Chiński buddyzm chan - Beata Szymańska-Aleksandrowicz

[jw]

Chiński buddyzm chan - Beata Szymańska-Aleksandrowicz

O książce:
http://www.buddyzm.edu.pl/cybersangha/page.php?id=933

Fragment:
http://www.buddyzm.edu.pl/cybersangha/page.php?id=934

[Tomek]

Na szczególną uwagę moim zdaniem, zasługują dwa rozdziały poświęcone szóstemu patriarsze Hueinengowi, w których to autorka w dość szczegółowy sposób przedstawia historię ‘konstruowania’ mitu zwycięzcy słynnego pojedynku na wiersze. Posługuje się analizami ‘nowej fali’ uczonych takich jak J.McRae, Yampolsky, czy K. Kraft, którzy wprowadzili krytyczną analizę historii Chan/Zen opartą w dużej mierze na znaleziskach z Dunhuangu, nie uwzględnianych jeszcze w pełni przez Dumoulina w jego Historii Zen. B.Szymańska oddaje zniuansowany obraz walki o schedę po piątym patriarsze Hongrenie. Nie zapomina o przegranych, takich jak choćby ‘niesprawiedliwie’ w potocznym rozumieniu współczesnych kręgów Zen traktowany mnich Shenxiu, jedna z najważniejszych postaci szkoły północnej, uwzględnia także postać Heze Shenhui’a, spin-doctora Huinenga, dzięki którego „energii, odwadze i uporowi Huineng do dziś uważany jest za wielkiego mistrza buddyzmu chan, którego poglądy wpłynęły w sposób istotny na dalszą historię tego nurtu nie tylko w Chinach, lecz także w Japoni”.

Interesująco tę tematykę przedstawia również Victor Sogen Hori w swoim wstępie do angielskiego wydania drugiego tomu Historii Zen Dumoulina.

Pozdrawiam +