Nasza praktyka - a nasza rodzina

[Jakub Safjański]

Mam dużą trudność ze sformułowaniem tego tematu. Wiem, o co mi chodzi, ale trudno mi o tym pisać.

Mam więc gorącą prośbę o pomoc do wszystkich bodhisattwów na tym forum.

Czytam dużo o praktyce na rzecz więźniów, Tybetu, naszych Nauczycieli. To są wspaniałe rzeczy.
Ale jeszcze nie spotkałem się z kwestią -

-Czy wykonujecie Waszą praktykę nawiązując w niej do Waszych rodzin?
-Jeśli tak, to jak?
-Co o tym sądzicie?

-------

J.

[kunzang]

Witam

-Czy wykonujecie Waszą praktykę nawiązując w niej do Waszych rodzin?

Tak - swego czasu.

-Jeśli tak, to jak?

Poprzez praktykę oczyszczającą relacje karmiczne.

-Co o tym sądzicie?

Że praktykę bodhiczitty należy zacząć od najbliższych, czyli rodziny i po ugruntowaniu jej, przejść do wrogów, przyjaciół, a następnie wszystkich istot.

Pozdrawiam
kunzang

[booker]

Jakub, w regułach świątyni mistrza zen Seung Sahna jest taki fragment:

Zrozum, że zebrałeś złą karmę, która jest jak wielka góra. Pamiętaj o tym, gdy kłaniasz się ze skruchą.

Więc może po prostu wariację tego tematu - pokłony ze zrozumieniem, iż zebrałeś karmę "rodzinną" wielką jak góra i pamiętanie o tym, kiedy kłaniasz się. [?]

Pozdrawiam
/M

[Jakub Safjański]

Hm...
Mam wrażenie, że temat rodziny jest bardzo istotny.
Nie wiem jak mają inni, ale ja podczas praktyki miałem pewne doświadczenia, które wskazywały jakbym niósł pewien bagaż doświadczeń rodzinnych w których sam nie brałem udziału, ale i tak TO było w świadomości i objawiało się przez ciało.

Skoro jest też tak, że wielu z nas pochodzi z rodzin niepełnych, dysfunkcyjnych, to myślę, że nam ten problem wyjdzie prędzej czy później w trakcie praktyki.

Gniew, zranienia, żal, smutek.

a wobec tych różnorakich doświadczeń - pokłonić się, aby móc wrócić do teraźniejszości, z szacunkiem i współczuciem dla siebie i bliskich?

J.

[Ivan]

Hm...
Mam wrażenie, że temat rodziny jest bardzo istotny

Zapewne. To przecież życie w rodzinie w znacznej mierze nas kształtowało. Co prawda jednych bardziej innych mniej.

Skoro jest też tak, że wielu z nas pochodzi z rodzin niepełnych, dysfunkcyjnych, to myślę, że nam ten problem wyjdzie prędzej czy później w trakcie praktyki.

Wyszedł, wychodzi, wyjdzie i nie tylko w trakcie praktyki, ale i w codziennym życiu

Gniew, zranienia, żal, smutek.

Taaak, a kto tego nigdy nie doświadczył?:) Hołdując takie uczucia niestety zasiewamy w naszym „ogródku” ziarenka, z których wyrosną z czasem brzydkie, parzące, trujące rośliny zwane chwastami. Ogródek nie ocenia bierze wszystko.

a wobec tych różnorakich doświadczeń - pokłonić się, aby móc wrócić do teraźniejszości, z szacunkiem i współczuciem dla siebie i bliskich?

I tu jest sedno praktyki. Postawa Bodhiczitty. Wobec cierpienia, których doznaliśmy, smutku i gniewu, który chwyta za gardło, zrozumieć, wybaczyć, współczuć, stać się wolnym.

Pozdrawiam:)
Miłego dzionka
Ivan

[LordD]

Ze mnie się rodzina śmieje, traktują mnie mniej więcej tak jakbym nagle zaczął bawić się lalkami. Mówią, żebym lepiej zajął się czymś poważnym, a nie takimi pierdołami. No i oczywiście mają żal, że "odszedłem od Boga". Poza tym nie szanują mojej prywatności, kiedyś robiłem trochę praktyki za dnia i mimo, że wywieszałem kartkę, żeby nie wchodzili bo robię swoją praktykę to włazili i przeszkadzali - dlatego robię praktykę nocną jako moją codzienną praktykę.

[kunzang]

Witam

Gniew, zranienia, żal, smutek.

Proponuję byś zapoznał się z tym tekstem: ''Bezpośrednie wprowadzenie do esencji poprzez emocje.''

Pozdrawiam
kunzang

[rybysferyczne]

Ze mnie się rodzina śmieje, traktują mnie mniej więcej tak jakbym nagle zaczął bawić się lalkami. Mówią, żebym lepiej zajął się czymś poważnym, a nie takimi pierdołami. No i oczywiście mają żal, że "odszedłem od Boga". Poza tym nie szanują mojej prywatności, kiedyś robiłem trochę praktyki za dnia i mimo, że wywieszałem kartkę, żeby nie wchodzili bo robię swoją praktykę to włazili i przeszkadzali - dlatego robię praktykę nocną jako moją codzienną praktykę.

wspolczuje ci toksycznej postawy jaka wykazuja wobec ciebie twoi bliscy - takie lekcewazace, przesmiewcze traktowanie rzeczy ktora jest dla ciebie wazna swiadczy o jakims wewnetrznym niepoukladaniu tego kto kieruje na ciebie podobna energie - jest to po prostu zastepcza forma aktu agresji, przejawiajaca sie w obarczaniu poczuciem winy czy ogolnie rzecz biorac w szeroko rozumianym szantazu emocjonalnym, dlatego nalezy sie od tego - w miare mozliwosci - szczelnie i szybko odciac.

[Jakub Safjański]

Witaj Kunzang,
Bardziej chodziło mi o oto, aby podzielić się tym, co sam kiedyś przerabiałem. Może komuś się to przyda? Obecnie borykam się z uczuciem nudy podczas praktyki.

Brakuje mi na tym forum bardziej osobistego podejscia do praktyki. Tak, aby nie ograniczać się tylko do doktrynalnych sporów, ale też dotknąć tego, co przeżywamy, tego co prawdziwe i autentyczne.

Ja dziś czuję wobec swoich rodziców wdzięczność i szacunek, choć dużo wody upłynęło w Wiśle zanim taka przestrzeń się pojawiła.

A tekst załączony jest mi także bliski. W uzupełnieniu polecam także tekst z nowego kwartalnika "Bodhi" pt. "Zaprośmy demona".



J.

[kunzang]

Witam

Brakuje mi na tym forum bardziej osobistego podejscia do praktyki.

Dla mnie znaczy to tyle, że go nie zauważasz.

Tak, aby nie ograniczać się tylko do doktrynalnych sporów, ale też dotknąć tego, co przeżywamy, tego co prawdziwe i autentyczne.

A co wg Ciebie, z tego co przeżywamy, jest prawdziwym i autentycznym?

Pozdrawiam
kunzang

[Jakub Safjański]

Witaj Kunzang.
Hm...tak, mam czasami takie odczucie. Postaram się jednak nie tracić z pola widzenia tego drugiego biegunu.
Odnośnie Twojego pytania, myślę że intuicyjnie wiesz o co mi chodzi, choć być może wyrażam to w toporny sposób.


J.