spełnić misję mojej duszy na ziemi. Dzięki medytacji odkryłam, że jest nią pomoc innym poprzez wspieranie ich dobrym słowem.